mg'school1 ยัยนักเวทย์หน้าใสสดุดรักนายเวทย์ดาบ

อ๋อนึกออกล่ะระเบิดไง.....เเล้วก็ชีเปลือย

"ตื่นเเล้วเหรอลิซ่าไปก่อเรื่องอะไรมาอีกล่ะ"คุณครูห้องพยาบาลทักทายฉันด้วยสีหน้าที่ขุนเคือง

"ก็...ระเบิดน่ะค่ะเเหะๆ"

"เธอเนี่ยน่ะเเตกต่างจากลิตาจริงๆ"ลิต้าคือชื่อพี่สาวของฉัน

"-๐-ค่ะครูหนูรู้ดี"ฉันเซ็งทุกครั้งที่มีคนนำเอาฉันไปเปรียบเทียบกับพี่ลิต้าฉันอออกจะสวยรวยเก๋เก่งยกเว้นเรื่องเวทย์เท่านั้นเเหละ-_-

"ถ้ารู้ดีก็ไปปรับปรุงซะใหม่น่ะ"

"ค้าาาาครู"หึไม่มีใครเคยเห็นพรสวรรค์ของฉันหรอก(เรื่องระเบิดน่ะเหรอ)ใช่เอ้ยไม่ใช่ย่ะ ปั้งงงง ฉันเดินออกไปทันทีเพราะเซ้งเเ้ล้วก็เซ็งชิฉันน่ะดีกว่าพี่ลิตาตั้งเยอะทำไมคนชอบเอาฉันไปเปรียบกับพี่ลิต้าชิๆพวกเราเป็นพี่น้องกันน่ะทำไมทุกๆคนต้องเอาเเต่ต่อว่าฉันด้วยฉันทำหน้าบูดจนเดินไปถึงห้องเรียน "ครืด~"ฉันเปิดประตูเเล้วเดินเ้ขาไปนั่งบนโต๊ะซึ่งตอนนี้ฉันเเห็นตานั่นนั่งหน้าบ้าอยู่เเ้ลวรู้สึกเขาจะเขียดเเค้นฉันมากๆ

"มองไร-_-"ยังไม่หายโกรธอีกเหรอ

"..."คงจะงอนจริงฉันก็เลยไม่สนอะไรเเล้วนั่งหันหน้าไปฟังครูสอน

ติ้งต้อง เลิกเรียนเเว้ว

"เย้เลิกเรียนเเล้ว"ฉันกระโดดดี้ด้า"นิไลน์นิ่งเรื่องตอนเที่ยงน่ะฉันขอโทษทีน่ะ"ฉันไหว้ไลน์นิ่ง

"..."ชิ

"งอนเป็นตุ๊ดไปได้ไปดีกว่าชิ"เเ้ลวฉันก็เดินออกไป

มาดูไลน์นิ่งกันดีกว่า^^

ยัยลิซ่าทำผมได้เเสบมากเลยตอนนี้ผมเกลียดยัยลิซ่าเ้ขาไส้ทุกๆคนคิดว่าผมโรคจิตตอนนี้ไม่มีใครยอมคุยกับผมเลยสักคนมีเเต่คนรังเกียจผมเเบกเป้เดินออกไปที่ห้องทดลองเผื่อจะเจอสูตรยาความจำเสื่อมบ้างเอาไปกินเองเเ้ลวเอาไปให้เพื่อนๆกินด้วย "ครืด"ผมเปิดประตูเเละก็มีเด็กหญิงคนนึงกำลังทำสูตรยาอยู่

"ใครน่ะ"เด็กสาวพูดขึ้นเสียงของหล่อนเพราะจริงๆ

"เอ่อ...ฉันเองไลน์นิ่ง"เธอจะเกลียดผมหรือเปล่าน่ะ"เอ่อ...เธอคงไม่รังเกียจฉันหรือว่าฉันรบกวนเธอบ้างไหม"ผมถามเธอเเต่เธอกลับตอบว่า

"ไม่เลยนายมาหาอะไรเหรอ"เธอส่งยิ้มให้ผมยิ่้นนี้ทำให้ผมใจละลายไปได้

"คือมิลอาใช่ไหมเเบบว่าเธอพอจะรู้สูตรยาความจำเสื่อมไหมคือฉันจะบลาๆๆๆๆ"

"ได้จัดให้"มิลอาตอบรับคำเเล้วเริ่มปรุงยาเธอน่ารักมากจริงๆ

10นาทีต่อมา

"เสร็จเเล้วเอาไปหว่านให้ทั่วโรงเรียนน่ะเเล้วพรุ่งนี้ทุกๆคนจะจำเรื่องนั้นไม่ได้เเต่นายต้องเสกมนต์ก่อนน่ะเเล้วคิดสิ่งที่ทอยากทำให้ทุกๆคนลืมมันไปโอเคไหม^~^"มิลอาใจดีจัง

"ขอบใจน่ะฉันจะเอาไปหว่านทันที"

"จ้า"มิลอาโบกมือให้ผมเเล้วผมก็เดินออกไปหว่านให้ทั่วๆเเล้วก็เสกหลังจากนั้นก็กลับบ้านขอให้ยาความจำเสื่อมได้ผลที่เถอะผมคิดดในใจเเล้ววิ่งกลับบ้านทันทีเอ่อไม่สิเหาะกลับสิน่ะเอ่อจริงด้วยผมลืมเสกมนต์ให้ตนเองลืมไปด้วย

"เมจิก เอ็กไซติ้ง"ผมร่ายมนต์เเล้วจึงคิดเรื่องที่ผมอยากลืมขอให้พรุ่งนี้ผมเเละทุกๆคนในโรงเรียนลืมไปด้วยเถิด....สาธุ