Settle for ยอมรับซะทีหัวใจฉันคือเธอ!!!

"บีบี ตื่นได้แล้วต้องให้แม่ไปตามคนมาพังประตูห้องลูกมั้ย ลูกถึงจะตื่นน่ะ"

เสียงแม่ปลุกฉัน ซึ่งเป็นกิจวัตรประจำวันทุกเช้า บีบีคือชื่อฉัน ไม่ใช่ชื่อสมาทโฟนที่ไหนหรอก ตอนนี้ฉันเรียนอยู่ม.4แล้ว แต่ความสายของฉันไม่เคยเลื่อนตามระดับชั้นเลย แบบว่าสายเสมอน่ะ แหะๆ - -"

"ไม่ต้องก็ได้ค่ะแม่บีตื่นแล้ว"

"ถ้าลูกตื่นช้ากว่านี้แม่จะตามคนมางัดประตูห้องลูกแม่จะได้เข้าไปปลุกง่ายๆ"

"เกินไปรึเปล่าค้ะแม่"

"น้อยไปจ้ะ ^^"

"แม่อ่ะ T^T"

"นี่ลูกเรียนม.ปลายแล้วนะยังไม่รู้จักตื่นเองเลย"

"ก็บีต้องทำงานนิค้ะแม่ ก็ต้องนอนดึกตื่นสายเป็นธรรมดา ^O^"

"ยังจะมาเถียงอีกยัยลูกคนนี้นิ"

"T^T"

"เอ้าๆ รีบๆกินข้าวซะ แล้วรีบไปได้แล้วเดี๋ยวก็สายอีกหรอก"

"ค่าาาาแม่"  เฮ้อ... นี่ฉันต้องฟังแม่บ่นทุกเช้าจนกว่าฉันจะตื่นเองได้ใช่มั้ยเนี่ยT^T

และก็อย่างว่า ฉันเป็นลูกสาวคนแรกของแม่ฉันมีน้องสาวอีกคนนึงชื่อ โบกี้ แต่แม่บ่นยัยน้องสาวน้อยกว่าฉันอีกอ่ะ! โลกนี้ช่างไม่ยุติธรรม ชิ!!!  แม่บอกฉันว่าฉันเหมือนพ่อ แต่ฉันว่าไม่เห็นเหมือนเลยถ้าเหมือนคงเหมือนสาวโหดเทือกๆอะไรประมาณนั้นอ่ะ -  - พ่อฉันหล่อ เข้ม แต่ฉัน!!! สาวแว่น หน้าหวาน ใสซื่อบริสุทธิ์ แถมยังน่ารักสุดๆ อิอิ>.< มีคนถามฉันว่าทำไมไม่ลองเปลี่ยนมาใส่คอนแทกเลนส์ซึ่งมันน่ารักกว่าเป็นยัยแว่นแบบนี้ แต่พ่อฉันอ่ะสิ บอกว่าฉันยังเด็กอยู่ให้ใส่แว่นนั้นแหละดีแล้ว ซึ่งฉันก็รำคาญมากที่ต้องมาคอยกลัวมันจะล่วงจากลูกตาฉัน - -"

นิสัยฉันหรอ ก็ไม่ได้บอบบางอย่างเนื้อตัว ไม่ได้รั่วทุกนาที ชอบค้างการบ้านเป็นปี หน้าตาอย่างงี้คงไม่มีแฟน!! จะบ้าหรอ!!>..< นิสัยฉันน่ะเงียบๆนิ่งๆไม่ค่อยสุงสิงกับใครเท่าไหร่ แต่ขี้อายโคตรๆ>..<และความเจ้าเล่ของฉันที่เป็นที่1 อิอิ  คนที่มาเป็นแฟนฉันต้องทนรับมือกับฉันหน่อย หุๆ มันไม่ง่ายอย่างที่คิดนะขอบอก >.O