Happy Trip ทริปรักร้าย ลวงหัวใจให้หลงรัก

 

09.59น.

 

"เฮ้ย เปิดวิทยุเร็วๆเลยแก จะประกาศแล้วเนี่ย" ฉันบอกยัยฟรุต 

"สิบโมงแล้ว เปิดโลดดดดดด" 

'ผู้โชคดีทั้ง12 คนได้แก่........'

"เมื่อไหร่จะมีเรา เหลืออีกสามคนเอง-3-" ฟรุตพูดขึ้นก่อนจะนั่งกินขนมต่อ

'ลำดับที่สิบ คุณฟรุต ลำดับที่11 คุณไดอา และลำดับสุดท้าย...'

เย้ๆๆๆๆๆๆๆ เหลืออีกคนเดียวสู้ๆ

'คุณแบมบู..!'

'..ของจบประกาศรายชื่อเพียงเท่านี้ ขอบคุณครับ!'

"เย้ๆๆๆๆๆๆๆ" เราสามคนเย้พร้อมกันทีเดียว

"ไปเรียนเหอะ" แบมบูบอก

"จะไปเรียนหาไรล่ะคะ คุณแบมบูไปเก็บกระเป๋าเซ่" ฟรุตพูดก่อนจะรีบวิ่งขึ้นไปเก็บของข้างบน อ้อ เราสามคนอยู่บ้านเดียวกันค่ะ รวมตังกันจ่ายเลยล่ะ55 

 

30นาทีผ่านไป

 

บรื้นนนน

ใครมาบรื้นแถวนี่-__- เดี๋ยวแท่ปั้ดตบคว่ำ! ฉันเปิดประตูออกไปก่อนจะ..

"ผมมารับผู้โชคดีทั้งสามคนครับ เพื่อไปสนามบินและไปทริบกับวงเอ้กซ์โอ ไม่ทราบว่าคุณ..."

"พวกเรามาแล้วค่า! อ่ะนี่กระเป๋าเธอ" 

ฟรุตพูดก่อนจะวิ่ง และ ใบหน้ายิ้มบานกว่าจานดาวเทียมเสียอีก เธอและแบมบูวิ่งขึ้นรถตู้เลยล่ะ

"เชิญครับ" 

"ค่ะ>__<~"

 

@Suwannaphum Airport

 

ถึงแล้วเยสสสสสสสส ฉันเดินเข้ามาในสนามบินพร้อมกับ เพื่อนร่วมทริบเก้าคนและ!   วงเอ้กซ์ โอ แย้กกกก!! 

 

หมับ! 

 

ฉันรีบวิ่งไปกอดพี่ชานเย จนพี่เขาเกือบล้ม ดีนะเนี่ย ที่ฉันสูง174 เกือบเท่าพี่เขาแน่ะ>_<

พี่ชานเยดูเหมือนตกใจนิดๆ ก่อนจะกอดตอบแล้วยิ้มนิดๆเหมือนต้องการจะบอกว่า

'ขอบคุณที่เป็นแฟนคลับผมครับ'

ส่วนยัยแบมบูที่อ้วนอยู่แล้วนะ นางวิ่งไปทับ มักเน่ของวงหรือ ซอนโฮ ซอนโฮบอกเป็นภาษาเกาหลีไปว่า

"นี่! ยัยอ้วน ลุกเดี๋ยวนี้!" ฮ่าๆ โดนด่า แต่มันไม่รู้เรื่อง ฟรุตก็ยืนยิ้มๆนั่นแหละ เธอยิ้มให้กับบินฮโย

"ให้พวกขึ้นเลือกศิลปินที่คุณชอบคนละหนึ่งคนแล้วต้องพักด้วยกันตลอดทริบ" คุณรู้แล้วล่ะสิว่าพวกฉันเลือกใคร55

 

เวลาล่วงเลยไปสิบห้านาทีพวกเราก็เดินขึ้นเครื่องเป็นคู่ๆ พี่ชานเยจับมือฉันตลอดทางด้วยล่ะ (นางเป็นคนจับไม่ใช่เหรอ)

พอขึ้นเครื่องปุ้ป ฉันกับพี่ชานเย ก็คุยกันแบบทั่วไป แล้วพี่เขาก็ยื่นหูฟังมาให้ข้างนึงแล้วบอกว่า นี่เป็นเพลงใหม่เลยล่ะ

"เพราะจังเลยค่ะ" พอฟังจบฉันพูดก่อนที่พี่เขาจะได้พูดอะไร พี่เขาดูตัวจริงๆน่ารักกว่า ฉายาที่บอกว่าเขาเย็นชาเสียอีก

ตอนนี้ฉันดื่มน้ำส้มที่ทางเครื่องบินจัดมาให้ เครื่องบินดันตกหลุมอากาศพอดี ทำให้น้ำส้มที่ดื่มอยู่หกเลอะเต็มเสื้ิอฉันทีเดียว ฉันรีบหยิบผ้าเช็ดหน้าของตัวเองขึ้นมาก่อนที่จะเหนียวไปกว่านี้ ทว่า...

"เดี๋ยวพี่เช็ดให้นะครับ" พี่ชานเยพูดขึ้นก่อนจะจับมือฉันออก แล้วหยิบผ้าเช็ดหน้าตัวเองขึ้นมาเช็ดให้ตั้งแต่มุมปาก เสื้อและมือ เราสบตากันอย่างไม่ได้นัดหมาย พี่เขากระซิบเบาๆว่า ฉันเป็นผู้หญิงในสเป็คเขาเลยล่ะ สูงร้อยเจ็ดสิบอัพ น้ำหนักห้าสิบสมส่วนพอดี ใบหน้าเราขยับเข้ามาใกล้กัน ก่อนที่ริมฝีปากจะชิดกันนั้นมันจะโรแมนติกมากกว่านี้ถ้าไม่..

.....

."ไดอาาาา ขอน้ำส้มขวดนึงดิ หิวอ่ะ" เสียงแบมบูดังขึ้น มันทำให้ฉันรู้สึกตัวทันที หน้าฉันคงแดงแปร้ด! แน่ๆไม่งั้นพี่

ชานเยคงไม่ขำเบาๆแบบนี้

"แกก็มีขนมตั้งเยอะไม่เหรอไง เลย์จัมโบ้สามถุง ช้อกโกแลตห้าห่อ แป้ปซี่ขวดใหญ่สองขวด อิชิตันขวดใหญ่3ขวด ขนมปังฟาร์มเฮ้าส์ 2 แพค แยม4 ขวด-__- ยังไม่พออีกเหรอไง" นั่นล่ะค่ะ ขนมที่มันเอามา นั่นล่ะค่ะ!!!

"โหยยย ระหว่างรอขึ้นเครื่อง ระหว่างทางมาสนามบิน ไหนจะตอนที่นั่งเครื่องนี่อีก หมดเกลี้ยงแล้ว" ฮะ! 

"ให้เพื่อนเธอไปเถอะอย่าทะเลาะกันเลย เราจะได้..ต่ออีก" ประโยคสุดท้ายเขาพูดเบาๆนั่นทำให้ฉันหน้าแดงอีกแล้ว-_- ฉันตีเขาเบาๆไปหนึ่งทีก่อนจะหยิบน้ำส้มที่ซื้อไว้อีก มาให้แบมบู

"แต้งจะเพื่อนนนนนน" มันพูดก่อนจะกลับไปออดอ้อนออเซาะ คู่ของมัน

ฉันนั่งชมวิวท้องฟ้า(?)ไปสักพัก ก่อนจะหยิบกล่องพลาสติกใส ที่ใส่ใส้กรอกออกมา พี่ชานเยหยิบส้อมไปโดยไม่ขอฉันก่อนจะจิ้มไส้กรอก

"ฉันต้องกินก่อนดิ" ฉันพูดเลยก่อนที่ไส้กรอกจะลงกระเพาะพี่ชานเย

"ฉันก็จิ้มให้เธอนี่ไง อะ.." เขาเอาไส้กรอกมาจ่อที่ปาก ก่อนที่ฉันจะงับเขาไปอย่างอร่อยเลย หน้าแดงอีกแล้วฉัน!

"เอ..ถ้าฉันทานพี่จะทานด้วยได้รึเปล่าล่ะมีส้อมแค่คันเดียว" 

"..ก็ใช้คันเดียวกันนั่นแหละ" เราคุยกันเป็นภาษาเกาหลีค่ะ แต่เอ้ะ! ถ้าใช้คันเดียวกันนั่นก็หมายความว่าจูบกันทางอ้อมอ่ะดิ หน้าแดงอีกแล้วเรา

"เธอนี่น่ารักจังเลยนะ ฉันเคยเห็นเธอในคอมเม้นเวลาบริษัทโพสเอมวีแล้วล่ะ เธอโพสเกี่ยวกับฉันอย่างนี้...เป็นแฟนกันนะ"

จะเร็วเกินไปหรือเปล่า

สรรพนามเรียกแทนกันและกันเปลี่ยนไปดูสนิทสนมมากขึ่น ฉันยังไม่ได้ตอบอะไรแค่ก้มหน้ากินต่อ แต่ในใจทำไมมันพองโตขนาดนี้ล่ะ! >_<

 

//เฮ้ออ ต่อบทที่สองแล้วค่ะช่วยเม้นแอนด์ติดตามเรื่องนี้เป็นกะลังใจให้ำรท์ด้วยนะะ เค้าเพิ่งหัดแต่งอายุ 11 ปีเองง