Between ระหว่างเราสองคน

เช้าวันต่อมา

"เฮ้อ!"ฉันนั่งถอนหายใจรอบที่11แล้วเพราะเรื่องเมื่อวานที่เกิดขึ้นทั้งเรื่องของป๊อกกี้เรื่องของฉัน เอ๊ะ!ไม่สิควรจะเป็นเรื่องของสองคนนั้นมากกว่าเท็ดกับป๊อบ ระหว่างที่ฉันกำลังคิดอยู่ป๊อกกี้ก็เดินเข้ามาในห้องฉันรีบวิ่งไปหาแล้วถาม"ป๊อกกี้เป็นยังไงบ้างดีขึ้นรึยัง"ป๊อกกี้หันมาหาฉัน"ดีขึ้นแล้วล่ะ"ป๊อกกี้ตอบยิ้มๆ"แต่ฉันว่าเธอควรห่วงJRมากกว่านะดูสิ"ป๊อกกี้พูดพร้อมชี้"หยุดถอยไปนะดาร์ลิ้ง"ดาร์ลิ้งชื่อเหรอนั่น=_=;"ทำไมเธอรังเกียจฉันเหรอเจอาร์"นายดาร์ลง ดาร์ลิ้งอะไรนั่นพูดพร้อมยิ้มมุมปาก"ไม่ใช่ แต่นายใกล้ไปแล้วนะ!"เจอาร์ตะโกนใส่หน้าไอตาดาร์ลิ้งนั่นเพราะตานั่นโอบเอวเจอาร์อยู่ ก็แค่...เฮ้ย!!!ไม่ได้นะนายทำอะไรเพื่อนฉันไม่ได้นะ(เฟ้ย!)ฉันกรูเข้าไปพร้อมกับป๊อกกี้ที่ดูฉุนเพราะเพื่อนเธอกำลังจะโดนกอด"นี่นาย!"ฉันเรียกนายดาร์ลิ้งนั่น นายนั่นก็หันมา"มีธุระอะไร"นายนั่นหันมาทำหน้าดุๆใส่ฉัน แต่ขอบอกฉันไม่กลัวหรอกย่ะ"จุ๊จุ๊จุ๊ ดาร์ลิ้งนายนี้ไม่รู้เอาซะเลยนะว่าประจันหน้ากับใครอยู่"เสียงทุ้มดังมาจากข้างหลังซึ่งฉันคุ้นเคยดี"ป๊อบ...."นายป๊อบ ใช่ เค้านั่นแหละ เค้าเอามือมาโอบเอวฉันจากข้างหลังแล้วพูดว่า"ก็คนนี้แหละที่ฉันบอกนาย"เอ๊ะ อะไรของนาย/////////ตาบ้า"ฮะ!!!คนเนี่ยน่ะเหรอ!!!"ดาร์ลิ้งตะโกน"คนนี้ที่จะเป็นเจ้าสาวแกโคตรน่ารักเลยแกเลืกอกเก่งนะเนี่ย"เฮ้ยๆ เดี๋ยวมีใครบอกฉันได้บ้างว่าเรื่องอะไร แล้วใครจะไปเป็นเจ้าสาวนายบ้าป๊อบกันเล่า!!///////"แน่นอนใช่มั้ยจ้ะ ที่รัก"นายป๊อบกรอกหูฉัน"น่ะ นี่นายปล่อยนะ////"กรี๊ดพ่อแก้วแม่แก้วช่วยลูกช้างด้วย.....................

แอะ แห่ม ทำไมฉันโดนถีบตกจากบทได้ล่ะเนี่ย อะต่อไปoleviaภาคเองค่า^^

หนุ่มน้อยป๊อบรัดเอวคนที่เค้าตกหลุมรักจนดิ้นไม่หลุด"อย่าดิ้นสิถ้าไม่ดิ้นเดี๋ยวปล่อย"ไวโอลินหยุดดิ้นทันทีเมื่อป๊อบปล่อยเค้ากับรั้งไวโอลินไว้อีกแล้วหอมแก้มหนึ่งทีนั่นทำให้ไวโอลินหน้าแดงเป็นลูกมะเขือเทศ อ๊ายยยคนเขียนเลือดพุ่ง"เห้ พวกเธอเข้าเรียน"ต้องขอบคุณอาจารย์ที่ทำให้เธอรอดพ้นวิกฤตนี้

พบคนเขียนOlevia

เอ่อ คนเขียนขอตัวไปเช็ดเลือดออกจากคอมก่อนนะคะเจอกันใหม่ตอนที่5ค่ะ