Valentine next year เป็นเเฟนฉันซะ!!

          "พะ พี่ทีในห้องนี้ มันเข้าได้จริงหรอ~?" น่ากลัวอะ T^T

          "อือ -_-  ถ้าเข้าไม่ได้ ฉันจะพาเธอมาทำบ้าอะไรอะ -*-" เออวะเเต่...

          "...ทำไมหน้าประตู~"

          "ฉันไม่มีไรทำอะ พอดีเป็นเจ้าหน้าที่ห้องสมุดห้องนี้เลยเป็นของฉัน พอไม่อยากให้ใครมากวน ก็เลยเขียนเล่น ตอนเเรกๆหนุกดี มีเเต่คนกลัว ตอนนี้ก็เฉยๆล่ะ แต่ก็ไม่มีใครกล้าเข้าหน่ะนะ -_-" =[]=! ความคิดพี่แกช่าง(เหนือคำบรรยาย)

          "อ่อ ค่ะ ^^" พอพี่ทีพูดจบก็เดินนำเข้าไปในห้อง โดยที่ฉันเดินตามหลังเขาไป *0* ในห้องน่ารักมาก ห้องสีครีมอ่อนสะอาดตา ข้างห้องด้านซ้ายของประตู มีชั้นวางหนังสือสูงประมาณเอวของฉัน เห็นจะได้ 3 ชั้นเรียงกันจากชั้นสีม่วง สีเขียว เเละสีส้ม(สีโปรดฉัน >0<) ถัดไปอีกเป็น กีตาร์โปร่ง , ไฟฟ้า เเละเบส วางเรียงกันโดยมีสีเดียวกันหมด คือ ดำ แดง ส่วนผนังห้องด้านขวามีลายวาดรูป ลายกราฟฟิกสีดำ เหมือนในห้องนอนฉัน แต่ห้องน้ำเป็นลายเปลวไฟ เเต่ในห้องนอนฉันเป็นลายเการัก ตรงผนังห้องก็เป็นตู้กระจกที่เต็มไปด้วยขนม และมีตู้เย็นวางอยู่ข้างๆ(สีส้มเหมือนที่ฉันชอบเลย) กลางห้องมีโต๊ะญี่ปุ่นอยู่หนึ่งตัว ตรงพื้นเกลื่อนกลาดไปด้วยหมอนรองนั่ง ผ้าห่ม ตุ๊กตาเเละหมอนข้าง 

          "สำรวจห้องฉันพอยัง" เสียงราบเรียบทุ้มนุ่มนั้นปลุกฉันให้ตื่นจากภวังค์

          "ค่ะ? ^^" ห้องพี่ทีน่ารักจัง" ฉันพูดจากใจเลยนะ *0*

          "เหมือนเจ้าของห้องเเหละ" โห ขนาดยอตัวเอง ยังหน้านิ่งมากเลย(ยกย่อง)

"มั้งค่ะ" ยอมรับว่าเขาทั้งหล่อเเละน่ารัก ถ้ายิ้มสักนิดอะนะ

"นั่งดิ ฉันจะได้ติวเธอ ยืนบื่ออยู่ได้" โดนเลยตู TwT

"เออ ค่ะ" TAT โหดฝุดๆ เเล้วพี่ทีก็หยิบหนังสือพระพุทธศาสนาของฉันไปเปิด มุ้งมิ้งๆ(แอะ ยังไง) หลังจากนั้นก็ถามฉันหน้าตาย

"ขันธ์ 5 ประกอบด้วยอะไร?" =[]=! จะไปรู้ม่ายย!! อย่างที่ฉันเคยบอกว่า ฉันเกลียดวิชานี้มาก จึงไม่เคยคิดจะหยิบมาอ่าน(ถึงฉันจะเป็นอัจฉริยะ เเต่ฉันก็ไม่เคยสนใจธรรมะหรอกนะยะ)

"เออ รูป..." นึกออกเเค่นี้อะ

"อือ -_- กางสมุดจดดิ นั่งบื่ออยู่ได้ ไม่ได้กินข้าวมาหรอ(' ')"

"ค่ะๆๆ แต่หนูกินข้าวมาเเล้วนะ" ก่อนที่ฉันจะลนลาน(เพราะกลัวโดนดุ)หยิบสมุดจดออกมาอะนะ แต่เมื่อเช้าก็ไม่เชิงกินข้าวหรอก นมแก้ว น้ำแก้ว ข้าวเช้าฉันหละ ==^

"รูปคือ ส่วนที่เป็นร่างกาย บลาๆ" เเล้วพี่ทีก็สวดให้ฉันนั่งจดมันลงไปในสมุด แต่น่าแปลกทั้งที่วิชานี้ก็เป็นวิชาที่ฉันเกลียดที่สุดเพราะมันทั้งเบื่อเเละก็ง่วงนอนเวลาครูสอน แต่กับพี่ทีฉันกับอยากฟังไปเรื่อยไม่รู้จักเบื่อเสียงทุ้มนุ่ม ราวกับกำลังกินวิปครีมชาเขียวแสนอร่อย ทำเอาฉันไม่รับอะไรเข้าไปในสมองเลย

"สังขารได้แก่ สิ่งที่ปรุงเเต่งจิตหรือกระตุ้นให้มนุษย์กระทำการอันเป็นขั้นตอน" ฉันเงยหน้ามามองเขาเพราะจดเสร็จเเล้ว หัวใจก็พลันเต้นเเรงมาซะดื้อๆ เสี่ยวหน้าหวาน อมชมพูระเรื่อราวกับผิวของเด็กน้อย ผมสีเเพลตตินัมบลอนจัดนั้น และตาสีน้ำทะเลครามเเสนสวย กำลังเสมองมาทางฉันอย่างตั้งใจ

"ก่อให้เกิดพฤติกรรมทั้งด้านบวกเเละด้านลบ" ฉันไม่สามารถละสายตาไปจากพี่ทีได้เลย ราวกับถูกมนต์สะกด จนฉันเห็นรอยยิ้มขำขันของเขา ถึงกะนั้นฉันก็ไม่สามารถเมียนมองไปทางอื่นได้เลยจริงๆ ให้ตายเถอะ เขากำลังจะทำให้ฉันบ้านะ!

"วิญญาณ ได้แก่ การรับรู้ 6 ทาง" พี่ทีขยับมาเสยคางฉัน ทำเอาฉันสะดุ้งไปเล็กน้อย

"การรับรู้จากการเห็นด้วยตา" พี่ทีจ้องลึกมาในดวงตาฉัน ทำเอาฉันเขินจนไปไม่เป็น เเล้วพี่ทีก็โน้มใบหน้าลงมากระซิบเสียงเบาและเย้ายวนที่ข้างหูของฉัน

"การได้ยินด้วยหู" หัวใจฉันเต้นไม่เป็นลำ เมื่อพี่ทีลากปลายจมูกโด่งเป็นสันของเขา ไปตามแก้มขาวของฉันเเละมาหยุดอยู่ที่ปลายจมูกของฉัน หน้าผากเเตะกันอย่างเลี่ยงไม่ได้

"การได้กลิ่นด้วยจมูก" และริมฝีปากสีแดงเชอร์รี่ของพี่ทีก็ทาบทับลงมาบนริมฝีปากสีชมพูนมของฉัน กลิ่นจูปาจุ๊บรสช็อคโกแลตตลบอบอวนเต็มปากฉันไปหมด ความหวานหอมของอมยิ้ม ทำเอาฉันหัวใจเเทบวาย มือใหญ่ของพี่ทีรั้งใบหน้าฉันอย่างอ่อนโยน ราวกับกลัวฉันจะแตกสลายไปต่อหน้าต่อตาเขา ก่อนที่เขาจะถอนริมฝีปากออกอย่างเชื่องช้าเเละเนิบนาบ

"การลิ้มรสด้วยลิ้น" เสียงหวานของเขาเอ่ยอย่างเชื่องช้าเเละเย้ายวน ก่อนที่มือใหญ่จะลากจากท้ายทอยของฉัน มารั้งที่เอวคอดของฉันเข้าหาตัวเขา

"การสัมผัสด้วยกาย" เเละก่อนที่อะไรจะเลยเถิด ฉันจึงยกมือขึ้นมาดันหน้าอกของเขา จึงได้รู้ว่าหัวใจของเขาเต้นเร็วเเละเเรงไม่ต่างอะไรจากฉันเลย ตอนนั้นเองที่ฉันเเละเขาพูดมันออกมาพร้อมๆกันอย่างตะกุกตะกัก ใบหน้าของเขาขึ้นสีแดงอย่างเห็นได้ชัดและมันคงไม่ต่างอะไรกับใบหน้าของฉัน

"การคิดด้วยใจ" รู้สึกเหมือนวิญญาณหลุดออกจากร่างเลยเเฮะ >///<