เหมียวสื่อรัก กับดักหัวใจ

สวัสดี....ผู้คนที่หลงเข้ามาในนิยายเรื่องนี้ 

ท่านใดที่หลงเข้ามา มีเรื่องให้ช่วย  >>>> ช่วยอ่าน วิจารณ์ ติชมที่เถอะ 

เราจะได้นำไปปรับปรุง แก้ไข และรู้ถึงข้อบกพร่องของตัวเอง 

นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่เราโพสลงเว็บ ถือว่าชวนกันหน่อยนะคะ 

.................................................................................

บทนำ

เสียงจอแจและความวุ่นวายของกลุ่มคนจำนวนหนึ่งดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง มือหลายคู่เป็นระวิงกับการทำความสะอาดครั้งใหญ่ประจำปีของห้องโหลดองชีววิทยาที่มีฝุ่นจับตัวหนาอยู่ทุกอณูพื้นผิวสัมผัสกับอากาศ เสียงแหลมกรีดร้องทั้งจากผู้หญิงแท้และผู้หญิงเทียมดังขึ้นเป็นระยะเมื่อต้องเข้าใกล้กับบรรดาสัตว์ดองที่น่าตาน่ากลัวแลดูน่าเกลียด บ้างก็ถูกลูกหลงจากศึกปาผ้าและสะบัดน้ำหรือถูกแกล้งจากพวกผู้ชายที่นึกสนุก ความวุ่นวายที่เกิดขึ้นเสมือนสงครามขนาดย่อมๆที่ไม่มีท่าทีจะหยุดลงได้ง่ายๆ แต่แล้ว.........

ฟิ้ววววววว~ แปะ

เศษผ้าสีมอๆที่บ่งบอกถึงการใช้งานมาอย่างหนักหน่วงในการทำความสะอาดหรือเรียกกันสั้นๆว่า ’ผ้าขี้ริ้ว’ ที่เปียกน้ำจนชุ่มลอยระริ้วปลิวมาตกคลุมศีรษะของหญิงสาวที่กำลังนั่งเช็ดโหลดองด้านหลังสุด หญิงสาวตัวเล็กๆผู้โชคร้ายที่โดนลูกหลงหยุดชะงักก่อนจะค่อยๆยืนขึ้นแล้วหันหน้าไปยังทิศทางที่ผ้าลอยมา จู่ๆ สงครามความวุ่นวายเมื่อครู่หยุดลงอย่างกะทันหัน ก่อบังเกิดความเงียบเข้าปกคลุมทันที

"อุ๊ตาย! นรกเตรียมเปิดประตูรอ ขอให้ไปสู่สุขตินะบอล....โถ่ สุดหล่อของฉัน T^T" เสียงอุทานของชายที่รักในความเป็นหญิงดังขึ้นอย่างโอดครวญ

ส่วนชายหนุ่มผู้ก่อเหตุเริ่มหน้าซีดทันทีที่ได้ยลโฉมสาวน้อยผู้น่าสงสารคนนั้น ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นเขาคงจะหัวเราะเยาะล้อเลียนไปแล้ว แต่ถ้าเป็นผู้หญิงนรกแตกคนนี้...ตัวเขาไม่มีสิทธิ์ที่จะมีชีวิตต่อเลยด้วยซ้ำ!!! จากหญิงสาวผู้โชคร้ายและน่าสงสารกลับกลายเป็นเขาเองที่ดวงซวยและชะตาจะขาด ดวงตาของเขาเลิกลักมองหาหนทางเอาตัวรอดตามสัญชาตญาณทันที ทว่าท่อนขาเรียวของหญิงสาวย่างก้าวตรงมาอย่างมั่นคงเสมือนพร้อมที่จะกระชากวิญญาณชายหนุ่มตรงหน้า บรรดาผู้คนที่อยู่ในเหตูการณ์ต่างจำยอมทำตามหน้าที่อย่างรู้งานตีวงล้อมล๊อคตัวชายหนุ่มทันที ทุกคนต่างไม่อย่างโดนลูกหลงจากผู้หญิงคนนี้ คนที่ขึ้นชื่อว่าน่ากลัวและคาดเดาอารมณ์ยากที่สุด

เมื่อยืนเผชิญหน้ากันหญิงสาวร่างเล็กกลับนิ่งตรงหน้าชายหนุ่มผู้โชคร้ายที่ดิ้นพล่านหาทางรอด ผ้าที่คุลมศีรษะค่อยๆลงเลื่อนไหลตกลงสู่พื้นเผยให้เห็นใบหน้าใสๆที่มีน้ำสีขุ่นมัวไหลหยดลงเป็นทางตามโครงหน้า ทันทีที่ได้เห็นดวงตาสวยกลมโตชายหนุ่มถึงกับผงะดิ้นรนถอยหลังไม่คิดชีวิต

"ชะชะชาเบล ฉะฉะฉันขอโทษ" เสียงละลักละล่ำบ่งบอกถึงความกลัวพยายามจะร้องของชีวิต

"Time over!" แต่เสียงใสกลับตัดสินเวลาการมีชีวิตทันที

หญิงสาวย่อตัวลงเก็บผ้าขี้ริ้วที่ร่วงเมื่อครู่ขึ้นมากรอบกำเศษผ้าในมือแน่เป็นก้อนกลม พร้อมหันใบหน้าหาเป้าหมายทันที แม้ความสูงที่แตกต่างกันมากทำให้หญิงสาวต้องแขย่งตัวขึ้น มือบางอีกข้างล๊อคใบหน้าอันหล่อเหลาไว้ก่อนจะจับเศษผ้ายัดเข้าปากทั้งผืน!

"อั๊กกกกกก!"

ร่างสูงแดดิ้นพยายามจะให้หลุดออกจากการจับกุมแต่ไม่เป็นผล ก่อนจะโดนหญิงสาวสกัดขาล้มลงกับพื้นพร้อมกับกดตัวชายหนุ่มให้ล้มลงนอนราบและนั่งคร่อมตัวไว้ทันที

"กรี๊ดดดด! บอลของฉัน ToT" บรรดาหญิงสาวกรีดร้องร้องกันระงมกับการกระทำที่แสดโหดร้ายและน่าอิจฉาที่ได้ขึ้นคร่อม (?) สุดหล่อของพวกหล่อน

                        แต่แค่นี้มีหรือที่ร่างเล็กจะไม่ยอมหยุด มือบางกดใบหน้าชายหนุ่มไว้แน่น แม้มือจะเล็กแต่ก็ทรงพลัง ง้างและบีบปากชายหนุ่มก่อนจะเทกะละมังที่มีน้ำสีเกือบดำสนิทข้างตัวที่ผ่านการซักผ้าขี้ริ้วครั้งแล้วครั้งเล่ากรอกปากชายหนุ่มทันที ทำให้ชายหนุ่มผู้เคราะห์ร้ายตาเหลือเปลือกโปนขึ้นดิ้นแด่วๆกับพื้นอย่างน่าเวทนา ก่อนที่หญิงสาวจะลุกขึ้นยืนชื่นชมผลงานตัวเองพรางส่งยิ้มน่ารักให้กับทุกคนและเดินจากไป

                เมื่อหญิงสาวเดินจากไปลับสายตาเสียงเซ็งแซ่จากการกระทำเมื่อครู่ดังขึ้นทันที ก่อนจะรีบเข้าไปดูใจและดูอาการของเพื่อน

"โหดร้ายเกินไปแล้ว ทำบอลของฉันขนาดนี้เลยหรอ  T.T"

"โหดเป็นบ้า ผู้หญิงอะไรวะ"

"ถึงจะน่ารักแต่แบบนี้ก็ฉันสยองว่ะ"

"ไม่มีความเป็นผู้หญิงเอาซะเลย"

"ถึงว่าทำไมไม่เคยมีแฟน"

"ถามหาคนเข้ามาจีบก่อนดีกว่ามั้ย แบบนี้ใครจะกล้า"

"ใครจะเอาวะ ขึ้นคานจนเหี่ยวแน่ๆ"

"ใครได้เป็นแฟนคงโชคร้ายและดวงตกสุดขีด"

ก่อนที่คนหมู่มากจะเห็นพ้องสรุปตรงกัน คือ "ชาตินี้ขึ้นคานชัวร์!"

แม้สิ่งที่เห็นและเป็นอยู่อาจจะไม่เป็นที่ชื่นชอบและถูกใจของใครหลายคน แต่ใครจะรู้...มันอาจสามารถที่จะเติมเต็มและเอาชนะใจของใครอีกคนที่เขาต้องการได้ คนที่ดีพอและพอดีสำหรับกันและกัน เฉกเช่นความรักที่กำลังจะเข้ามากะเทาะและกระแทกหัวใจของผู้หญิงคนนี้....