ฉันรักเธอ...ยัยปีศาจ

"เซลเจ้าไปทางซ้าย มิลเจ้าไปทางขวาแล้วเราค่อยโจมตีพร้อมๆกัน"

"ขอรับท่านเอกิล"

"ค่ะรุ่นพี่เอกิล"ทั้งสองคนมีจุดมุ่งหมายเดียวกันคือโจมตีปีศาจตรงหน้าให้ล้มทั้งยืนโดยมีเอกิลเป็นหัวหน้าสั่งงานตามที่ถูกว่าจ้างมา

"ไม่ว่ายังไงอย่าเสียทีเจ้าปีศาจนั่น"

"ขอรับ/ค่ะ"มิลและเซลตอบพร้อมกันก่อนจะหยิบอาวุธคู่กายออกมา

"เตรียมตัวไว้ใจเย็นๆ..."เอกิลพูดเสียงเบาก่อนจะกระชับขวานไม้กางเขนในมือ

"โจม!..."

"อันตราย!"ไม่ทันที่เอกิลจะได้สั่งโจมตีก็มีหญิงสาวร่างบางคนหนึ่งวิ่งมาผลักเค้าจนล้มทั้งยืน

 "ท่านเอกิล/รุ่นพี่!"ตามมาด้วยเสียงอีกสองเสียงที่ร้องออกมาด้วยความตกใจจนปีศาจที่เป็นเป้าหมายของทั้งสามวิ่งหนีหายไปอย่างรวดเร็วเมื่อรู้ว่ามีนักล่าปีศาจอยู่แถวนี้

"โถ่เว้ย!เจ้าทำให้มันหนีไปได้!"พอเอกิลตั้งสติได้เค้าก็ยืนขึ้นอย่างรวดเร็วก่อนจะชี้หน้าด่าหญิงสาวแปลกหน้า

"ข้า..."หญิงสาวเตรียมจะพูดแต่ก็ต้องเงียบไป

"เจ้าจะอธิบายยังไงกับเรื่องนี้!"เอกิลควันออกโกรธจนออกหู

"เจ้าเป็นใคร"มิลถามก่อนจะขมวดคิ้ว

"เจ้าทำอย่างนี้ทำไม"เซลถามอีกคน

"ข้า...ข้าเป็นนักล่าปีศาจที่มาจากหมู่บ้านที่กลางป่ามีนามว่าคิลล่าข้าแค่ต้องการจะช่วยเค้าให้พ้นจากอันตรายปีศาจนั่นมันมีตาที่สามตรงหลังพวกเจ้าไม่สังเกตหรอหากเค้าโจมตีจากด้านหลังมีหวังขางแหลมๆของมันได้แทงตัวเค้าทะุลุแน่"คิลล่าตอบทุกคำถามที่ทุกคนถาม

"แทงตัวข้าเฮอะ!..."เอกิลทำน้ำเสียงไม่พอใจก่อนจะเตะก้อนหินแถวนั้นอย่างหงุดหงิด

"ทำไมหรอ?"คิลล่าทำหน้าตาสงสัย

"ปีศาจตัวนั้นน่ะตาที่สามมันบอดไปแล้วเพราะว่าโดนเราทิ่มตาหลังไปเมื่อสามวันก่อนแถมที่หางของมันก็โดนกับดักเราตัดจนขาดไปแล้ว"มิลอธิบายอย่างใจเย็น

"ก็...ข้าไม่รู้นี่"

"ให้ข้าเดานะเจ้าคงจะเป็นนักล่าปีศาจระดับหนึ่งล่ะสิถึงไม่่มีไหวพริบแบบนี้"เซลพูด

"ใช่ๆข้าเป็นนักล่าปีศาจระดับหนึ่งที่ออกมาหาประสบการณ์พวกเจ้าโกรธข้าเรื่องเมื่อกี๊มั้ย"คิลล่าพูดก่อนทำหน้าไร้เดียงสา

"เราไม่โกรธเจ้าหรอกแต่เอกิลนี่สิไม่แน่"มิลพูดก่อนจะยิ้มและมองไปที่เอกิลที่เอาขวานฟันไปทั่ว

"ถ้างั้นข้าขอเข้ากลุ่มพวกเจ้าด้วยคนได้้รึเปล่าถ้าข้าหาประสบการณ์เองข้าคงต้องตายแน่ๆ"คิลล่าพูด

"เข้ากลุ่มงั้นหรอ!"เอกิลตะโกนดังลั่น

'หูดีชะมัด'คิลล่าบ่นในใจ

"เอาสิมาอยู่ด้วยกัน"เซลพูด

"เซลเจ้าอย่าตัดสินใจเองแบบนี้สิ"มิลพูดเตือน

"เอาน่าเอกิลคงจะยอมอยู่แล้วน่าถ้าเค้าใจเย็นแล้ว"เซลพูดพลางมองไปที่เอกิลที่โวยวายอยู่คนเดียว

....

....

หลังจากนั้น

"ข้าให้เจ้าอยู่ด้วยก็ได้ถ้าเจ้าต้องการแต่ข้าขอเตือนเจ้าอย่าได้กล้าขัดคำสั่งใดๆของข้า!"เอกิลพูดพร้อมกับมองไปที่คนในกลุ่ม

"ข้าว่าแล้วเห็นมั้ย"

"อืม"

"นินทาอะไรข้าน่ะพวกเจ้าทั้งสองคน!"

"เปล่าขอรับ"

"ไม่ต้องมายิ้มนะเซล"

"ฮิๆ"

"เจ้าหยุดขำนะมิล!"

....

....

คืนนั้น

"ข้า...แฝงตัวเข้ามาอยู่ในกลุ่มแล้ว...ท่านองค์ราชินี"