ยัยสาวนักดนตรีกับชายนักกีฬา

มาๆต่อกัน     "นี่หรอที่เขาพูดๆกันว่าวงร็อกเก็ทสตาร์ดังที่สุดในโรงเรียนน่ะ" สกุมิพูด   "ก็ใช่น่ะสิแต่สกุมินายว่าหัวหน้าวงน่ารักไหม เขาชื่อฮารุกะ น่ะ บาสว่าน่ารักมากๆเลยเห็นบอกว่ามีคนมาจีบเยอะเลย" บาสพูด  "ก็น่ารักดีนะ แต่ที่บอกว่ามีคนมาจีบเยอะเลยอ่ะมีใครเคยพิชิตใจเธอได้บ้างไหม" สกุมิถาม "ไม่อ่ะ ไม่เคยมีใครพิชิตใจเธอได้เลย แต่บาสว่าถ้าสกุมิจีบอากพิชิตใจเธอได้นะไอเพื่อนรัก"  บาสบอก "สกุมิว่าสกุมิไม่จีบหรอกอยู่อย่างนี้ดีแล้ว " สกุมิบอก  "เดี๋ยวจะคอยดูมาๆซ้อมกันต่อ" บาสพูด ณ ห้องดนตรีของวงร็อกเก็ทสตาร์    " พวกเราใกล้ถึงวันจัดกิจกรรมแล้วพวกเรามาซ้อมกันให้เต็มที่เลยนะ" ฮารุกะบอก "ฮารุกะแล้วพวกเราไม่ต้องไปช่วยเขาจัดงานหรอ" ชาร์ปถาม  "ไม่ต้องครูบอกว่าต้องซ้อมให้เยอะๆจะได้เล่นได้ดี เพราะว่ามีโรงเรียนอื่นๆมาด้วยจะได้ให้งานนี้เป็นงานที่สนุกๆ" ฮารุกะบอก  "อืมเข้าใจแล้วมาซ้อมกันให้หนักๆเลย" ชาร์ปบอก  ณ สนามกีฬาบาสเก็ตบอล  "เห้พวกเรามาทางนี้ครูเพิ่งมาบอกว่าให้พวกเราซ้อมบาสกันเพราะต้องแข่งกับโรงเรียนอื่นๆด้วย มาซ้อมกันให้หนักๆเลย" สกุมิบอก   ณ ตอนพักเที่ยง " พวกเราเดี๋ยวฮารุกะไปเอาหนังสือเรียนส่งครูก่อนนะซ้อมกันไปก่อนเรย" ฮารุกะบอก  "อืมได้" เมโลดี้บอก  ระหว่างที่ฮารุกะกำลังเดินอยู่  โครม! "โอ๊ย หนังสือตกหมดเลย ขอโทษนะคะที่เดินชนค่ะ" ฮารุกะพูด  "ผมต้องขอโทษสิครับ มาครับผมช่วยเก็บ" สกุมิบอก  "ค่ะ  อุ๊ย!" ฮารุกะบอก  "ขอโทษครับผมไม่ได้ตั้งใจจะโดนมือคุณ" สกุมิบอก  "ไม่เป็นไรค่ะขอตัวก่อนนะคะ" ฮารุกะพูด  เมื่อถึงเวลากลับบ้าน ทั้งฮารุกะและสกุมิต่างก็คิดถึงเหตุการณ์ครั้งนั้น เหตุการณ์จะเป็นยังไงต่อไปนะ ไว้มาต่อกันอีกบทต่อไป