ภารกิจแม่มดร้ายจับหัวใจนายสุดหล่อ ><

2

ผู้มาเยือน ?

                ณ   คฤหาสน์อคระมหาสวรรค์วิมานดิน

                ติ๊งต่อง   ติ๊งต่อง  ๆ ๆๆ ๆ  ♫ ♪

                ฉันยืนกดไอ้ปุ่มบ้า ๆ นี่มาเป็นชั่วโมงแล้วนะไม่เห็นมีใครมาเปิดประตูซักทีเดี๋ยวแม่ก็เสกให้กลายเป็นสังกะสีขึ้นสนิมซะนี่   ชิ ! >O<

                “ มาแล้ว ๆ กดอยู่ได้  ทำเหมือนไม่เคยกดออดบ้านคนอื่นหรือไงกันยะ ? “ หล่อนพูดพลางจ้องหน้าฉันอย่างเอาเรื่อง

                “ก็ไม่เคยหน่ะสิยะ” โลกแม่มดไม่ได้ใช้ของเซาะกราวแบบนี้หรอกย่ะ - - ;

                “มาหาใครมิทราบ ? “ หล่อนพูดมิวายใช้สายตาสำรวจการแต่งตัวของฉัน

                “ฉันมาหาท่านเอกราช”

                “ถ้าเธอจะมาสมัครเป็นคนใช้ล่ะก็นะ ขอบอกว่าบ้านนี้มีคนใช้เยอะแล้วไปสมัครที่อื่นเถอะย่ะ  หน้าตาเธอก็พอใช้ได้อยู่หรอกนะ แต่บ้านนี้อ่ะนะ  เค้ารับแต่สวยระดับนางงามเท่านั้นแหล่ย่ะ คนอย่างเธอไปซะ ชิ่ว ๆ” หนอยแน่ะ ! หล่อนบังอาจมากเลยนะยะที่กล้ามาไล่แมรี่คนสวยคนนี้หน้ะ   คอยดูนะถ้าฉันได้กลับไปที่เมืองแม่มดเมื่อไหร่ล่ะก็ ฉันจะกลับมาล้างแค้นเธอคอยดูเส้ !! แต่ตอนนี้ต้องยอม TOT

                “ฉันคือ แมรี่เมส  วิลสัน หลานสาวของคุณเอกราช ทีนี้เธอจะเปิดประตูให้ฉันเข้าไปได้รึยัง  J ”

“ O_o หละ...หลานสาว หระ..หรอ สวัสดีค่ะคุณแมรี่เมส ผู้งดงามที่สุดในจักวาล โฮะ ๆ ^O^’ ก็นึกอยู่แล้วหล่ะค่ะว่าต้องเป็นคนนี้แน่ ๆ  ก็สวยออกขนาดนี้นี่ค่ะ  เมื่อกี้ก็แค่ลองใจเล่นนิดหน่อยเท่านั้นเองค่ะ อย่าถือโทษโกรธจูลี่เลยนะคะ เชิญเข้าไปข้างในก่อนนะคะ  เดี๋ยวกระเป๋าดิฉันถือให้เองนะคะ >O< ‘  “

หล่อนเปลี่ยนคำสรรพนามได้ไวมาก - -; ฉันสังเกตเห็นเหงื่อของหล่อนไหลอย่างไม่บันยะบันยังเลยแหละ ชิชะ ! ไม่รู้ซะแล้วว่าใครเป็นใคร ^^

“เอางั้นก็ได้  แล้ว.. เอ่อ.. เอรอสอยู่ไหม ? “

“อยู่ค่ะคุณท่านสั่งให้คุณผู้ชายอยู่บ้านหน่ะค่ะ  ให้รอรับคุณแมรี่ที่จะมาพักที่บ้านนี้ไงล่ะคะ”

ต้องขอบใจ ลีเวลล์ จริง ๆ นะเนี่ยทำให้เรื่องการที่เข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้เป็นไปอย่างง่ายดาย โฮะ ๆ ^O^ โดยที่ฉันไม่ต้องเปลืองแรงเล้ย ย ย ลีเวลล์ ก็แค่ป้อนข้อมูลลงไปในแผ่นชิพ โดยป้อนข้อมูลไว้ว่า ฉันคือหลานของเพื่อนสนิท ของคนใหญ่คนโต โดยบอกว่าเพิ่งกลับมาจากประเทศอังกฤษเพราะบ้านที่อังกฤษไฟไหม้จึงต้องย้ายมาอยู่ประเทศไทยเป็นเวลาชั่วคราว แล้วก็จัดการเอาชิพยัดใส่หัวสมองของท่านนายพลเอกราชก็เรียบร้อย เพื่อนช้านฉลาดที่สู๊ดด ด  !! อ้อ !  แล้วทำไมฉันต้องมาอยู่ที่นี่หน่ะหรอ  เพื่อที่จะหาทางใกล้ชิดกับนายเอรอสได้สะดวกหน่ะสิ ^^  

“นี่เธอแล้วนาย..แล้วนายเอ่อ...เอรอสหละ”    ฉันถามคนใช้หลังจากมองหาเท่าไรก็หาไม่เจอซะที

                “อ๋อ อยู่ในห้องน่ะค่ะคงจะนั่งเล่นเกมเหมือนเดิม ต้องให้ ฉันไปบอกไหมค่ะ ว่า คุณแมรี่มาแล้ว”

                “ไม่ต้อง หรอก เดี่ยวฉันขึ้นไปทักทายเค้าเอง”  ฉันยิ้มอย่างมีแผน  แล้วเดินขึ้นบันไดตรงไปห้องนาย   เอรอส  ตามที่สาวใช้บอก

ก๊อก ก๊อก ๆ  ๆ 

              “เธอเป็นใคร”  O_O ไม่จริง ! ทำไมหมอนี่ถึงได้.... หล่อขนาดนี้ ใบหน้าเนียนสวยคล้ายผู้หญิง  คิ้วคมเข้มสมชายชาตรี ปากกระจับชมพูระเรื่อน่าจุ๊บ อย่างธรรมชาติ  

“ ถ้าเธอจะมองฉันขนาดนี้เธอไม่กินฉันเข้าไปเลยล่ะสาวน้อย :) “

“เอิ่ม...สวัสดีฉันชื่อ แมรี่เมส ที่จะมาพีกอยู่ที่นี่ชั่วคราวหน่ะ   นายคงจะเป็น  เอรอส ยินดีที่ได้รู้จักนะ ” ฉันพูดพร้อมเล่นหูเล่นตาอ่อยเต็มที่  และเมื่อฉันพูดจบก็ยื่นมืออกมาเพื่อเช็คแฮนด์  แต่...

“อืม  บาย ” เอ้า ! ฉันมาทักทายนะเนี่ย  ทำไมไม่ต้อนรับกันเลย  แถมยังทำสีหน้าเย็นชาใส่อีก ทั้ง ๆ ที่ฉันออกจะสวยฮอตขนาดนี้แต่หมอนี้ไม่มีท่าทีว่าจะสนใจฉันเลยสักนิด แบบนี้มันหยามกันชัด ๆ !!

                “นี่ !! ฉันมาทักทายนายดี ๆ นะ  ทำไมต้องทำสีหน้าเหมือนปวดอึแต่อึไม่ออกมาเป็นชาติด้วยยะ  ฉันเป็นถึงแม่..แมรี่เมส เชียวนะ - -‘ ” ประโยคสุดท้ายฉันเสียงแผ่วอย่างเห็นได้ชัด เกือบไปแล้ว ยัยแมรี่เอ๊ย ย ย !!

                “แล้วไงหละ ไม่เห็นมีอะไรน่าสนใจเลย น่ม น้ม นม ก็ไม่ค่อยจะมี ถ้ามีแล้วค่อยมาพูดกับฉันนะสาวน้อย :) ”

ปั้ง !!! 

หนอยย ย ยยยย  !! นายเอรอส  ดูถูกหน้าตาฉันไม่ว่า แต่อย่ามาดูถูก นมฉันนะย่ะ เดี๋ยวฉันจะเปลี่ยนชื่อให้นายใหม่เป็น  นายเอดส์ ดีไหมล่ะห้ะ  เป็นไงเหมาะดี  โฮะ ๆ >O< !!

                “ แล้วเราจะได้เห็นดีกัน ”    หึ !  :(