[sweetheart]-แผนการเลิฟฉบับคู่รักซุปเปอร์สตาร์

8.9

เขียนโดย แพรรี่จัง

วันที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 23.36 น.

  11 บท
  24 วิจารณ์
  15.83K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 11.30 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

9) การขึ้นเวทีครั้งใหญ่ !!~

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ระหว่างที่กำลังรอเตรียมพร้อมที่จะขึ้น~

 

"สู้ๆนะยัยแอลฉันคอยเป็นกำลังใจให้>_<"ยัยแครอทที่มาดูฉันที่กำลังจะขึ้นเวทีหรือคอนเสิร์ต

ครั้งยิ่งใหญ่ แล้วยัยนี่มันเข้ามาหาฉันได้ไงนะเนี่ย? สงสัยๆ

"อื้ม แล้วแกเข้ามาหาฉันได้ไงยัยแครอท?!!"ฉันถามเพื่อนซี้ด้วยความสงสัยสุดๆ เอ...หรือว่า

"อะ...อ๋อฉัีน^^" คือ...แบบว่า..."แครอททำหน้าลังเลยิ่งทำให้ฉันรู้สึกสงสัยเข้าไปใหญ่

"เข้ามาด้ายยงายยยมีอารายยยบอกมาา"ฉันรู้สึกเซงมากๆแล้วนะ-*- ฮึ่ม...(นักเขียนก็เซงเหมือน

กันย่ะ!)

">< ฉันก็แค่บอกยามว่าขอไปหาโนแอลหน่อยแล้วทีนี้ลุงยามบอกไม่ให้ฉันเข้าฉันก็เลยร้องโวย

วายจนคิมิยะเดินมาถามว่า 'มาหาโนแอลหรอ?' ฉันเลยบอกกะเขาว่า 'ใช่ค่ะ' แล้วเขาก็ให้เข้าไป

แค่นั้น ( ..)(.. )"-0-ยัยนี่ร้ายไม่เบานะเพื่อนฉันนี่จริงๆเร๊ย เฮ้อ..เอ๊ะว่าแต่คิมิยะล่ะ ?

"คุณโนแอลคะใกล้เวลาแล้วนะคะขอให้ไปที่หลังเวทีคอนเสิร์ตด่วนค่ะ"พิธีกรหุ่นเรียวสวย

ร่างบางพาฉันไปที่หลังเวทีคอนเสิร์ตแล้วให้ฉันเตรียมแสตนบาย

 สักพัก~

 

"สวัสดีค่า~~ทุกคนที่อยู่ในนี้ทั้งหมดวันนี้นะคะเรามาเปิดตัวน้องใหม่ไอดอลคนใหม่ที่จะทำให้

วงการบันเทิงศิลปินของเรายังคงอยู่ต่อไปและวันนี้เป็นวันที่เธอจะออกตัวให้แฟนๆเพลงทุึกคนได้

ฟังเพลงของเธอกันค่ะ ขอเชิญพบกับ โนแอลลลล ไอดอลรุ่นใหม่ค่า"หลังจากที่พิธีกรพูดจบ

ฉันก็ขึ้นไปบนเวที ตื่นเต้นชะมัด!~ >///< และเสียงเพลงก็เริ่มขึ้น♥♥~

 

เวลาที่ชั้นตื่นขึ้นมาในยามเช้าที่มีแสงแดดแสนอ่อนหวาน

กลิ่นหอมสดชื่นของผลไม้รอบๆ ตัว

กับกาแฟมอคค่าลาเต้เต็มแก้ว ชั้นนั่งบนระเบียงเล็กๆ นี้ และชั้นก็คิดถึงเธอ

ชั้นเริ่มยิ้มโดยที่ไม่รู้ตัว ไม่มีใครสามารถมารบกวนวันที่น่าตื่นเต้นของชั้น

เราไม่ต้องถามกันและกันอีกถ้าหากว่ามันเป็นไปได้

แต่ว่าใครจะสนล่ะ ราวกับมีเวทมนต์ 

ชั้นซ่อนความรู้สึกราวกับกำลังจะลอยไว้ไม่ได้เลย~ 

ฉันร้องจนจบเพลงฉันไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมฉันรู้สึกเหมือนกับว่า หัวใจของฉันรู้สึกมีความสุขมากที่ได้ร้องเพลง.... และก็มีเสียงปรบมือดังสนั่น ฉันภูมิใจมากๆในวันนี้ที่ฉันได้มีเวทีและเพลงเป็นของตนเอง...^^ 

"ทำได้ดีมากเลยโนแอล เอ่อ...อ่ะนี่ฉันให้ ^^"คิมิยะมอบดอกไม้ให้ฉันฉันยิ้มตอบเขาและไม่รู้เมื่อไหร่ตอนไหน ฉันทำไมรู้สึกใจเต้นเมื่อเจอหน้าเขาตลอดหรือว่าฉันชอบเขา....

ไม่หรอกน่าอย่าคิดเซู่ >///< โอ๊ยไม่คิดแล่วไปดีกว่า ฉันเดินหนีเขาแล้วก็ไปเก็บของเสร็จก็กลับ

บ้าน ไม่รู้สินะก็แค่ใจเต้นแรงไม่ได้คิดอะไรสักหน่อย ชิๆ -3- ไปดีกว่า

                              **********ติดตามต่อไปนะค๊า***********

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา