โรงเรียนเวทย์มนต์1 กฎใหม่ที่ทำให้เจอรัก

วันรุ่งขึ้น! ซาลีน่าได้มาโรงเรียนสายเลยเข้าห้องช้าพอสเเกนบัตรเปิดประตูเข้ามาก็เห็นเพื่อนใหม่กำลังเเนะนำตัว"สวัสดีค่ะฉันเวอร์จิเนียหรือจะเรียกว่าดาร์กเนสก็ได้นะคะยินดีที่ได้รู้จักทุกๆคนนะคะ" "เวอร์จิเนียไปนั่งตรงนั้นน่ะ" "คะ" (นักเขียน:เวอร์จิเนียคือความมืดไม่ถูกกับเเสงสว่างนะคะ)(นักเขียนค่ะฉันรู้สึกไม่ถูกชะตากับเวอร์จิเนียเลย)(นักเขียน: ของมันเเน่อยู่เเล้วสิยะเธอเป็นเเสงนี้น่า) (เอ่อ...เนอะใช่) (เหอ...ไม่ไว้ไม่ไว)(ชินักเขียนติงต๊อง) (รีบเข้าห้องไป!~)ซาลีน่าเถียงไม่ออกก็เลยกลับนั่งที ติ๊งตองเตะต๊องเสียงออดเข้าเรียนเมื่อเวลาผ่านไปติ๊กตองกลางวันจร้า~(พักกินข้าวกลางวัน)"จูเนียไปกินข้าวกันเถอะ"ซาลีน่าคล้องแขนจูเนียแล้วก็เดินต่อไปส่วนจูเนียไม่ต้องพูดถึงหน้าแดงยิ่งกว่ามะเขือเทศซะเสียอีกพอถึงโรงอาหารซาลีน่าก็เอามือออกจากแขนจูเนียแล้วก็สแกนบัตรเข้าโรงอาหารพอเข้าก็เสกชุดอาหารอร่อยนั่งกิน"อร่อยจัง" "จูเนียเนอล่าขึ้นห้องกันไหม:3" "เอ่อโอเคครับ" "ได้เลยซาลีน่าไปกัน" "ถึงห้องคราส B แล้ว" ติ๊งตองเตะต๊องเข้าเรียนอีกครั้ง...ติ๊งตองเตะต๊องเลิกเรียน"เย้!เลิกเรียนแล้ว" "ซาลีน่าวันนี้ขอตัวกลับก่อนน้า~" "จร้า~ได้เลยเนอล่า" พอเนอล่ากลับไปห่อพักก่อนจูเนียก็ดึงมือซาลีน่าไปที่ด่านฟ้าอยู่กัน2ต่อ2 "จูเนียพามาทำไมเหรอ" จูเนียยิ้มเล็กๆแล้วก็ค่อยๆก้มลงมาและจูบเเก้มฉันแล้วบอกว่า"ผมชอบคุณนะซาลีน่า" ซาลีน่าถึงขั้นอึ่ง"ฉันก็...ชอบคุณ"อุ๊ย!!!ฉันพูดอะไรลงไปเนี่ย!!! "เรามาคบกันนะ" ห่า!เขาพูดว่า...คบคบกัน โอ๊ยทำไมกันน่ะใจฉันถึงเต้นเร็วอย่างนี้น่า~"ได้สิจูเนีย"อุ๊ย!ฉันพูดอะไรลงไปอีกเเล้วเนี่ยงั้นก็"แต่มีข้อแม้นะจูเนีย" "อะไรเหรอซาลีน่า" "คือ...  ห้ามบอกใครว่าเราคบกันนะ" "ได้ฉันไม่บอกแน่นอน" ตอนนี้อาทิตย์กำลังตกเย็น ว้าวสวยจริงๆ"ดวงอาทิตย์ตกดินนี่สวยจริงๆ" "แต่ไม่สวยเท่าคุณหรอกน่ะครับ"ผมชอบคุณที่สุดไม่ว่าอย่างไรฉันก็จะชอบคุณอยู่ดี และแล้วจูเนียก็กอดซาลีน่าแล้วให้จูบที่แสนงดงาม"ผมชอบคุณที่สุดไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตามผมก็รักคุณ" "ค่ะ"

                                     ลุ้นๆถ้าอยากลุ้นก็โปรดติดตามตอนต่อไป