P R I E S T ศึกชิงบัลลังก์สรรค์

8.2

เขียนโดย ExeCuteed

วันที่ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.32 น.

  7 ตอน
  15 วิจารณ์
  11.44K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 สิงหาคม พ.ศ. 2556 22.21 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

6) ฐานทัพลับ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

สายลมพัดผมปะทะที่ใบหน้าของผมนั้นช่างอ่อนโยนเหมือนมันทำการตอนรับผมเมื่อกลับมาอยู่ที่บ้านเกิดของตนเองอีกครั้งพร้อมกลับบอกผมด้วย สายลมอันรุนแรงที่มาจากด้านที่เมฆเป็นสีดำคลุมเมื่อง Alodas เมื่องหลวงของโลกนี้ที่ตอนนี้นั้น ฟินส์ คือผู้ปกครองมันอยู่ ตอนนี้พวกผมกำลังเดินไปตามภูเขาเพื่อไปที่ที่พวกของพวกที่เหลือรอดอยู่ในที่ๆนึง.

 

                  ''แล้วเมื่อไหร่พวกเราถึงกันล่ะครับคุณลุง''ผมถามเพราะเห็๋นว่าเดินกันมานานแล้ว

 

                  ''นั้นสิครับ พวกเราเดินกันมานานแล้วนะครับ ผมว่าหน๊าจะถึงได้แล้วมังล่ะครับคุณลุง''เซอเกย์พูดเป็นเชิงเดียวกับผมเพราะเห็นว่าเราเดินกันมานานมากแล้ว และนี่ก็เดินกันมา 5 - 6 ชั่วโมงกว่าๆจากที่ตื่นนอนกันแล้วก็ยังไม่ถึงสักที

 

                  ''ไอหนูสองคนนั้นน่ะ ข้าก็มีชื่อเหมือนกันเฟ้ยย ข้อชื่อ เอ็มเอ็ม ทีหลังอย่ามาเรียกข้าว่าลุงๆเฉยเฉยล่ะ''คุณลุงพูดแนะนำตัวก่อนจะเดินไปหยุดที่ที่หนึ่ง

 

                  ''ผมว่าฐานลับน่ะหน้าจะอยู่้ที่ภูเขาลูกก่อนนิครับแถวแถวลำธาร ถ้าผมจำไม่ผิด''เซอเกย์พูดเหมือนกับว่าตัวเองนั้นเคยไปที่ฐานลับนั้นมาก่อนแล้ว หลังจากนั้นคุณลุง เอ็มเอ็ม ก็เงียบไปพักนึ่งก่อนจะเงยหน้าขึ้นดูท้องฟ้าและทำหน้าเศร้า

 

                 ''ไม่มีที่นั้นแล้วแหละ"ลุงเอ็มเอ็มพูด

 

                 ''ห๊ะ !! อะไรนะไม่มีทำไมไม่มีล่ะครับ"เซอเกย์พูดด้วยสีหน้าสงสัยและตกใจ

 

                 ''ที่นั้นน่ะถูกพวกกองกำลังของ ฟินส์ ตามหาเจอและหลังจากนั้นพวกมัน พวกมันก็ได้ทำลายทุกสิ่งทุกอย่าง แกนนำของพวกเราจึงได้ใช้พลังเวทที่สามารถเคลือนย้ายในพิบตาพาทุกคนในนั้นไปที่หลบภัยเท่าที่จะทำได้''ลุงเอ็มเอ็มพูดจบก็นิ่งไปและทำท่าค่ำๆอะไรบ้างอย่างที่หน้าผา

 

                  ''แล้วฐานทัพลับใหม่อยู่ที่ไหนล่ะครับ คุณเอ็มเอ็ม"ผมแทรกเข้ามาในการคุยของทั้งสองคน

 

                  "ฮ่าฮ่าๆๆ ถึงแล้วๆก็ที่นี่ไง แต่รอฉันแปปนึงนะ"คุณลุงพูดจบก็หยิบกุญแจขึ้นมาหนึ่งดอกรูปร่างแปลกตาไปนิสนึงเพราะมันมีปีก หลังจากนั้นลุงแกก็เอากุญแจเสียบเข้าที่จุดจุดนึงของหน้าผาและก็เปิดประกายแสงขึ้นพร้อมทั้งปีกที่เป็นรูปประทำของกุญแจก็บานขึ้น และเมื่อนั้นหน้าผาก็เปิดออกเป็นสองซีก

 

                   "เออ...นี่ลุงทางเข้ามันออกจะเท่ไปหน่อยมั้ยแถบทำแบบนี้ใครจะหาเจอ''ผมพูดเพราะได้เห็นความอรังการของมัน

 

                  "จะบ้า ร็อคซานส์ ทำฐานลับทั้งทีจะให้สระดุดตาทำไมฟร๊ไม่งั้นก็โดนเจอสิ"เซอเกย์พูดจบก็ตบเข้าที่หัวของผมจนดัง แป๊ะ !!

 

                  "ฮ่าฮ่าฮ่า อย่างที่เซอเกย์คุงพูดนั้นแหละนะเข้าใจแล้วก็ดี ยังไงก็รีบรีบเดินกันหน่อยล่ะกันนะ''ลุงเอ็มเอ็มพูดจบก็รีบเดินเป็นเชิงให้เราตามไป หลังจากนั้นหน้าผาก็ถูกปิดเป็นเหมือนเดิม เหลือเพลงทางเดินที่เป็นทางเดินเรียบยาวไม่มีสิ่งกีดขวาง และพวกผมก็เดินตามลุงแกไปจนถึงทางตัน

 

                  "นี่มันยังไงเนียย ลุง นี่มันทางตันนิ''ผมพูด

 

                  "นี่ไม่ใช้ทางตันอะไรหลอกแต่เป็นทางล่อสำรับพวกกองกำลัง ฟินส์ นะ เพราะว่าในนี้น่ะมีเวทกั้นพื้นดินและท้องฟ้าอยู่และมีกับดักที่รอพวกนั้นอยู่ไงล่ะ และ มันจะไม่ทำปฏิกิริยา กับพวกเราที่มีกุญแจและคนที่ตามคนมีกุญแจมา ส่วนฐานลับจริงๆน่ะอยู่ที่นี่"ลุงแกพูดจบก็มีประตูโผล่ขึ้นมาจากพื้นดินทำพวกผมตกใจ

 

                  ''นี่ลุง...ฐานอยู่ใต้ดินหลอกเหรอ ?"เซอเกย์พูดด้วยสีหน้าว่ามันจะมีกับดักล่อศัตรูอีกมั้ย

 

หลังจากนั้นคุณลุงแกก็เดินนำเข้าไปในนั้นและกักมือให้เดินตามพวกผมสองคนจึงเดินเข้าไปในนั้น หลังจากนั้นประตูก็ปิดลงและนำพวกผมลงไปในพื้นดิน ข้างในนั้นเป็นเหมือนลิฟท์ที่ไม่มีท่อส่งลิฟท์ และข้างล้างเต็มไปด้วยผู้คนมากมายที่เดินกันไปมา หลังจากที่ลงมาถึงข้างล้างก็รู้สึกว่าที่นี่นั้นมีคนอยู่แบบกลางดูเผลินๆแล้วหน้าจะประมาณ 700 - 900 คนได้ สงสัยจะเป็นพวกที่เหลือรอดอยู่

 

                  "นี่คุณ เอ็ม พาใครมาน่ะครับ"เสียงของผู้ชายคนนึงที่เดินเข้าหลังจากที่พวกเราลงมาถึงชั้นล้างสุด

 

                 "ขอแนะนำให้รู้จักนะ นี่ คราสเนอร์ แจ็ก หนึ่งในหัวหน้าของกองกำลังต่อต้าน ฟินส์"ลุง เอ็มพูดแนะนำตัวและชื่อของผู้ชายคนนั้น

 

                "ยินดีที่ได้รู้จักครับ"ชายหนุ่มพูด

 

                "ส่วนนี่คือ เซอเกย์ และลูกชายของกษัตริย์ ลิมส์ ที่หายไปนาน อาลีนาเร ร็อคซานส์ !!! ไงล่ะ"ลุงแกแนะนำตัวผมสะยิ่งใหญ่

 

                "ห๊ะ !!! นายน่ะเหรอ สายเลือดของ กษัตริย์ น่ะ"แจ็กทำหน้าตกใจอย่างมากเมื่อได้ยินคำที่ลุงเอ็มพูด

 

               "อ่าผมก็ไม่รู้รายละเอียดหลอกครับแต่ลุงเขาบอกว่าถ้าผมตามมาจะบอกที่หลัง"ผมพูดเพื่อเป็นเชิงไม่หลงตัวเอง

 

หลังจากนั้นผมและเซอเกย์ก็เดินตามคุณลุง เอ็ม ต่อแต่มีคนเดินนำหน้าเพิ่มมาอีหนึ่งคน เขาพูดเรื่องโน้นเรื่องนี้มีเป็นข่าวลือเกี่ยวกับผมทั้งหมดจนผมต้องเขิน...เขินเป็ระยะๆ

 

               "แล้วที่นี่คืออะไรเหรอครับ ?"ผมถาม

 

               "อ้อที่นี่คือ Emocity น่ะที่นี่คือแหล่งรวมคนที่เหลือรอดอยู่จากการตามล่าของ ฟินส์ น่ะไม่ว่าจะ คนแก เด็ก ผู้หญิง ผู้ชายที่นี่รวมคนแล้วนะก้ 869 คนได้ และมีแกนนำฐานทัพลับนี้อยู่ 20 คนด้วยกันซึ่งในนั้นก็มีผมคนนึงนี่แหละครับซึ่งทุกคนล้วนเป็นนักสู้ระดับ อาจูกัล ขึ้นทั้งนั้น ส่วนระดับ บาสโทเด้ นั้นคือผู้นำสูงสุดมี 7 คนครับ" แจ๊กพูดจบก็ทำให้ผมนึกได้เลยว่าระดับที่สูงสุดนั้นมันช่างยิ่งใหญ่

 

               "และไม่ต้องเป็นห่วงไปนะครับเพราะที่นี่ คือพักพวกของคุณทุกคนไม่มีคนชั่วหรือคนเลวเลยแม้แต่คนเดียวครับรับรองได้ครับเพราะฉะนั้นไม่ต้องเป็นห่วงไปนะครับ" แจ๊กพูดจบก็มาหยุดที่หน้าพักที่เขาบอกว่าเป็นห้องพักของผม

หลังจากนั้นผมก็เข้าไปในนั้นในนั้นใหญ่ประมาณคานโ่้ด้ที่อยู่ตามตึกสูงๆได้ 1 ห้อง ที่ห้องน้ำ 1 ห้อง ห้องนอน 1 และหลังจากที่ผมเข้าไปเขาก็พาเซอเกย์ไปที่พักอื่นและผมก็ได้พักผ่อนสักทีนึงผมนอนลงบนเตียงนุ่มๆที่สร้างด้วยเวทมนต์ของโลกนี้และคิดไปเลยว่านี่มันเยียมจริงๆ

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา