ภารกิจแม่มดร้ายจับหัวใจนายสุดหล่อ ><

40

สัตว์ประหลาดจากการทดสอบ.

=_= เอาอีกแล้วล่ะสิฉัน โผล่มาที่แปลก ๆ อีกแล้ว ก็ฉันจำได้ว่านั่งคุยกับคุณยายอยู่นี่นา แล้วไหงมาโผล่ที่แปลก ๆ แบบนี้ไงเนี่ย (-  -   ) (   -  -) ฉันมาอยู่ที่หน้าถ้ำแห่งหนึ่ง ถ้ำนี้ใหญ่มาก รอบตัวฉันก็มีแต่ความมืดเท่านั้น มีเพียงปากน้ำที่พอจะเห็นแสงเรือง ๆ ออกมาจากข้างใน - -a แล้วทีนี้ฉันจะเอายังไงดีล่ะเนี่ย แต่อยู่ดี ๆ ก็มีเสียงดังออกมาจากปากถ้ำ

“นี่คือแบบทดสอบการประลองยุทธ์ วีรสตรีผู้กล้าเอ๋ย เจ้าจงเดินเข้าไป เพื่อแสดงความกล้าหาญออกมาเถิด”

“-0- ถ้ำพูดได้ ! ”พูดได้ไงอ่ะ เอ๊ะ หรือว่าจะมีคนแอบอยู่ด้านข้างถ้ำรึป่าว ชะแว้บ (-  -   )ซ้าย (   - -) ขวา ก้ไม่เห็นใครนี่นา

“ข้าคือหุบเข้าไดเซลเนียส จงอ่านศิลาที่ปักอยู่ด้านหน้าของเจ้า แล้วจงเดินเข้าไปอย่างวีรสตรีผู้กล้าเถิด ขอให้เจ้าโชคดี”สรุปนี่ฉันคุยกับถ้ำหรอเนี่ย แม่เจ้า เมื่อถ้ำพูดจบฉันก็มองหาศิลาที่ว่านั่นทันที อ๊ะ เจอแล้ว มันตั้งอยู่ข้างหน้าฉันนี่เอง เรานี่ก็มองไปหาซะไกล - -+

  ใจความในศิลา ถูกสลักไว้ว่า

‘สู้อย่างกล้าหาญ  พิชิตความกลัว

ระวังตัวให้ปลอดภัย หลบตาไว้อย่ามองมัน

จักนำมาซึ่งชัยชนะ สมเยี่ยงสตรี’

เอ๊ะ อะไรกันเนี่ย ฉันไม่เห็นเข้าใจเลย ศิลานี่มันหมายวามว่ายังไงกัน ?? ยังไม่ทันที่ฉันจะได้คิดอะไรก็รู้สึกเหมือนมีใครผลักมาจากทางด้านหลังให้เข้ามาในถ้ำ ผลักหรือถีบฟ้ะ ! - -* บอกดี ๆ ก็ได้ ฉันฟังภาษาคนรู้เรื่องย่ะ ฉันลุกขึ้นยืนและปัดฝุ่นเขม่าดินที่ติดอยู่ที่ผ้าคลุมและเสื้อผ้า ให้ตายสิ ในนี้เหม็นอับชะมัด -..-

พรึ่บ !

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด  !! อะไรกันเนี่ย เมื่อฉันขยับขาก้าวไปหนึ่งก้าวพื้นดินก็ยุบแล้วฉันก็เหมือนเล่นสไลเดอร์ไหลลงมาอย่างรวดเร็ว

ฟึ่บ ! แอ้ก ! โอ้ย !

หลังฉัน ... หลังฉันกระแทกกับหินก้อนใหญ่ที่ขวางอยู่ข้างหน้า นี่ตัดกำลังคู่ต่อสู้หรอ ! โชคดีนะที่มีกิ่งไม้หนาเตอะ รองรับฉันไว้ได้ ไม่งั้นฉันต้องเจ็บก้นด้วยแน่ ๆ พูดเสร็จฉันก็หยิบกิ่งไม้ขึ้นมาดู O[]O เจี๊ยก ! ไม่ใช่กิ่งไม้แต่มันเป็นโครงกระดูกเจ้าค่า !! ฉันรีบขว้างมันทิ้งทันที เมื่อฉันมองไปรอบ ๆ ก็พบว่าที่นี้เป็นเหมือนห้องขนาดเล็ก ส่วนพื้นเต็มไปด้วยกระดูก ซึ่งมันมากพอที่จะทำให้ฉันไม่เห็นสีของพื้นถ้ำเลย (    .  . ) เอ๊ะ ! มีอะไรหล่นอยู่ข้าง ๆ ฉันด้วย กล่องดำ ๆ นี่มัน ....

ฉันหยิบมันออกมาดูก็พบว่ามันคือ ไม้กายสิทธิ์ ! โว้ว  เหมาะเหม็งเลย ทีนี้ล่ะฉันก็จะไม่กลัวอะไรอีกแล้ว มาเถอะเรามาสู้ไปด้วยกัน >O< ฉันจึงสำรวจรอบ ๆ อีกครั้งก็พบว่ามีทางให้ไป 2 ทาง นี่ฉันต้องเลือกอีกแล้วหรอเนี่ย งั้น (- -   )  (    - - )//ขวาแล้วกันลุ้ย!

ฉันเดินไปตามทางเรื่อย ๆ โดยถือไม้กายสิทธิ์ไว้ โดยร่ายคาถาให้สว่างไปตลอดทาง ฉันเดินมาเรื่อย ๆ ก็มาโผล่ห้อง ๆ หนึ่ง รู้สึกว่าห้องนี้จะเป็นห้องปั้นนะเนี่ย เพราะมันมีแต่รูปปั้นเต็มไปหมดเลย ดูสิทุกคนแต่งตัวเหมือนฉัน แถมมีชายหญิงปะปนกันไป

“คนปั้นนี่ก็พิลึกนะ ดูสิ ปั้นหน้าให้ยิ้มสวย ๆ หน่อยก็ไม่ได้ ปั้นซะหน้าเหยเก บิดเบี้ยว ยังกับกลัวอะไรสักอย่างงั้นแหละ 5555”

“เจ้าดูผิดแล้วล่ะ ที่นี่ไม่ใช่ห้องปั้นหรอก”

O_O

“ใครอ่ะ !”อยู่ดี ๆ ก็มีใครไม่รู้พูดกับฉัน ผีหรือป่าว -0-

“นิ่ ก้มลงมาที่มือของเจ้าสิ่”

(  . .) ก้ม

“ไม้กายสิทธิ์ ! นี่เธอพูดได้ด้วยหรอ OoO”ตกใจอีกรอบ

“นั่นไม่ใช่ประเด็นหลักนะ เธอระวังตัวไว้ให้ดี ตอนนี้เรามาถึงถ้ำของอาร์กอนแล้ว”

“อาร์กอน ! สัตว์ที่ใครจ้องตามันก็กลายเป็นหินยังงั้นอ่ะหรอ แว้ก !! ”

“ใช่แล้ว ชู่วววว.. เงียบเสียงสิ มีบางอย่างกำลังเคลื่อนไหวมาทางนี้”ไม้กายสิทธิ์ทำเสียงจริงจัง

“แล้วมันคืออะไรอ่ะ -0-”ฉันเริ่มหวาดกลัว นี่ฉันจะกลายเป็นหินใช่ม้ายยยย >O<

“ฉันก็ไม่รู้ หาที่หลบก่อนเร็วเข้า !”ไม้กายสิทธิ์กระซิบเสียงดัง ที่หลบหรอ ได้ ๆ ฉันวิ่งไปซุกข้างหลังก่อนหินก้อนหนึ่งซึ่งมันบังฉันได้มิดพอดี

แกรก ๆ .. แกรก ๆ.. มีบางอย่างกำลังเดินวนอยู่ในรอบ ๆ ห้องนี้ ฉันรู้สึกเหมือนกำลังจะหายใจไม่ออก ไม่กล้าแม้แต่จะขยับ ไม่กล้าแม้แต่จะหายใจ ฉันจะไม่ไหวแล้ว

ปุ้ด ! ฉันไม่ผิดนะ ตดมันออกมาเอง ฉันกลั้นแล้ว TOT

“นั่นใคร ! ใครบังอาจมาบุกรุกพื้นที่ของฉัน มันผู้นั้นต้องกลายเป็นหิน ! ”

“อาร์กอน ๆ อาร์กอนแน่ ๆ ฉันจะทำไงดี ๆ ฮือ ๆ พ่อจ๋า แม่จ๋าช่วยลูกด้วย TT[]TT”

วิ้งงงงงง !

“ไม่ต้องให้พ่อแม่เจ้าช่วยหรอก ข้าก็ช่วยเจ้าได้ ”พลันไม้กายสิทธิ์ที่มือของฉันก็กลายเป็นดาบที่ถูกสลักอย่างวิจิตรงดงาม (แล้วนี่มันใช่เวลามาชมดาบไหมเนี่ย - -* )จริงด้วย อาร์กอน !

ฉันใช้ประโยชน์จากแสงที่ออกมาจากดาบเล็กน้อยให้สะท้อนไปยังอาร์กอน หัวของมันเต็มไปด้วยงูกิงกองเต็มไปหมด สั่นหางกระดิ้ก ๆ ด้วย แถมหน้าตาของนางยังยิงฟันโชว์เขี้ยวอันแหลมงามขาวสะอาด หน้าก็มีเกล็ดของปลาเต็มไปหมด อาร์กอนไม่มีขา แต่มีครีบเหมือนปลาแทน ตกลงนี่ฉันกำลังสู้กับอะไรเนี่ย !

“อย่ากลัวนะแมรี่ เพราะความกลัวจะบั่นทอนกำลังของเจ้า จงใช้ดาบสะท้อนเพื่อมองเห็นใบหน้าของอาร์กอนแล้วตัดหัวมันเสีย !”

“ฉันถามว่านั่นใคร !! กรี๊ดดดดดด !!!!!!!!!!!! ”อาร์กอนแผดเสียงซึ่งถ้าเอาแก้วน้ำมาวางไว้คงแตกกระจายเป็นเสี่ยง ๆ อย่างแน่นอน ฉันใช้จังหวะที่มันแหงนหน้าเผื่อกรี๊ดร้องจู่โจมทันที

ฟึ่บ ! ฉันเหวี่ยงดาบไปเต็มแรงโดยไม่หันไปมอง เมื่อฟันเสร็จฉันหันกลับไปมองก็พบว่าเฉียดไปโดนแค่งูบางตัวบนหัวของอาร์กอนเท่านั้น ทำให้อาร์กอนโมโหหนักไปอีก ฉันวิ่งไปหลบก้อนหินก้อนไหน มันก็วิ่งตามไปผลักก่อนหินนั้นออกทันที ให้ตายสิ ฉันไม่มีโอกาสเลย อ๊ะ ! ได้ทีแล้ว ย้ากกกกก !! ฉันกระโดดออกมาจากก้อนหินอีกก้อนที่อยู่ด้านหลังของอาร์กอนทำให้ฉันมองได้อย่างถนัดโดยไม่ต้องส่องกระจกกลับหลัง

ฟึ่บ ! แต่มันเอี้ยวตัวหลบได้ทันแล้วหันข้างเอามือมาปัดตัวฉัน ฉันก็เอี้ยวตัวหลบแต่ไม่พ้น ฉันโดนเล็บของอาร์กอนข่วนเข้าที่ต้นแขนเต็มเปา เลือดสีดำไหลซึมออกมาจากเสื้อของฉันทีละน้อย เริ่มแสบแล้วสิ่ - -+ หนอยยยยย ตัวนี้ตัวโปรดฉันนะ ! ฉันตะโกนอยู่หลังก้อนกินอีกก้อน ซึ่งตอนนี้มันเหลือแค่ 2 ก้อนเท่านั้น เท่ากับว่าฉันมีโอกาสอีกแค่ 2 ครั้ง เอาล่ะ ฉันจะถอยไม่ได้ สู้ !

ฉันใช้ดาบส่องไปที่อาร์กอนอีกครั้งตอนนี้มันกำลังมองหาฉันอยู่ โดยใช้ความเงียบเพื่อจะฟังเสียงว่าฉันอยู่ตรงจุดใด ฟังเสียงงั้นหรอ ได้การล่ะ ฉันเอื้อมมือไปหยิบก้อนหินก้อนเล็กและเขวี้ยงไปที่ก้อนหินอีกก้อนซึ่งมันอยู่ตรงข้ามกับก้อนหินก้อนที่ฉันหลบอยู่

แก้ก ! และมันได้ผล อาร์ก้อนหันขวับทันที แต่ยังไม่ทันที่ฉันจะได้ทำอะไร หางของมันก็ฟาดไปทีก้อนหินก้อนนั้นทันที

พลั่ก ! แตกสลายภายในพริบตา *0* ฉันได้แต่ยืนมองปริบ ๆ พร้อมกับส่องดาบไปที่อาร์กอน ให้ตายเถอะมันหันมาเล่นงานก้อนหินก้อนนี้แล้ว O[]O เอาไงดีละทีนี้ รู้สึกเหมือนแขนไม่มีแรง พิษคงจะซึมเข้าร่างฉันแล้วสิน้ะ เอาวะ เป็นไงเป็นกัน โอกาสสุดท้ายของฉัน ขอให้ได้ผลทีเถอะ เพี้ยง !! -/\-

ฉันกะโดดออกจากก้อนหิน แล้วกะจากเสียงเอา ฉันหลับตาปี๋  >_< แล้วยืนประจันหน้ากับมันทันที ฉันหลับตาแล้วใช้หลักการฟังเสียงเอา แล้วแน่นอน ทันที่ที่มันเห็นฉัน หางของมันก็กระตุกทันที เมื่อฉันได้ยินเสียงหางของมันขยับก็ลืมตา O_O แล้วจ้องไปที่หาง กระโดดข้ามหางของมันแล้วฟัน !

ฉึ่บ ! กรี๊ดดดดดดดดด  !!!!!!!!!!!!!! หางของมันกระเด็นขาด 2 ท่อนทันที เลือดสีเขียวพุ่งกระฉูด อาร์กอนเอามือกุมใบหู เงยหน้าแล้วหลับตาร้องด้วยความเจ็บปวด ฉันไม่รอช้า กระโดดฟันคออาร์กอนทันที !

ปั่ก ! เสียงหัวของอาร์กอนหล่นลงพื้นดังสนั่นหวั่นไหวไปทั่วบริเวณ ฉันชนะแล้วววว ... !

ฉันพูดได้แค่นั้น สติฉันก็เริ่มดับวูบ (เป็นครั้งที่ล้าน) - -