รักนี้มีไซน์รัก

ชายชาติ      +      เจนนิภา                            

นสรณ์มาจากบริษัทแต่เช้าทำไมเขาต้องมาที่นี้แต่เช้าก็เพราะเจ้าของใบหน้าใสๆของหญิงสาวเข้ามาในฝันของเขา  ชายหนุ่มตัดสินใจจ้างนักสืบให้สืบประวัติของหญิงสาว “แล้วเราได้พบกันแน่” “ไอ้หลินหลินมีอะไรไอ้บุ้งแก่ได้อ่านข่าวไหม” “ข่าวอะไร” “ข่าวไอ้เจนนี่ไง” “เฮ้ยจริงด้วยว่ะไอ้บุ้งเดี่ยวเจอกันนะที่ร้านแก่นะ” “บอสคะคุณปุณหภัสมาขอพบคะ” “เชิญเข้ามา” “มีอะไรว่ะแก่ได้อ่านข่าวยัง” ชายหนุ่มอ่านหนังสือพิมพ์ถึงกับเบิกตากว้าง “ตายแน่ๆไอ้คุณชายถ้าหม่อมย่ามันรู้มีหวังบ้านแตกแน่ๆเลยไอ้ปุณ” “กร็อก  กร๊อก กร๊อก” “เขิญเข้ามาได้” “กาแฟค่ะ” “วางไว้ตรงนั้นแล้วออกไปได้” “ค่ะ” “เดี่ยวคุณเกศ” “มีอะไรจะให้ฉันช่วยอีกคะ” “ตอนเย็นนี้ผมมีประขุมที่ไหนบ้าง” “ขอเปิดดูก่อนคะเอ่ยบอสคะไม่มี” “นั้นถ้ามีใครมาหาผมบอกว่าผมไปทำธุระแล้วกัน” “คะ” ร้านกาแฟของพวงผกา “มาแล้วไอ้บุ้ง” “ใจเย็นๆก่อนก้ได้โว้ย” “นี่ทานเค้กชาเขียวของโปรดแก่ก่อนและโก้โก้ใส่วิปครีม” “ขอบใจเอ่อว่าแต่แก่ลองโทรหาไอ้เจนดูยัง” “โทรแล้วแต่ไม่ติด” ณ วังปทุมวัง “นี่มันอะไรกันชายชาติข่าวนี้มันออกมาได้ไงไหนลองบอกย่ามาเดี่ยวนี้น่ะ” “โธ่หม่อมย่าคับจะไปสนอะไรกับข่าวนั้นละคับพวกนักข่าวก็เขียนมั่วๆไปยังนั้น” “ย่าไม่เชื่อเราหรอกย่าเลี้ยงเรามาตั้งแต่ออดแต่อ้อนมีหรือจะไม่รุ้จักนิสัยเรา” “หม่อมย่าคับยังไงไม่มีใครสวยเท่ากับหม่อมย่าของผม” “ปากหวานแบบนี้ไงสาวๆถึงได้หลงชายชาติเมื่อไรจะออกดรงย่าอยากอุ้มเหลนใจจะขาด” “ไม่คับผมยังหวงชีวิตโสดคับ” “ก็มั่วแต่เป็นพ่อพวงมาลัยแบบนี้ไงหรือว่าย่าจะหาสาวๆมาให้ชายชาติดูตัวเอง” “ไม่เป็นไรคับ” ส่วนอะนิมิกาก็กดโทรหาเพื่อนสาวหลายๆรอบ “หมายเลขนี้ไม่สามรถติดต่อได้ขนาดนี้กรุณาติดต่อใหม่อีกครั้งอีกแล้วหรือนี้”