my prince! เจ้าชายคนนี้ ขอรักทีเถอะนะ!

8.3

เขียนโดย Bean958

วันที่ 14 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 10.40 น.

2 chapter

8 วิจารณ์

5,470 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2556 20.20 น. โดย เจ้าของนิยาย

2) นายนี่มัน!!!!! น่ารักชะมัด -////-

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"ตื่นได้แล้วววว ยัยบ๊องง " เสียงตะโกนจากนอกห้องนอนของฉันดังขึ้น

ใครบังอาจมาปลุกฉันหา!!! ฉันกำลังฝันถึงเจ้าชายรูปงามขี่ม้าสีชมพู(?)มารับฉันไปปราสาทอยู่เลยนะ!!! ใครบังอาจๆๆๆๆๆ เจอดีแน่ (เพ้อเกินไปป่ะ - ไรท์เตอร์ )

"ม่ายยยยยย ไม่ตื่นนนนน " ฉันตะโกนกลับไปพร้อมกับเอาหมอนมาปิดหูทั้ง2ข้าง

" ยัยบ๊องงง วันนี้เธอต้องตื่นเร็วๆนะ!!!! " เขาตะโกนกลับมา

"ทำม้ายยยยยย ไม่อาวววววว " ฉันหอน(?)

ก๊อกๆๆๆๆๆๆ !!!!

เสียงเคาะประตูรัวๆของนายโปสเตอร์ทำให้ฉันหงุดหงิดมาก...

" เคาะประตูทำไมย้าาาาาา " ฉันตะโกนอย่างหงุดหงิด

" เธอต้องไปกับฉัน!! " พูดจบเขาก็เปิดประตูโดยไม่ได้รับอนุญาติ!! เสียมารยาทจริงๆนะนายน่ะ

" ไปไหน!!! T^T " ฉันเอาผ้าห่มมาคลุมตัวจนมิดขณะที่เขามานั่งข้างๆฉัน แงๆๆๆ คนจะนอนนนน

" ไปซื้อเสื้อผ้า! " เขาตอบมา....ซื้อเพื่อ??? ซื้อให้ป่ะล่ะ..ถ้าซื้อให้ไปแน่ๆ

"ม่ายยยย ไม่ปายยยย " ฉันลากเสียงยาวเพื่อให้เขารู้ว่ารำคาญ ชิ!

" เธอต้องแต่งตัวให้มันดีๆชก่อนนะ ฉันจะได้ไม่อายเวลาไปเที่ยวกันเธอ " เขาจับมือฉันลากตกเตียง เฮ้อ....ประโยคหลังมันแทงใจดำชะมัด T^T แต่เดี๋ยวนะ!!! ไปเที่ยวหรอ? บอกตอนไหนว่าจะไปเที่ยวกับนายยย!!!!!!! แต่ช่างเหอะ ชัดรีบเดินไปอาบน้ำ

30 นาทีผ่านผ่านไป...

"มาแล้วค่าาาาาาา " ฉันเดินลงมาอย่างเซ็งๆ

" หือ?..ฮ..เฮ้ย!!! " เขามองหาฉน

" What?" ฉันถามเขาอย่างงงๆ

" น...น...น..น่ารักเกินไปแล้ว..." เขาพูดเบาๆจนแทบไม่ได้ยิน...เดี๋ยวนะ...น่ารักหรอ...เตอร์บอกว่าฉันน่ารักหรอ!!! น่ารักหรอ!!! กรี๊ดดดดดด

" หือ!!! น่ารัก? " ฉันถามเขาพลางมองชุดที่ตัวเองใส่...

" ไปเปลี่ยนชุด....เถอะนะ... " อะไรแฟ้!!! บอกว่าน่ารักแต่ให้เปลี่ยนชุด?? งง

" คือ..อย่าเข้าใจผิดนะ!! ฉันแค่ไม่อยากเห็นเพื่อน"สนิท"ของตัวเอง..มีคนจีบเยอะอ่ะ.." เขาพูดต่อ

" อ..อื้ม.. แล้วจะให้ใส่อะไรอ่ะ " ฉันพูดจบเขาก็ลากมือฉันไปอยู่หน้าตู้เสื้อผ้าอยู่พักใหญ่...จนได้..

" ใส่ตัวนี้นะ... " เขายิ้ม

" อ..อ...อื้ม.. " ฉันตอบเขาพร้อมกับหยิบชุดมา

" ใส่สิ...'^' ยัยบ๊อง " เขาพูด!

" ให้ใส่ไงล่ะ??!! นาย...อ..เอ่อ..อยู่ให่ห้องเนี่ย!!! " ฉันบอกเขา

" อ..เอ่อ..เอ้อ!!!! จริงด้วย!!! " เขาหน้าแดงแล้วรีบวิ่งออกไปรอนอกห้องปิดประตูดัง ปัง!

5 นาทีผ่านไป...

" เตอร์!!!! เสร็จแล้วคร้าบบ " ฉันเปิดประตูออกไป

" O[]O " <----- ใบหน้าขอโปสเตอร์ขณะนี้

" ท...ทำไม.. "

" O[]O " <------ ยังคงเหมือนเดิม

" ??!!!! "

" ธ...เธอ..เฮ้อ...เอาเถอะๆ อกกไปกันเถอะ ยัยนี้น่ารักตลอด.. " ประโยคหลังที่เขาพูดมันเบามาก เบามากจริง..เขาพูดว่าอะไรอ่ะ??..

ณ ห้างแห่งหนึ่ง..

" นี่ๆ...จะ..ให้ฉันเอ่อ...ลองหมดนี่เลยหรอ!!!! " ฉันชูชุดที่โปสเตอร์เลือกให้กว่า 10 ชุด

" อือ!! " เขาตอบ

" งั้นฉันไม่ลองน้าาาา " ฉันูดจบก็เอาชุดให้เขาถือเพราะฉันรู้นิสัยเขาอยู่แล้ว..ถึงให้ลองก็ซื้อหมดนั้นแหละ..ฉันจึงลากเขาไปที่เค้าท์เตอร์

" ทั้งหมด... 12,345 บาท ค่ะ " พนักงานบอกราคา " เรามา 20,000 บาทนะคะ ทอน.. "

" เงินทอนให้เป็น tips ละกันครับ :)) " เขาพูดแล้วลากฉันออกจากร้านท่ามกลางสยตาผู้คนในห้าง

" จะพาช้านไปหนายยยยย !!!!! " ฉันตะโกน..

" หยุดตะโกนซะที "

" ไม่!!!!!!!! ถ้านายไม่ตอบว่าจะพาไปไหน !!!!!! "

" ไม่หยุดหรอ... "

" ไม่หยุด!!!!!!!!! "

" แน่ใจนะ... "

" ไม่หยุด!!!!!!! "

" :)) ท้าเองนะ.. "

" อ..อะไรของนาย! เฮ้ย!!!! "

ทันทีที่ฉันพูดจบเขาก็โน้มตัวลงมาหอมแก้มฉันของฉันเต็มๆ..ท่ามกลางสายตาผู้คนที่มายืนล้อมรอบฉันกับโปสเตอร์ราวกับนัดมา เฮ้ยยยย

" เฮ้อ...หยุดตะโกนสักทีนะ...ยัยเตี้ย.. " เขาพูด " ครั้งนี้ฉันขอแม่เธอแล้วน้าา " เขาพูดต่อพลางจูงมือฉันเดินผ่านผู้คนที่มารายล้อมฉันกับนายโปสเตอร์เมื่อกี้...

ขอแม่ฉันแล้วงั้นหรอ!!! เหอะๆ...แม่นะแม่...

" นาย! ทำบ้าอะไรเนี่ย..นี่มันกลางห้างเชียวนะ!!!! " ฉันพูด

" ฉัน..ไม่อาย.. " [หน้าด้านอ่ะดิ]

" นายไม่อายแต่ฉันอายนี่!!! "

" ถ้าเธอไม่ชอบ...คราวหน้าฉันเปลี่ยนเป็นจูบแทนก็ได้..-v- แต่..ถือซะว่าลงโทษที่เธอถีบฉันเมื่อคราวที่แล้วนะ.." เตอร์พูด

" O[]O " <---- นายทำฉันหน้าเหวอ

" แมลงวันบินเข้าปากแล้วววว "

" OxO "

" 5555 เธอนี่น่ารักจริงๆ...เหมือนเด็กเลยนะเนี่ย '' โปสเตอร์เขกหัวฉันเหมือนเด็กเล็กๆ

" เอ่อ... -////- ฉัน...ให้อภัยละกัน... "

" ปะๆ กลับกันน " โปสเตอร์จูงมือฉันเดินออกจากห้าง..วู้ยยยย

----------------------------------------------------------------------------------