ปิ๊งปั๊ง รั้งหัวใจไม่อยู่

                                    +ขโมยจูบ+

  หัวใจดวงน้อยๆของชิงช้าไม่ไหวล้าวว>///////< เขินอ่ะ ผู้ชายอะไร หล่อ หล่อมากก บ้าเอ๊ยย

"เอ่อ..ไม่เป็นไรหรอก"ฉันตอบพลางพยายามลุกขึ้น เเต่รู้สึกเจ็บเเปลบที่ข้อเท้า ทำให้ฉันเซล้มมือไปเกี่ยว

กับสร้อยคอของนายยีราฟเข้า ทำให้สร้อยคอของเค้าขาดออกไม่เหลือชิ้นดีเลยจ้าาT^T

"........" เค้าไม่พูดอะไร เเต่หันมามองหน้าฉันด้วยเเววตาประมาณว่า ฉันจะฆ่าเธออะไรประมาณนั้นTT

"ขะ..ขอ....ขอโทษนะ" เเงงงๆๆๆ>^<เค้าไม่ยอมพูดอะไรเลยง่า ทำไงดีๆๆ "เอ่ออ ฉันไม่ได้ตั้งใจ"

"ไม่เป็นไร"เขาพูดพลางเก็บข้าวของของฉันไปด้วย เเละเดินเข้ามาใกล้ๆเเละยืนข้าวของมาให้

"อ่ะ เอาไปวันหลังจะวิ่งก็หัดดูพื้นหน่อยนะ"พูดหน้าเฉย หน่อยย!!กล้าดียังไง

"ถ้าขานายไม่ยื่นออกมาเเบบนั้นนะฉันก็คงไม่ล้มหรอก"

"หรอ ฉันคิดว่าถ้าเธอมองหน่อยเธอก็คงไม่ล้มเบบนี้"พูดหน้าเฉยอีกเเล้ว คนสวยขึ้นนะ:(

"เห้อะ เป็นผู้ชายภาษาอะไรไม่เป็นสุภาพบุรุษเอาซะเลย"

"ก็เพราะมีผู้หญิงเเบบเธอไง ผู้ชายอย่างฉันเลยไม่อยากเป็นสุภาพบุรุษ- -"

"กรี๊ดดด นายปากเสียเกินไปเเล้วนะ" ฉันยื่นมือเข้าไปทุบอกเค้าอย่างโมโห เค้ารวบมือน้อยๆของฉันทั้งสอง

ข้างของฉันด้วยมือข้างเดียวดูไม่ค่อยออกเเรงเท่าไหร่เเต่ฉันกลับดิ้นไม่หลุด

"อ๊ายย นายปล่อยฉันนะ >< " ฉันดิ้นเท่าที่จะดิ้นได้เเต่เค้าดูไม่สะทกสะท้านเลยเเม้เเต่นิดเดียว

"ปล่อยก็โง่น่ะสิ"พูดหน้าเฉยอีกเเล้ว ไอ้บ้า หล่อสะเปล่า ไอ้เต้าหู้ยีราฟ(ตั้งฉายาใหม่ตั้งเเต่เมื่อไหร่)-*-

"กรี๊ดด ช่วยด้วยค้าา ใครก็ได้ช่วยด้วย!!!ไอ้บ้านี่มั.....X:" เค้าเอามือมาปิดปากฉัน โห้ยย ผู้ชายอ้ะร้ายยย มือนุ่มนิ่มชะมัดยากกU.U (ลืมความเเค้นไปชั่วขณะ)

"อย่าพูดนะ ถ้าพูดอีกคราวนี้เธอไม่ถูกปิดปากด้วยมือเเน่"คำขู่ใช่มั๊ยเนี่ย ฮึ คนอย่างชิงช้าไม่กลัวหร๊อกก

ชิงช้าสุดสวยทำการดึงมือออกจากปาก เเอร๊ยย>////< เเอบหลอกจับมือป่ะเนี่ยย

"ช่วยด้วยค้าา ช่วยด้......X:" เค้าไม่ได้โกหกเเม้เเต่นิดเดียว ที่มะกี๊เค้าบอกว่าจะไม่ปิดปากด้วยมือ เค้า

ทำจริงเเฮะ นายยีราฟประกบริมฝีปากของตัวเองลงบนริมฝีปากของฉัน เค้าค่อยๆตะวัดปลายลิ้นอ่อนนุ่ม

เเทรกภายมนโพรงปาก ตอนนี้ฉันรู้สึกอะไร โกรธ เกลียด เเค้น เขิน อาย ชอบ เฮ้ย อันหลังนี้ไม่น่าใช่><

เหมือนเค้าจะรู้สึกตัว เค้ารีบถอนปากออกไปทันที ฉันเขินจนหน้าเเดงเป็นเลือดเป็ดเเย้วว -//////-

เเต่ฉันก็เเอบเห็นนะว่าเค้าก็เขินเหมือนกัน เห็นหน้าเเดงเชียว

"ฉันขอโทษ" เห้อะ ทำเป็นพูดดีทีก่อนทำน่ะไม่คิด

"อืม" เขินอะไม่กล้ามองหน้าเค้าเเล้ว ไอ้ยีราฟบ้า มันขโมยจูบเเรกฉันไปเเล้วT^T

"เธอขึ้นรถสายอะไร"

"43"

"อ่อ รถที่ชาตินึงมาทีอะน่ะ" เห็นมั๊ยเค้ายังรูเล้ยยTT

"อืม" เเล้วบรรยากาศก็อยู่ในความตึงเครียดฉันยืนรอรถมาห้าชาติเเล้ววTOT รถบ้าอะไรเนี่ยเดี๋ยวฟ้องกระทรวงเลยให้เพิ่มรถเนี่ยย เเล้วจู่ๆเค้าก็พูดขึ้นมาว่า

"งั้นเธอกลับด้วยกันมั๊ย"

"ฮะ?"

"เธอจะกลับด้วยกันมั๊ย?" ฉันมองหน้าสบตากับเค้า เเววตาเค้าดูอบอุ่นมากเลยอ่ะ><

"อ้าว นายมีรถหรอ"

"มีสิ"

"เเล้วนายมานั่งรออะไรที่อู่รถเนี่ยล่ะ?"

"ก็ฉันพึ่งส่งคนขึ้นรถเเล้วกะจะนั่งเล่นเกมเเปปนึงตรงเก้าอี้ เเล้วเธอก็ดันมาสะดุดขาฉันนี่ไง-_-"

"อ่อ"

"เเล้วตกลงว่ายังไง จะกลับกับฉันมั๊ย?" จะกลับดีมั๊ยน้าา ถ้าไม่กลับฉันคงถึงบ้านตีห้าเเน่เลยT^T เอาก็เอาว้ะ กลับก็กลับ

"เอ่อ ก็ได้"

"งั้นเธอ...เดินตามฉันมานี่"