[sweetheart]-แผนการเลิฟฉบับคู่รักซุปเปอร์สตาร์
เขียนโดย แพรรี่จัง
วันที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 23.36 น.
แก้ไขเมื่อ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 11.30 น. โดย เจ้าของนิยาย
9) การขึ้นเวทีครั้งใหญ่ !!~
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความระหว่างที่กำลังรอเตรียมพร้อมที่จะขึ้น~
"สู้ๆนะยัยแอลฉันคอยเป็นกำลังใจให้>_<"ยัยแครอทที่มาดูฉันที่กำลังจะขึ้นเวทีหรือคอนเสิร์ต
ครั้งยิ่งใหญ่ แล้วยัยนี่มันเข้ามาหาฉันได้ไงนะเนี่ย? สงสัยๆ
"อื้ม แล้วแกเข้ามาหาฉันได้ไงยัยแครอท?!!"ฉันถามเพื่อนซี้ด้วยความสงสัยสุดๆ เอ...หรือว่า
"อะ...อ๋อฉัีน^^" คือ...แบบว่า..."แครอททำหน้าลังเลยิ่งทำให้ฉันรู้สึกสงสัยเข้าไปใหญ่
"เข้ามาด้ายยงายยยมีอารายยยบอกมาา"ฉันรู้สึกเซงมากๆแล้วนะ-*- ฮึ่ม...(นักเขียนก็เซงเหมือน
กันย่ะ!)
">< ฉันก็แค่บอกยามว่าขอไปหาโนแอลหน่อยแล้วทีนี้ลุงยามบอกไม่ให้ฉันเข้าฉันก็เลยร้องโวย
วายจนคิมิยะเดินมาถามว่า 'มาหาโนแอลหรอ?' ฉันเลยบอกกะเขาว่า 'ใช่ค่ะ' แล้วเขาก็ให้เข้าไป
แค่นั้น ( ..)(.. )"-0-ยัยนี่ร้ายไม่เบานะเพื่อนฉันนี่จริงๆเร๊ย เฮ้อ..เอ๊ะว่าแต่คิมิยะล่ะ ?
"คุณโนแอลคะใกล้เวลาแล้วนะคะขอให้ไปที่หลังเวทีคอนเสิร์ตด่วนค่ะ"พิธีกรหุ่นเรียวสวย
ร่างบางพาฉันไปที่หลังเวทีคอนเสิร์ตแล้วให้ฉันเตรียมแสตนบาย
สักพัก~
"สวัสดีค่า~~ทุกคนที่อยู่ในนี้ทั้งหมดวันนี้นะคะเรามาเปิดตัวน้องใหม่ไอดอลคนใหม่ที่จะทำให้
วงการบันเทิงศิลปินของเรายังคงอยู่ต่อไปและวันนี้เป็นวันที่เธอจะออกตัวให้แฟนๆเพลงทุึกคนได้
ฟังเพลงของเธอกันค่ะ ขอเชิญพบกับ โนแอลลลล ไอดอลรุ่นใหม่ค่า"หลังจากที่พิธีกรพูดจบ
ฉันก็ขึ้นไปบนเวที ตื่นเต้นชะมัด!~ >///< และเสียงเพลงก็เริ่มขึ้น♥♥~
เวลาที่ชั้นตื่นขึ้นมาในยามเช้าที่มีแสงแดดแสนอ่อนหวาน
กลิ่นหอมสดชื่นของผลไม้รอบๆ ตัว
กับกาแฟมอคค่าลาเต้เต็มแก้ว ชั้นนั่งบนระเบียงเล็กๆ นี้ และชั้นก็คิดถึงเธอ
ชั้นเริ่มยิ้มโดยที่ไม่รู้ตัว ไม่มีใครสามารถมารบกวนวันที่น่าตื่นเต้นของชั้น
เราไม่ต้องถามกันและกันอีกถ้าหากว่ามันเป็นไปได้
แต่ว่าใครจะสนล่ะ ราวกับมีเวทมนต์
ชั้นซ่อนความรู้สึกราวกับกำลังจะลอยไว้ไม่ได้เลย~
ฉันร้องจนจบเพลงฉันไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมฉันรู้สึกเหมือนกับว่า หัวใจของฉันรู้สึกมีความสุขมากที่ได้ร้องเพลง.... และก็มีเสียงปรบมือดังสนั่น ฉันภูมิใจมากๆในวันนี้ที่ฉันได้มีเวทีและเพลงเป็นของตนเอง...^^
"ทำได้ดีมากเลยโนแอล เอ่อ...อ่ะนี่ฉันให้ ^^"คิมิยะมอบดอกไม้ให้ฉันฉันยิ้มตอบเขาและไม่รู้เมื่อไหร่ตอนไหน ฉันทำไมรู้สึกใจเต้นเมื่อเจอหน้าเขาตลอดหรือว่าฉันชอบเขา....
ไม่หรอกน่าอย่าคิดเซู่ >///< โอ๊ยไม่คิดแล่วไปดีกว่า ฉันเดินหนีเขาแล้วก็ไปเก็บของเสร็จก็กลับ
บ้าน ไม่รู้สินะก็แค่ใจเต้นแรงไม่ได้คิดอะไรสักหน่อย ชิๆ -3- ไปดีกว่า
**********ติดตามต่อไปนะค๊า***********
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ