P R I E S T ศึกชิงบัลลังก์สรรค์

''เป้าหมายอยู่ที่ 3 นาฬิกาจากหอคอย Olymขอให้ทุกคนเตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อมเราจะไปล่ามันกัน''เสียงประกาศของใครบ้างคนทำให้นายทหารในชุดเกาะสีดำและสีขาวเข้าจะจำที่เป็นจำนวน 30 กว่านายเข้ายืนประจำที่ของตนที่ด่านฟ้าเพื่อเป็นสัญณาณบอกได้เลยว่า พร้อมแล้วสำรับทุกสถานะจากที่กำลังเกิดขึ้น สักพักนึงที่คนนึงโผลเข้ามาจากข้างในสู้ ด่านฟ้า เขาเดินผ่ากลางตรงไปบนอยู่ด่านหน้าสุดของด่านฟ้าในผ้าคลุมสีดำและใส่หมวกเหล็กสีดำดูเผินๆแล้วเหมือนหัวหน้า

             ''พร้อมรึยังทหารทั้งหลาย'' คนที่ใส่หมวกเหล็กสีดำพูดเป็นเชิงบอกว่าถ้าใครยังไม่พร้อมก็ขอให้บอก

            ''ครับ...พวกเราพร้อมแล้วครับผม'' ทหารทุกนายออกเสียงประสานกันเพื่อตอบครับคำถามของหัวหน้าของตนว่าพร้อมแล้ว

            ''ดีมาก...ถ้าพร้อมแล้วก็เตรียมตัวให้พร้อมเราจะออกล่ากัน ณ บัดนี้''

ตอนนี้เรามาดูกันที่ด่านของร็อคซานส์กัน ตอนนี้เขากำลังยืนอยู่ที่หน้าบ้านหลังเล็กๆตามที่อยู่และทำธุระของเขาให้เสร็จเพื่อที่จะได้ทำเรื่องต่อไปให้เสร็จสิ้นสักที บ้านหลังนี้ลัษณะเหมือนกับห้องเช่าธรรมดาที่พบได้ทั่วไปในโลกโน้น มีต้นไม้ประกบอยู่รอบตัวไม้เพื่อให้เห็นได้ยาก มีลำธารเล็กๆอยู่ไม่ไกลจากบ้าน และ มีตัวบ้านเป็นจุดศูนย์กลาง หลังจากที่ร็อคซานส์ทำใจว่าต้องเจอกับอะไรที่ประหลาดกว่านี้ได้แล้วเขาจึงเดินตรงไปที่ตัวบ้านและมาหยุดที่ประตูสักพักก็มีเสียงของคนแกบแกว่า

           ''ไอ้หนูเข้ามาก่อนสิ...ฉันรู้แล้วล่ะว่าเธอไม่ใช้ของโลกนี้เพราะฉะนั้นไม่ต้องกลัวเพราะที่นี่ไม่มีอะไรพิศดารหลอก''เสียงของคนแกที่ดังออกมาจากข้างในนั้นทำให้ผมรู้ว่ามันธรรมดาก่อนจะเปิดประตูเข้าไป

           ''ทำไมถึงรู้ว่าผมไม่ใช้คนของโลกนี้ล่ะครับ ทั้งๆที่ผมไม่เคยบอกคุณลุง''ผมถามด้วยความสงสัยว่าทำไมเขาถึงรู้

           ''ฉันน่ะคือ Blacker เชียวนะเรื่องแค่นี้ไม่รู้ก็ทำหน้าที่อันทรงเกียจนี้ไม่ได้เส๊ไอหนู แต่ว่าเธอน่ะคงยังไม่รู้จัก Blacker สินะ Blacker คือคนที่ได้รับดวงตาแห่งยมทูตเพื่อค่อยชี้ทางให้นักรบได้เดินต่อไปได้ไงล่ะ พูดง่ายๆคือผู้ที่ค่อย อัพคันต่างๆของนักรบ ไงล่ะ''ชายแกพูดเหมือนให้ตัวเองดูมีระดับขึ้นมาเลยเป็นเชิงว่าอวดผมนั้นแหละ

           ''เธอน่ะคงจะมาถามฉันในเรื่องนักรบสินะ  *(แต่เดียวก่อนทำไมฉันถึงอ่านใจไอ้หนุ่มนี่ไม่ได้ฟร๊ทั้งๆที่ดวงตายมทูตก็อ่านใจของผู้คนมานับไม่ถ้วนแล้วแท้ๆแต่กับไอ้เจ้านี่)'' ชายแกพูดและคิดในใจพักนึง

           ''นี่ลุงพูดเรื่องอะไรน่ะผมไม่ได้บอกสักหน่อยว่าจะทำอาชีพนี้ ผมแค่มาที่นี่เพื่อที่จะถามลายละเอียดเกี่ยวกับ regalia เท่านั้นเองไอเรื่องทำอาชีพผมไม่สนหลอกเพราะว่าไม่มีใครบอกสักหน่อยนี่ว่าทำอาชีพนี่แล้วขอพรได้''ผมพูดออกไปเพื่อทำให้เขารู้ถึงเจตนาของผม

           ''ห๊ะ แล้วเธอมาที่นี่เพื่อแค่ว่ามาขอแผนที่ Regalia เนียนะ ไอหนูจะบอกอะไรให้อย่างนะ regalia น่ะไม่มีแผนที่เพื่อตามหามันหลอกมีแต่ต้องออกตามหาเองเท่านั้นไอหนู ''ชายแกพูดอย่างฉับพันอย่างรวดเร็วจนทำให้ผมต้องเอามืปิดหนูเป็นเชิงว่ามันดังเกินไปแล้วครับเสียงของคุณ

          ''งั้นผมก็ขอโทษที่มารบกวนล่ะกันนะครับ...งั้นผมขอตัวล่ะ

ทันใดนั้นที่ร็อคซานส์หันหลังและเดินออก เพียงเแว๊บเดียวที่ชายแก เห็นแหวนที่นิ้วของร็อคซานส์เขาก็รีบเดินเข้ามาที่ร็อคซานส์อย่างรวดเร็วและมาจับที่มือของร็อคซานส์หจนร็อคซานส์ตกใจ

          ''นีคุณจะทำอะไรน่ะครับ''ผมพูดเพราะความตกใจ

          ''ไอหนูแหวนนี่น่ะไปได้มาจากไหนน๊ะ'' ชายแกจอมตื้อจับมือข้างขวาของผมขึ้นมาเพื่อดูแหวนให้แน่ใจ

          ''ได้มาจากพ่อของผมน่ะครับรู้สึกนะตอนเด็กๆก่อนที่พ่อผมจะไม่กลับมาอีกแล้วอ่ะนะ ก็นั้นสิพ่อบ้าอะไรปล่อยลูกกับน้องสาวตัวเล็กๆไว้เจออันตราย''ผมพูดด้วยอารมณ์ฉุนมากทีเดียวถ้าพูดเรื่องพ่อ

เปี๊ยยยย !!! เสียงของผ่ามือที่ชายแกใช้ตบหน้าผมนั้นถึงจะไม่เจ็บแต่ก็ดังสนั่นหวั่นไหวเลยทีเดียว ไม่รู้เพราะอะไรนะถึงเขามาตบหน้าผม แล้วก็ทำหน้าตาหน้ากลัวใส่ผมอีก

            ''ไอหนูนี่เจ้าไม่รู้เรื่องพ่อตัวเองแล้วยังบอกว่าเขาบ้าอีกงั้นเหรอ ช่างเป็นเด็กที่เลวจริงๆเลยนะถ้าพ่อของแกรู้ล่ะก็มีหวัง มีหวัง เขาคงผิดหวังในตัวแกแย่างแน่นอน'' หลังจากที่คุณลุงตบหน้าของผมเขาก็ทำหน้าตาดูเศร้าทันทีทันใด

           ''อย่างลุงจะไปรู้เรื่องพ่อของผมได้ยังไงเล่า'' ผมพูดด้วยอารมณ์โมโห

           ''ต้องรู้สิต้องไม่ผิดแน่นอน พ่อของแกน่ะคือ กษัตริย์ของโลกนี้ อาลีนาเร ลิมส์ ซึ่งผู้ที่เป็นรัชทายาทของ เขา เขากล่าวไว้ก่อนจะโดนโค้นบัลลังก์แห่งสรรค์ ว่า ลูกของเขาหรือลูกหลานของเขาจะกลับมาเพื่อฝื่นฝูอณาจักรให้ยิ่งใหญ่ครั้งโดนจะส่วมแหวนที่มีตรา ของ สายฟ้า สลักอยู่บนแหวนและแกคือ ลูกของเขา''ชายแกพูดด้วยสีหน้าที่บอกว่ามันยิ่งใหญ่แค่ไหนซึ่งทำให้ผมตกใจมาก

          ''แล้ว...แล้วที่คุณบอกว่าโดนโค้นบัลลังกืนี่น่ะคืออะไร''

          ''บัลลังก์แห่งสรรค์คือ ที่ตั้งขั้นสูงสุดของตระกูล อาลีนาเร ซึ่งคือที่ซอนเมื่องทองคำอันร่ำค่า และ regalia อันสุดท้ายเอาไว้ซึ่งเป็น regalia อันเดียวที่จะเปลียนโลกได้ regalia แห่งสรรค์ ซึ่งอันเจ้า ฟินส์ เสนาธิการ ของกษัตริย์ ลิมส์ ได้ตั้งตนเป็น กบฏ และรวมเล่านักรบของ อาณาจักรเพื่อโค้นล้ม กษัตริย์เพื่อแย่งชิงสิ่งที่เรียกว่า แผนที่ ของ บัลลังก์แห่งสรรค์ แต่กษัตริย์นั้นรู้ตัวทันจริงหลบหนีและนำ แผนที่ไปซอนไว้ก่อนที่ตนจะถูกจัดการ'' เรื่องที่คุณลุงคนนี้พูดมานั้นมันความจริงแน่รึจากสีหน้าแล้วมันคือแล้วจริงแน่นอน แต่ว่าทำไอคำฟินส์ที่เราได้ยินคงจะไม่ผิดไม่ใช้ ฟินส์คือคนที่ฆ่าพ่อของเรางั้นเหรอแปลว่าตอนที่เราเกิดมาพ่อเราเอาเราไปไว้ที่โลกโน้นก็เพื่อไม่ให้ ฟินส์ นำเรามาเป็นตัวต่อรองน่ะสิ

          ''สิ่งที่คุณพูดมาคือความจริงหรือเปล่าห๊ะว่าไง ''

มันคือความจริงสิ อาลีนาเร ร็อคซานส์ เสียงของใครบ้างคนจากข้างหลังของผมนั้นทำผมและลุงแกตกใจ จนทำให้พวกผมหันหลังกลับไปดูที่มาของเสียง นั้นคือใครกัน ?