Because I love you ให้ฉัน(ขอ)ได้ไหม...หัวใจของเธอ
เขียนโดย 
moon
วันที่ 5 กันยายน พ.ศ. 2556 เวลา 16.39 น.
แก้ไขเมื่อ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 07.00 น. โดย เจ้าของนิยาย
5) ไม่ได้คิดจะหลอก!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ “สวัสดีคะ”
“สวัสดีครับ ขอต้อนรับเข้าสู่เรื่องเด่นดึกนี้
กระผมชวนคุย ยาว และคุณ ฟ้าคราม งามชนะ นะฮะ”
“เรื่องเด่นประจำดึกวันจันทร์ที่XXเดือนXX
เรามาเริ่มกันที่สถานการณ์ผู้ร้ายข้ามชาติแหกคุกกันครับ”
“คะ ก็ได้ยินข่าวร้ายตั้งแต่เช้าเลยนะคะ
ตั้งแต่ช่วงเช้าๆวันนี้ที่มหา’ลัยชื่อดังก็ได้เกิดเหตุรุนแรงปะทะ
กันระหว่างผู้ร้ายและตำรวจ ทางด้านผู้ร้ายมีอาวุธครบมือ ......บลาๆๆ”
เฮ้ย!! นี่มันข่าวเหตุการณ์เมื่อเช้านิ ใช่!! นั่นมั
นรถกระบะลายมังกรแดงที่เฮียวอลกระโดดขึ้นไป
“ป๊าฮะ เร่งเสียง เร่งเสียงขึ้นอีก”
ต้องตั้งใจดูดีๆ ฟังให้ชัดๆ เผื่อเห็นเฮียวอล
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายโปรดดลบันดาลให้เฮียวอลผุ้หล่อเหลา
มีชีวิตรอด สู่อ้อมกอดลูกด้วยเถิด!
“ทำให้มีเจ้าหน้าที่ตำรวจ และนักศึกษาเสียชีวิตคะ.....”
ทันทีที่ประโยคนั้นหลุดจากปากผู้รายงานข่าว
ตัวผมสั่นเทา ร่างกายอ่อนแรง คล้ายคนวิญญาณออกจากร่าง
บัดนี้น้ำตาผู้ชายได้ไหลอาบสองแก้มเกินจะอัดอั้นไว้
มันรวดเร็วเกินไป รวดเร็วเกินจะตั้งรับทัน ในหัวสมองตอนนี้มี
แต่ความเวิ้งว้างว่างเปล่า ผมได้แต่ถามตัวเองในใจว่าเรื่อง
ราวนี้ได้เกิดขึ้นจริงๆน่ะเหรอ เฮียวอลตายไปแล้วจริงๆใช่
ไหม.? T_T
“ป๊า ไปมหา’ลัยกับผมเดี่ยวนี้เลย”
มีหลายคำถามวิ่งวนเข้ามาในสมองของผมไม่หยุด
ทำไมเฮียถึงได้อายุสั้นนัก? ทำไมเฮียถึงได้มาตายจากไป
รวดเร็วอย่างนี้? ผมพึ่งได้เจอหน้า ได้คุย ได้เล่นกับเฮียเพียง
แค่สองวัน สองวันเท่านั้นเอง ผมยังไม่ทันได้ทำอะไรดีๆให้
เฮียเลยสักเรื่อง เฮียครับผมขอโทษนะ ผมขอโทษที่ขับรถ ตามพวกโจรโฉดหน้าชั่วไปไม่ทัน มันเป็นความผิด
ผมเอง ความผิดผมเองทั้งหมด ผิดที่ผมรักตัวกลัวตายมากไป
ถ้าผมขับตามพวกมันทันเฮียก็คงไม่ต้องมาตายจากไปแบบนี้
ฮืออT^T
“ไปทำไม! ..เสียเวลาดูข่าว แล้วนี่แกจะร้องให้ทำไม นักศึกษาที่ว่ากิ๊กแกเหรอ กิ๊กแกตายงั้นเหรอ!..”
ปากเสียชะมัด -_-! นี่ถ้าป๊ารู้ว่าคนที่ตายเป็นใคร
ผมอยากจะรู้นักว่าป๊ายังจะล้อเล่นอยู่ไหม?
“และเมื่อเที่ยงวันนี้ที่มหา’ลัยชื่อดังอีกเช่นเคยคะ
ปรากฏว่ามีคนร้ายคะคุณผู้ชมแอบย่องเข้าไปในห้องน้ำหญิง
กระซากชุดชั้นในคนละตัว สองตัว รู้สึกจะหลายตัวเลยนะคะ
ได้ไปเต็มกระเป๋าเลยคะ คนร้ายเป็นผู้ชายรูปร่างหน้าตาดีแต่ง
ตัวด้วยชุดนักศึกษา อันนี้ก็ยังไม่ทราบแน่ชัดนะคะว่าคนร้าย
เป็นนักศึกษาจริงๆหรือว่าปลอมตัวเข้ามาเผื่อทำอนาจาร
นักศึกษาหญิง ทางผู้เสียหายมีอยู่หลายรายเหมือนกันนะคะ นำภาพเหตุการณ์นี้โพสขึ้นในเครือข่ายมหา’ลัย
ออนไลน์ ก็จะได้ดูข้อมูลกันต่อไปรวมถึงเฝ้าระวังแล้วก็เตือน
ไปถึงคนอื่นๆด้วย ตอนนี้ทางตำรวจสามารถจับกุมตัวได้เป็นที่
เรียบร้อย และคงต้องดำเนินการตามคดีกันต่อไป...”
เฮ้ย!! ไอ้คนในข่าวนี่มันหน้าเหมือนเฮียวอล
อย่างแรง แต่คงเป็นไปไม่ได้หรอก เพราะเฮียของผมเขาไป
ดีแล้ว ผมไม่ควรคิดอย่างนี้ให้เฮียต้องหม่นหมองแปดเปื้อน
เลย อโหสิกรรมให้ผมด้วยเฮียวอล จงเป็นสุข เป็นสุขเถอะนะ
T..T
~อันย๊อง ย่อง ยอง ปุ้ง ปุ้ง อัน ย๊อง ย่อง ยอง~ ตกใจ!!
เสียง แมสเซท นี่เอง ~
“กดเงินสดมาเยอะๆ แล้วมาประกันตัวฉันด่วน....”
ประกันตัว ประกันตัว ประกันตัว หา อย่าบอกนะว่า ผมถลก
หนังตาหันกลับไปจ้องหน้าจอ 3D LED TV 75D8000
(D8000 Series) ดีไซน์พริ้วบาง กรอบทีวีเป็นอลูมิเนียมขัด
ใหม่อีกครั้ง ชัดเจนมาก ชัดเจนทะลุตาขาวเลยฮะ
โจรกระซากชุดชั้นในจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก
เฮียวอลหนุ่มมหากาฬคนนี้นี่เองT_T บัดซบ!! แลมโบกินี่
สีเหลืองสดเรืองแสงเจิดจรัสมาแต่ไกลด้วยความเร็วสูง
ความสวยงามของมันโดดเด่นเป็นสง่าอย่างหาที่ติไม่ได้
และไม่ถึง 10 วินาที แลมโบกินี่สีเหลืองสดก็หยุดเคลื่อนที่
ลงอยู่ตรงหน้าผม ชายรูปร่างสูงผิวขาวหุ่นเพรียวในชุดสูท
สีดำพร้อมแว่นตา หนาคล้ายมาเฟีย เปิดประตูและลงจากรถ
ทันทีก่อนจะถอดแว่นพับเก็บไว้โยนทิ้งเข้าไปในรถสุดหรู
อย่างไม่สบอารมณ์นัก เผยให้เห็นใบหน้าและดวงตาตี๋ๆ
ของเขา ก่อนจะใช้สองมือล้วงกระเป๋าและยิ้มเหี้ยมเกรียม
“เอาปี๊บคุมหัวหน่อยไหมเฮีย...เฮียกำลังทำบ้าอะไรของเฮียอยู่?”
“...”
“ไหนบอกผมมาประกันตัวแล้วเฮียออกมาเดินเตร็ดเตร่แถวนี้ได้ไง..ไม่ต้องประกันตัวแล้วงั้นเหรอ.”
เจไดบ่นตวาดผมแบบไม่คิดจะหยุดพักหายใจเอา
ออกซิเจนเข้าปอดเลยสักนิด แน่นอนล่ะเพราะหมอนี่คือเสือตี๋
ผู้ปากร้ายเกินหญิง
“นี่ๆๆ! วันนี้ฉันเหนื่อยมาทั้งวันแล้ววะ แกอย่าพึ่งถาม
ซักไซ้อะไรฉันตอนนี้เลยจะได้ไหมเจได ขับรถพาฉันกลับ
เถอะน่า”
“เฮียกระซากชุดชั้นในจริงๆน่ะเหรอ นี่เฮียเป็นบ้า
ไปแล้วรึไง เฮียยังมีสติดีอยู่รึเปล่าถึงได้กล้าทำเรื่องอุจาด
พรรณ์นั้นได้ลง ถามหน่อยเหอะเฮียกำลังคิดอะไรอยู่เฮียคิดว่า
เฮียทำบ้าๆแบบนี้แล้วริรินจะรักเฮียงั้นเหรอ เฮอะ!”
ใช่!! ฉันอยากตอบแกว่าฉันมันเป็นคนบ้าเจได
ฉันจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้หัวใจริรินมาไม่ว่าจะเป็นทางใด
ก็ตาม แต่มันไม่ใช่อย่างที่แกคิดนะ ฉันไม่ใช้วิธีนี้แน่นอน
ไม่ได้ตั้งใจจะเป็นโจรกระซากชุดชั้นในเลย สาบานว่าฉัน
ไม่ได้คิดจะเอาเรื่องพรรณ์นี้มาหลอกใครเล่นๆหรอก
มันน่าเกลียดเกินไป!!
“หุบปากซะที!! มันก็แค่เรื่องเข้าใจผิดเท่านั้นล่ะ...
ไว้หายเหนื่อยแล้วฉันจะเล่าให้นายฟังทุกอย่าง”
“เหนื่อยเป็นด้วยงั้นเหรอ แล้วเมื่อไหร่เฮียจะเหนื่อย
คิดเรื่องบ้าๆ พรรณ์นี้สักทีให้ตายสิ!”
“ก็ฉันบอกแกแล้วไงว่ามันเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิด
โจรกระซากชุดชั้นในตัวจริงมันไม่ใช่ฉัน ตำรวจรู้ตัวคนร้าย
จริงๆจากกล้องวงจรปิดของมหา’ลัยแล้ว เพราะฉะนั้นแก
ไม่ต้องประกันตัวฉันแล้ว โอเคไหม!”
“ก็ถ้ามันเป็นอย่างที่เฮียว่าทำไมเฮียถึงไม่ให้เขา
แก้ข่าว เฮียอยากให้คนทั้งโลกประจานว่าเป็นโจรกระซาก
ชุดชั้นในมือวางอันดับหนึ่งนักหรือไง นี่มันคงเป็นเรื่องเท่ห์
มากสำหรับเฮียเลยสินะ”
“หึหึ แก้ข่าวงั้นเหรอ แก้ข่าวชีวิตมันก็หมดสนุกน่ะสิ
ไอ้น้องชาย ปล่อยไว้แบบนี้มันท้าทายดีวะ ฉันชอบ”
เฮียวอลพูดด้วยใบหน้าประมาณว่าตัวเองกำลัง
ได้เป็นเจ้าโลก ก่อนจะเดินฮัมเพลงไปยังแลมโบกินี่สีเหลือง
สดสุดหรูของผมด้วยอารมณ์สุนทรีย์ ทิ้งให้ผมยืนหมดอาลัย
ตายอยากอยู่ที่เดิม เฮ้อ!! ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เฮียวอลจะเลิกทำ
บ้าบิ่นแบบนี้สักที ถ้าผมเป็นริรินผมคงชอบหรอก(ประชด)
ผมได้แต่ส่ายหน้าไปมาอย่างระอาก่อนที่จะบึ่งแลมโบกินี่
สีเหลืองสดให้เคลื่อนตัวกลับไปยังที่ที่มันมาตามคำสั่ง
ของโจรกระซากชุดชั้นในหน้าหล่อผู้ที่กำลังนอนหลับอย่าง
สบายข้างผมนี่แหละ แล้วต่อไปนี้ผมจะกล้าเดินไปไหน
มาไหนกับเฮียไหมเนี่ย ผู้คนแตกตื่นหาว่าเดือนนิเทศสุดหล่อ
อย่างผมเป็นโจรกระซากชุดชั้นในมือขวาของเฮียขึ้นมา
จะทำไง เวรกรรมจริงๆเลย!!
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
