รักสุดใจ นายดีไซเนอร์ที่รัก

ฉันเดินมาถึงที่ประตูทางออกของโรงเรียนเพื่อมาเจอกับ..ใครก็ไม่รู้ไม่รู้จักชื่อฉันเดินเรื่อยๆเพื่อหาเขา( . .)

"นี่คุณ..อยู่ไหม"ฉันพูด

"เฮ้!!ผมอยู่นี่คุณเฉื่อยจังเลยน่ะคุณเเอปเปิ้ลพรัมมม!!"เเง~เขาบอกว่าฉันเฉิ่มไม่พอยังเฉื่อยอีกต่างหากเอ๊ะ!!เเต่เขารู้จักชื่อของเราได้อย่างไรเราไม่เคยบอกชื่อของเราให้เขารู้นินา

"นี่คุณรู้จักชื่อของฉันได้ยังไงเหรอค่ะ"ฉันพูดอย่างสุภาพ

"อ้าว!!นี่คุณยังไม่รู้ตัวเองอีกเหรอ0_o"เขาทำหน้าเหวอ"ก็เธอเป็น missเฉิ่มเเห่งปีนี่นาดังมากด้วยยยย"

"อะไรน่ะ"เฮ้ยทำไมฉันไม่รู้เรื่องนี้"มันมีประกวดรึไง-_-เเล้วฉันก็ไม่เคยไปประกวดที่ไหนด้วยน่ะ"

"อ้าวๆมันไม่มีประกวดหรอกมันมีจัดอับดับหน้าตาเด็กนักเรียนทุกปีเเละเธอก็อยู่ในลำดับท้ายๆด้วย"TToTTม่ายจริงอ่ะ

"เเต่อย่างน้อยฉันก็ไม่ได้ที่สุดท้ายน่ะยังมียัยปลาร้าครองลำดับสุดท้ายอยู่"ฉันพูดขึ้นเเล้วหัวเราะเห่ยๆ

"ไม่!!เธอน่ะเกือบจะลำดับสุดท้ายเเล้วน่ะ"

"เเล้วไงก็ให้ฉันลำดับสุดท้ายก็ได้นี่นา"

"ไม่!!"

"ทำไมคุณต้องสนใจใยดีกับฉันด้วยล่ะค่ะ"ฉันถามใช่ฉันไม่เข้าใจเขาจะมาสนใจเด็กเฉิ่มๆอย่างฉันทำไม

"ก็เพราะ..ฉันพนันกับเพื่อนไว้น่ะสิว่าจะทำให้คนที่อยู่ลำดับท้ายๆอย่างเธอขึ้นมาเป็นstar gilrของโรงเรียนเเละคนที่ชนะจะขออะไรก็ได้1อย่างโดยคนเเพ้ไม่มีสิทธิขัดคำสั่งคราวนี้เข้าใจหรือยัง!!"อะไรน่ะการพนันบ้าๆบอๆอะไรกันเนี่ยเเล้วฉันไปเกี่ยวข้องตั้งเเต่เมื่อไหร่??"งั้นถ้ารู้เหตุผลเเล้วเธอจะช่วยฉันได้ไหม"เอาไงดีๆจะช่วยเอ๊ะไม่ช่วยหรือช่วยเอ๊ะไม่ดีกว่า"น้ะครับ"

"TToTTคือตกลง"ฉันพูดอะไรไปเนี่ย

"เยสสสสส"เขากำมือเเน่น"ถ้างั้นพวกเราไปกันเลย"

"เอ๋!!เดี๋ยวไปไหนกันน่ะ"

"เสริมสวยเธอไง"

"เห๋??@_@"

ณ บ้านของวิน

"นี่นาย"ฉันเป็นคนเปิดบทสนทนา

"ทำไมเหรอ"

"ชื่ออะไรเหรอ"

"นิ!!เธอไม่รู้จักฉันจริงๆเหรอ"เขาถามฉันส่ายหน้า"เธอนี่เชยสุดๆด้วยฉันชื่อ'วิน'จำใส่กะโหลกของเธอไว้ด้วยน่ะ"

"อืม"เเต่ตอนนี้ฉันตื่นเต้นมากๆก็เนี่ยฉันเพิ่งเคยเข้าบ้านผู้ชายตัวเป็นๆครั้งเเรกที่สำคัญบ้านเขาใหญ่มาก

"นั่งตรงนี้น่ะ"เขาพาฉันมาห้องๆหนึ่งเเล้วให้ฉันนั่งลง"ฉันจะสระผมให้เธอ"

"อืม"เเล้วฉันก็หลับตาลงมือของตานั่นเบาสบายจริงๆ

2ชั่วโมงผ่านไป

"เฮ้อ~เเต่งหน้าเธอนี่มันยากชะมัดเเต่ก็โอเค"วินพูดขึ้น"นิตื่นได้เเล้ว"

"หะอืม"ฉันสลึมสลือตอบเเล้วมองกระจก"นิๆๆใครกันน่ะ"

"อ้าวก็เธอไง"

"ฉันไม่เชื่อหรอกทำไมฉันถึงสวยขนาดนี้ได้"

รู้งี้น่ะเเต่งสวยมาเป็นชาติเเล้ว

"สวยใช่เล่นเลยน่ะเเค่รู้จักการเเต่งตัวนิดหน่อย"

"ว้าวๆ"ฉันยิ้ม

"หึเป็นไงถูกใจไหมฉันสามารถทำให้เธอได้มากกว่านี้อีกน่ะ"

"จริงเหรอ"

"จริงสิ"

"งั้นต่อไปนี้เราจะมาที่นี่กันทุกวันน่ะ"

"อืม"

"เเต่พรุ่งนี้ฉันขอเป็นยัยเฉิ่มก่อนน่ะเเล้วพอการประกวดมาถึงเมื่อไหร่ค่อยเผยตัวจริงของฉันเเต่นายต้องสอนฉันก่อนน่ะ"ฉันพูดกับเขาด้วยสีหน้าที่เเจ่มใสเเละร่าเริง

"ตกลง"

"มาพยายามด้วยกันน่ะ"ฉันจะได้สวยเเล้วเย้ๆ

"สู้ๆเพื่อstar girlของเรา"

"โอ้้ออออ"