FC LOVE แฟนคลับน่าใส หวานใจนายสุดหล่อ

ติ๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก !! เสียงงนาฬิกาปลุก7โมงเช้าเป๊ะ ! ฉันรีบล้างหน้าแปรงฟันแล้ววิ่งลงมาหาพี่คริสทันที

 

ห้องรับแขกว่างเปล่า = =” ไม่มีวี่แววของพี่คริสแล้ว พี่คริสไปแล้ว น้ำตาฉันเริ่มคลอเบ้า พี่เค้ากลับไปแล้วสินะ ฉันลงมาไม่ทัน

 

“ฮือออออออออ เจ้พี่คริสทิ้งฉันไปแล้ว”ฉันพูดไปร้องไห้ไป T^T

 

“นี่นังบ้า เค้าก็ไปอาบน้ำทำธุระส่วนตัวเค้าบ้างสิยะ” พี่อินแจตอบแล้วส่ายหน้าด้วยความระอา

 

“ฉันกลัวพี่คริสไม่กลับมารับฉันไปด้วย” ฉันยังเพ้อเจ้อต่อ

 

“ถ้าเค้ามาก็แปลว่ามา ไม่มาก็คือไม่มา การไม่คาดหวังจะช่วยให้แกเจ็บน้อยลง” อิเจ้พูดคำคมบาดลึกถึงทรวงในอีกแล้ว เฮ้อเพลีย = =

 

ฉันรีบขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวสวยๆ ประโคมน้ำหอมสุดฤทธิ์รอพี่คริสมารับ

 

12.00 ^_____^ ยิ้มร่าเริง

13.00  ^v^ ยังยิ้มได้

15.00  ><” แอร้ยยยยย หวั่นไหว

16.00 -_________-  เอิ่ม เริ่มตึง

17.00 -////////////-  สับสนไปหมดแล้ว

18.00 T_________T  ฮืออออออออออออ...ร้องไห้แม่งเลย

 

ปึ้ง ! เสียงประตูเปิดขึ้น

 

“พี่อินแจเองเหรอ” ฉันถามอย่างผิดหวัง

 

“ก็ฉันนะสิ แกเห็นเป็นใครละยะ คริสไม่มาสินะ หน้าบูดเชียว ฉันบอกแกแล้ว ใครเค้าจะมารักษาสัญญากับคนบ้านนอกอย่างเราเลิกหวังเถอะ” อิเจ้ยิ่งพูด ฉันยิ่งเศร้า T^T

 

“เค้าต้องมาสิ เค้าสัญญาแล้ว” ยังเถียงต่อ

 

“นี่ยัยเด็กโง่ เค้าเป็นดารานะจ้ะ เค้าไม่มีเวลาว่างพอ มานั่งเล่นกับแกหรอกอิหนูเอ๋ย เอากระเป๋าเสื้อผ้าไปเก็บได้ละ”พี่อินแจพูด ฉันได้แต่เงียบ เพราะมันคือความจริง ดาราที่ไหนเค้าจะมาสนใจเด็กบ้านนอกอย่างเรา T___T ให้ความหวังฉันทำไม

 

ติ๋งต๋องงงงงงง เสียงกริ่งที่บ้านดังขึ้นมีคนมา

 

“พี่คริสมาแน่เลย”ฉันกำลังจะวิ่งไปเปิดด้วยความดีใจ เสียงมารขัดอีกแล้ว

 

“ฉันสั่งพิซซ่าต่างหากจ้ะ มาหยิบเงินที่โต๊ะไปจ่ายเค้าด้วย” พี่อินแจบอก ฉันถึงกับเงิบ - -*

 

“เท่าไหร่คะ” ฉันก้มหน้าก้มตมคุยกับหนักงานส่งพิซซ่าอย่างนอยส์ๆ

 

“ขอโทษที่มาช้านะ เผอิญพี่เข้าไปเครียล์งานที่โซลมา เลยรีบดิ่งรถมาเลย นี่รีบสุดๆแล้วจริงๆ” ฉันเงยหน้ามองชัดๆ พี่คริสจริงด้วย เค้ามา >< น้ำตาจะไหลอีกแล้วไม่นะ ><”

 

“ฉันนึกว่าพี่ไม่มาแล้ว” ฉันพูดแล้วปาดน้ำตา ฉันไม่ได้ตั้งใจร้องไห้นะมันไหลเองจริงๆ tt*

 

“มาสิ สัญญากันแล้วนี่พรุ่งนี้เช้าเราออกเดินทางกันนะวันนี้พี่เหนื่อยมากๆ ขอตัวกลับไปนอนพักที่โรงแรมก่อนนะคนเก่ง อย่าร้องไห้อีกพี่อยู่ตรงนี้อยู่ข้างๆอินฮยองเสมอนะคะ” พี่คริสพูดซะซึ้ง ฉันยิ้มมมมกว้างอย่างดีใจ

 

“คะ” ฉันตอบสั้นๆแล้วยิ้ม ^^

 

ฉันยืนมองพี่คริสขับรถออกไป พี่เค้าหันมาโบกมือให้ก่อนจะขับรถออก นี่มันสวรรค์ชัดๆ กรี้สสสสสสสสสสสสสสสสสสสส ><”

 

“ค่าพิซซ่าเท่าไหร่ แกจะงุบงิบตังทอนเหรออินฮยอง” พี่อินแจถามแล้วดึงเงินที่มือคืน

 

“เงินอะอยู่ครบ แต่คนที่มาเมื่อกี้คือพี่คริส ไม่ใช่พนักงานส่งพิซซ่า แบร่;p” ฉันตอบแล้วแลบลิ้นใส่อย่างกวนประสาท แล้วรีบวิ่งขึ้นห้องนอนทันที

 

“ยัยเด็กบ้าเอ้ยยยย กวนประสาทได้ใครมาเนี่ย” เสียงพี่อินแจยังบ่นไม่เลิก ได้ตัวเองมาทั้งนั้น ฮ่าๆ มีความสุขจัง รีบนอนดีกว่าจะได้เช้าไวไว

 

เช้าวันที่ฉันรอคอยก็มาถึง ลุกแต่งหน้า แต่งตัวตั้งแต่ตี 4 สาบานได้ว่าตี4 จริงๆ >< ไม่ค่อยตื่นเต้นเท่าไหร่หรอก ฮ่าๆ วันนี้ใส่ขายาวแนวลุยๆ และเสื้อกล้ามไว้ตัวใน ทับด้วยเสื้อกันหนาวสีชมพูอ่อน ฉันรีบลงมารอ ระหว่างรอเลยเข้าครัวไปทำแซนวิสไว้ทานระหว่างทาน ของโปรดพี่คริส ><” กรี้สสสส  พี่คริสจะได้ทานของโปรด

 

ติ๋งต๋องงงงงงงงงง....ฉันเกลียดเสียงกริ่งบ้านฉันจริงๆ มันเหมือนด่าตลอดเวลา - -*

 

“พร้อมลุยกันรึยัง”พี่คริสถามด้วยสีหน้าร่าเริง วันนี้พี่คริสใส่ชุดแนวสบายๆ สะพายเป้หนึ่งใบ ร่างสูงใหญ่วันนี้ดูหล่อแบบเท่ๆ ผิดจากทุกวันจะเนี๊ยบๆเพราะงาน ฉันยิ้มแล้วเดินตามพี่คริสขึ้นรถ ตลอดทางพี่คริสชวนคุยเรื่องนั่นเรื่องนี้ พี่เค้าเฟรนลี่และตลกมากๆ เราคุยกันถูกคอจริงๆ ฉันมีความสุขเกินจะบรรยาย ฉันชอบแอบมองเวลาเค้าขับรถ มันดูเท่ห์มากๆ ใครจะคิดว่าแค่แฟนคลับบ้านนอกคนนึงวันนี้จะนั่งข้างๆ และได้ไปเที่ยวกับเค้า

 

“เอ่อ ใช่ พี่คริส ฉันทำแซนวิสมาให้ทานรองท้องกว่าจะถึงบนเขาหิวแย่ๆ”ฉันพูดแล้วแกะกล่องแซนวิส ยื่นให้พี่คริส

 

“พี่ขับรถอยู่อะคะ คงทานไม่ถนัดไว้ก่อนก็ได้ฮะ”พี่คริสตอบแล้วยิ้มหวาน

 

“ถ้าไม่รังเกียจ อินฮยองป้อนให้นะ” ฉันเริ่มรุกก่อนแล้ว กรี้สสสสสชะนีแรง ><”

 

“ได้คะ เอาเลย หิวจะแย่แล้ว อา....อั้ม”พี่คริสอ้าปากแล้วกินอย่างน่ารัก ฉันป้อนไปเขินไป แต่ฟินสุดๆ แม่เจ้าโว้ย

 

“ของโปรดพี่เลยละแซนวิสเนี่ย” คิดในใจ รู้นานนนแล้ว ไม่งั้นไม่ทำหรอก อิอิ

 

“ค่ะ พี่เคยให้สัมภาษณ์ว่าชอบกินแซนวิสมากๆชอบกินองุ่นส่วนอาหารชอบรสปานกลางไม่จัดมาก เพราะลำไส้ไม่ค่อยดี เหล้าดื่มเฉพาะเวลาสังสรรค์ บุหรี่ดูดเวลาเครียดและแต่งเพลง ชอบเล่นบาส ชอบเล่นเกมวินนิ่งแถมชอบนอนตกหมอนด้วย ฮ่าๆ น่ารักดีนะคะ” ฉันชม พี่คริสหันมามอง ทุกอย่างสตั้น 3 วิ ฉันเหมือนถูกสะกดสายตาพี่คริสจ้องมาทำเอาทำอะไรไม่ถูก

 

“พี่อยากได้แฟนแบบนี้จัง คนที่รู้ทุกรายละเอียดของพี่ จำสิ่งที่พี่ชอบ และไม่ชอบได้ โดยที่พี่ไม่ต้องเอ่ยปากขอร้องเค้าสักคำ” ฉันเงิบในคำพูดพี่คริส แถมดีใจสุดๆ อร๊ายยยยยยยยยย....

 

ทุกอย่างเงียบ !! ฉันเริ่มเขินจนชวนคุยไม่ถูก พี่คริสก็นิ่งเช่นกัน ทำเอาบรรยากาศเริ่มนอยส์

 

“เอ่อ พี่คริสคะ อีกไม่ไกลจะถึงละนะ เขาเนี่ยเป็นภูเขาประจำที่นี้เลยคะ ข้างบนหนาวมากจนติดลบ แต่ข้างบนมีบ่อน้ำพุร้อนให้คนแช่เพื่อบรรเทาความหนาว ส่วนอาหารก็ไม่มีอะไรพิเศษมาก ส่วนมากเป็นอาหารประจำพื้นเมืองคะ เคยทานบ้างไหม” ฉันเริ่มชวนคุยยาวละทีนี้

 

“ไม่เคยแต่พี่ตั้งใจแล้วจะต้องทานให้ได้ แต่อย่าเผ็ดมากก็พอ”พี่คริสตอบอย่างร่าเริง

 

“ได้ๆคะเดียวออินฮยองจะเครียล์กับเค้าให้เอง เย้”ฉันเผลอหลุดความโก๊ะออกมา จนพี่คริสหัวเราะออกมาเช่นกัน

 

“ฮ่าๆ เราน่ารักดี พี่อยู่ด้วยแล้วสมองโล่ง ไม่เครียดเลย”พี่คริสพูด ฉันดีใจมากที่พี่คริสรุ้สึกแบบนั้น

 

สักพักเราสองคนก็ขับรถมาถึงเขาแล้ว พี่คริสจึงเข้าไปจองห้องพักโดยมีฉันที่เดินเข้าไปด้วย ตลอดเวลาพี่คริสจะใส่หมวกและแว่นกันแดดเพื่ออำพรางสายตาของทุกคนไม่งั้นการเที่ยวครั้งนี้จะดูกร่อยมาก

 

“สองห้องครับ เอาแบบใกล้ๆกัน มีประตูเชื่อมก็ดี”พี่คริสพูดขึ้น

 

“หนุ่มเอ้ย ที่นี่มันภูเขานะ ไม่ใช่โรงแรม มีแต่ห้องพักเป็นห้องเล็กเป็นหลังเท่านั้นแหละ จะเอาหลังเดียวหรือสองหลังดีละ”เจ้าของรีสอร์ทบอก

 

“อ้าว เอาไงดีอินฮยอง ถ้าสองหลังก็ต้องแยกกันแต่มันอันตราย ห่างกัน พี่เป็นห่วงเรา”พี่คริสหันมาถามด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

 

“หลังเดียวกันก็ได้คะ คงพอนอนได้” นั่นไง ฉันแรดอีกแล้ว >< ก็ไม่อยากห่างพี่คริสนี่หน่า

 

“โอเค หลังเดียวครับ มีโซฟาหรือเปล่าครับในห้อง” พี่คริสยังถามต่อ

 

“มีโซฟาไว้นั่งดูทีวี นี่กุญแจพักผ่อนตามสบาย ขาดเหลืออะไรบอกได้นะหนุ่มเอ้ย อย่ารุนแรงนักละเตียงเป็นไม้เดียวหัก”เจ้าของยังแซวไม่เลิก ทำเอาเราสองคนเงิบทีเดียว พี่คริสถึงกับงง ฉันนี่หน้าแดงเป็นตูดลิงเลย

 

“เดี๋ยวอินฮยองนอนบนเตียงไปนะ พี่นอนโซฟาเอง”พี่คริสบอกแล้ววางของไว้บนโตะในบ้านพัก สุภาพบุรุษสุดสุด ><

 

“เอ่อ พี่นอนได้แน่นะคะ ให้ฉันนอนโซฟาก็ได้ ฉันนอนได้นะ”ฉันบอก ฉันกลัวพี่คริสปวดหลัง

 

“ไม่เป็นไรจริงๆพี่นอนได้ สบายมากกก”พี่คริสตอบแล้วยิ้มกว้าง ทำเอาฉันยิ้มตามอัตโนมัติ เราสองคนเก็บของเสร็จก็ออกมาทานข้าวกัน

 

“อาหารทั้งหมดที่สั่งไปขอไม่เผ็ดนะคะ พี่ชายหนูทานเผ็ดไม่ได้ รบกวนบอกเชฟด้วยนะคะ”ฉันพูดกับพนักงานที่ร้านอาหาร

 

“ขอบใจนะอินฮยอง” ฉันยิ้มรับคำขอบคุณ

 

“อาหารที่นี่อร่อยมากๆเลย อร่อยกว่าอาหารตามโรงแรมซะอีก พี่อยากซื้อกลับไปฝากที่บ้านจัง ท่านต้องชอบแน่ๆ”พี่คริสพูดด้วยน้ำเสียงดีใจปนตื่นเต้นสุดๆ ตอนนี้พี่คริสเหมือนเด็กที่ตื่นเต้นกับอะไรแปลกใหม่มากๆ ฉันได้แต่หัวเราะเบาๆ ในความน่ารัก

 

“หืม มีอะไรเลอะที่หน้าพี่เหรอ จ้องแบบนั้นหน่า ไม่เอาสิ บอกมานะ”พี่คริสถามระรัวแล้วเอามือเช็ดที่หน้าใหญ่เลย

 

“ฮ่าๆ ไม่มีจริง” ฉันตอบ

 

“ไม่ต้องเลย อินฮยองแกล้งพี่ใช่มั้ย”พี่คริสตอบแล้วเอาทิชชู่ไล่เช็ดหน้าใหญ่ ตอนนี้หน้าพี่คริสแดงเป็นจ้ำเพราะถูหน้าแรงไปหน่อย

 

“พอแล้ว หน้าแดงเป็นจ้ำๆหมดแล้วคะพี่ อะอะไม่แกล้งละ”ฉันพูดแล้วหยิบทิชชู่เช็ดที่มุมปากพี่คริสที่เลอะอยู่ สายตามองกันแทบจะช็อตกัน ฉันเขินจนทำไรไม่ถูกเลยขอตัวเข้าห้องน้ำ

 

“ฉันขอตัวก่อนนะ” พูดจบแล้วลุกทันที หน้าตอนนี้แดงไปหมด เขินราวกับว่าเป็นแฟนกัน ทั้งๆที่ฉันมโนไปคนเดียว ^o^

 

พอกินข้าวเสร็จเราสองคนตกลงว่าจะขึ้นไปดูวิวบนภูเขากันต้องเดินประมาณ 5 กิโล จิ๊บๆมากสำหรับหญิงถึกอย่างฉัน โฮ๊ะ

 

“แน่ใจนะคะว่าเดินไหว ถ้าไม่ไหวบอกพี่นะ”พี่คริสถามระหว่างที่เดินกันอยู่ ทางค่อนข้างชัน

 

“สบายมากกกกกกค่ะ ตอนเด็กๆนะเชื่อมั้ย ฉันเดินไปโรงเรียนเองนะสมัยที่รถโรงเรียนยังไม่มีที่นี่ ฉันเดินวันนึงไปกลับ เกือบ10กิโลได้” ฉันพูดโชว์อย่างภาคภูมิใจ

 

“โหวววววว เก่งมาก ร่างกายถึงแข็งแรงแบบนี้ใช่มั้ย” พี่คริสชม

 

“ด้วยความที่ฉันนะความอดทนสูงมาก แต่มันติดตรงที่ฉันเป็นคนซุ่มซ่ามนะสิคะ ตลอดทางเดินไปเนี่ย ฉันสะดุดนั่น สะดุดนี่ล้มหัวเข่าถลอกเต็มไปหมดเลยย โคร้มมมมมม!!!” พูดไม่ทันขาดคำฉันก็สะดุดก้อนหินหน้าคะมำจนได้

 

“โอ๊ยยยยยยยยย” ฉันร้องด้วยความเจ็บที่ข้อเท้า

 

“เจ็บตรงนี้ใช่มั้ยสงสัยข้อเท้าจะแพลง ซุ่มซ่ามสมที่บอกจริงๆ ฮ่าๆ”พี่คริสพูดเชิงตลกปนเป็นห่วง ฉันได้แต่ทำหน้าบูด

 

“พี่ว่าวันนี้พี่พาเรากลับที่พักก่อนดีกว่า เหมือนจะไม่ไหว”พี่คริสพูด ฉันส่ายหน้ารัวๆ

 

“แต่ฉันอยากให้พี่ขึ้นไปดูข้างบนจริงๆนะ วันนี้มันสวยมากคะ อากาศก็ดี พี่ขึ้นไปเถอะฉันนั่งรอตรงนี้ มาถึงที่นี้ทั้งทีต้องดูไห้ได้นะ”ฉันบอกอย่างจริงจัง

 

“เห้ย จะให้พี่ทิ้งเราได้ไง มาก็มาด้วยกัน ถ้าจะให้พี่ดูก็ไปดูด้วยกัน ขึ้นมาสิ”พี่คริสบอกแล้วย่อตัวคุกเข่าลงกับพื้น ให้เราขี่หลังเค้า กรี้สสสสสสสสสสสสสส นี่มันจะบ้าตายละนะ ฉันได้ขี่หลังพี่คริส ฉันกอดพี่คริสไว้แน่น ไม่ใช่เพราะกลัวหล่น แต่เพราะความใคร่ล้วนๆ 5555

 

“อีกนิดเดียวทนหน่อยนะ”พี่คริสบอกฉัน แต่เอ๊ะ ฉันว่าฉันควรเป็นฝ่ายบอกมากกว่านะ ฮ่าๆ

 

และแล้วเราสองคนก็มาถึงบนยอดเขาที่จุดชมวิว พี่คริสพยุงฉันยืนมือพี่คริสโอบเอวฉันด้วยแหละแกรรร >< อยากจะโม้ดังๆจริงๆ

 

“สวยมากกกกกกกกกกกกกกกกก ขอบคุณนะที่พามา อากาศดีมากจริง”พี่คริสหันมาบอก ฉันยิ้มอย่างดีใจที่พี่เค้าชอบ

 

“รุ้ไหมค่ะ เค้าบอกว่าถ้าคู่รักมาที่นี่จะสมหวังด้วยนะ พี่ลองพาแฟนมาสิ” ฉันพูดทำร้ายจิตใจตัวเองออกไป TT*

 

“ฮ่าๆ พี่ยังไม่มีแฟนเล้ยยยยยย เคยมีนะ แต่เข้ากันไม่ได้” พี่คริสตอบ

 

“พี่กาอิน” ฉันเอ่ยชื่อแฟนเก่าพี่คริสขึ้น เป็นดาราสาวไฮโซ อดีตคนรักเก่าพี่คริส มันช่างเจ็บใจจริงๆ ทิ้งคนที่ฉันรัก นังตัวดี !

 

“ใช่กาอินเค้าบอกว่าพี่ไม่ค่อยมีเวลาให้เค้าเลย และเค้าก็เจอคนที่ดีกว่าพี่ด้วย” นั่นไงฉันว่าแล้วว่านังนี่มันต้องนอกใจพี่คริส ร้ายกาจมาก ทำไมตอนซื้อหวยไม่ถูกแบบนี้ว้า...... - -*

 

“ไม่เป็นไรนะ คนที่รักพี่มีอีกเยอะแยะ” ฉันปลอบใจแล้วหันไปยิ้มอย่างร่าเริง ในใจคิด มองมาที่ข้างๆสิพี่คริส คนๆนี้เลิฟยูวนะคะ อิอิ

 

“อย่างน้อยตอนนี้พี่ก็สบายใจขึ้นเยอะแล้ว ตั้งแต่มีเด็กมาป่วนเนี่ยะ” พี่คริสพูดแล้วเอามือมาขยี้หัวฉันพรางหัวเราะ

 

“อย่าขยี้หัวสิ ผมเสียทรงหมดดดด”ฉันงอแง >o<

 

“กลับกันเถอะอินฮยองวันนี้ไกด์ขาเจ็บเพราะพี่แท้ๆ”พี่คริสหันมาพูด แล้วย่อตัวลงให้ฉันขึ้นหลังเหมือนเดิม ฉันไม่พูดอะไรรีบขึ้นอย่างกับลิงเห็นต้นมะพร้าว ฉันกอดคอพี่คริสแน่น กลิ่นกายพี่คริสหอมมาก ผมก็หอมมม ใช้ยี่ห้ออะไรน้า คร้อกกกกกกฟี้ ZzZZzzzZzzZZzz