เสี่ยงรัก.....อีกครั้ง

10.0

เขียนโดย Gusjung

วันที่ 10 สิงหาคม พ.ศ. 2556 เวลา 01.58 น.

  10 ตอน
  0 วิจารณ์
  14.93K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 27 ตุลาคม พ.ศ. 2556 01.16 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

7) ฝนตก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

แกรนตื่นหรือยังลูก วันนี้แม่ต้องรีบออกไปตลาดนะ แม่ทำกับข้าวไว้ให้ที่โต๊ะนะจ๊ะ ได้ค่ะแม่ขอบคุณมากนะคะแม่    เดี๋ยวแกรนลงไปนะคะ จ้ารีบๆหน่อยแล้วกันเดี๋ยวไปเรียนไม่ทันนะลูก  ค่ะ ทำไมรู้สึกเหนื่อยๆจังเหมือนจะเป็นไข้เลยเรา

แก้ว : แกรนมาแต่เช้าจัง กินข้าวยังจ๊ะ ไปกินข้าวเช้ากัน แก้วหิวมากเลย ทำไมดูไม่สดชื่นเลยไม่สบายรึป่าวเนี่ย

แกรน :รู้สึกเพลียๆนิดหน่อยจ๊ะ พอดีแกรนกินมาแล้วจ๊ะแม่ทำไว้ให้แต่เช้าเลย แก้วไปกินคนเดียวได้มั้ยจ๊ะ เดี๋ยวแกรนขอเดินขึ้นไปพักบนห้องก่อน

แก้ว : ได้สิ อย่าลืมหายากินนะ เดี่ยวแก้วซื้อขนมมาฝากจ๊ะ

แกรน : จ้า งั้นรีบกินแล้วตามแกรนมานะ

แกรนเดินขึ้นไปบนห้องโดยไม่รู้เลยว่ามีคนเดินตามหลังไป  ทีเดินไปอย่างเงียบโดยที่ไม่ให้แกรนรู้ตัวว่าเค้ากำลังเดินตามไป แกรนกำลังเดินขึ้นบันไดไปทันใดนั้นแกรนก็หน้ามืดแล้วเป็นลมล้มลง ทีรีบวิ่งเข้ามาแล้วอุ้มแกรนขึ้นไปบนพยาบาล  เมกำลังเดินมาพอดีเห็นเข้าก็เลยเดินตามทีที่อุ้มแกรนไปทันที ที แกรนเป็นอะไร

เม : ทีเดี่ยวเมดูแลแกรนเองนะ ขอบใจมากจ๊ะ

ที : มีอะไรให้เราช่วยก็บอกนะ  เราว่าเรานั่งรอที่หน้าห้องดีกว่าเผื่อมีอะไรฉุกเฉินจะได้ช่วยทัน

แก้ว : เม แกรนเป็นไงบ้าง แก้วรู้ข่าวก็รีบมาเลย แก้วคิดไว้แล้วแกรนต้องไม่สบายแน่เพราะเมื่อเช้าแก้วเห็นแกรนหน้าซีดๆ

เม : คุณหมอกำลังตรวจดูอาการอยู่จ๊ะ แกรนเป็นลมพอดีทีเดินมาเลยอุ้มแกรนขึ้นมาห้องพยาบาลนี่แหละ เมว่าวันนี้แกรนคงเรียนไม่ได้หรอก คุณหมอบอกต้องให้แกรนกลับไปพักที่บ้าน

แก้ว : งั้นเดี๋ยวแก้วไปส่งแกรนเองนะ เมเข้าไปเรียนก่อนก็ได้

ที : เราอาสาไปส่งให้นะ พอดีเรารู้จักบ้านแกรนแล้วก็ จะได้พยุงแกรนได้ แล้วอีกอย่าง ทีจะไปจ้างพยาบาลมาเฝ้าแกรนด้วย

แก้ว : งั้นก็ได้จ๊ะ เราฝากแกรนด้วยนะ พอคุณหมอออกมาทีค่อยพาแกรนกลับบ้าน โอเคนะจ๊ะ เดี๋ยวเลิกเรียนเราจะไปเฝ้าแกรนเองเพราะแม่แกรนน่าจะกลับดึก

ทีอุ้มแกรนขึ้นรถและพาแกรนขับรถกลับบ้านทัน ระหว่างทางฝนตกหนัก ทำให้ทีขับรถเร็วไม่ได้ แกรนรู้สึกตัว นี่นาย ทำไมฉันมาอยู่ในรถกับนายที่นี่หละ ฉันอยู่ที่มหาลัยไม่ใช่หรอ นายจะพาฉันไปไหน ปล่อยฉันลงรถเดี๋ยวนี้นะ เธอจะไปไหนไม่เห็นหรอฝนมันตกนะ ลืมตาดูฟ้าหน่อยสิ ไม่ใช่มาด่าฉันอย่างเดียว อีกอย่างคุณหมอบอกให้เธอกลับบ้านไปนอนพักผ่อนเพราะร่างกายเธอไม่ไหว อ่อนเพลียต้องพักผ่อน ทำไมไม่ให้เพื่อนฉันมาส่งหละ แก้ว เม เนย ไม่ว่างหรอ เค้าไปไหนกันหมด ทำไมต้องเป็นนายด้วย นายไม่มีเรียนรึไง ทำไม มาได้หละ ฉันมีแต่ฉันเป็นห่วงเธอ  อะไรนะ ฉันฟังไม่ถนัด ป่าว ฉันแค่ขี้เกียจเรียนเลยอาสามาส่งจะได้หนีไปเที่ยวต่อ โหนี่นายจะแผนสูงไปไหน ( ฉันเป็นห่วงเธอมากนะรู้มั้ย ฉันคงนั่งเรียนไม่ได้หรอกถ้าฉันไม่ได้มองหน้าเธอ อีกอย่างเธอไม่สบายขนาดนี้ใครจะปล่อยให้อยู่บ้านคนเดียวหละ คิดในใจ) พอถึงบ้านทีรีบอุ้มแกรนลงจากรถ นี่นายฉันเดินเองได้ฉันดีขึ้นแล้ว นี่อย่ามาทำเป็นปากดีจะได้มั้ยยืนยังล้มยังอวดเก่งอีก  ห้องเธออยู่ไหน ส่งฉันแค่นี้แหละนายกลับไปได้แล้วเดี๋ยวฉันจะเดินขึ้นไปเอง ขอบใจแล้วกัน ทีไม่รอช้า อุ้มแกรนแล้วเดินขึ้นไปบนบ้าน เปิดประตูห้องที่มีรูปดอกกุหลาบสีขาวออก เพราะทีรู้ว่าแกรนชอบกุหลาบสีขาวมากน่าจะไม่ผิดแน่ห้องนี้แหละ นี่นายปล่อยฉันนะ นายจะทำอะไร  เงียบสะทีได้มั้ยพูดอยู่นั่นแหละ ไม่สบายแท้ๆยังเก่งอีก ทีโยนแกรนลงบนเตียงแล้วล้มลงทับร่างของแกรนไว้ ทั้งสองคนจ้องหน้ากันนาน แกรนรู้สึกตัวผลักทีออกจากตัว นี่นายกลับได้แล้วฉันจะนอนพักผ่อน ฉันเหนื่อย โห  โห โห แม่คุณ นี่พึ่งมาถึงนะจะไม่ให้พักดื่มน้ำเย็นๆก่อนหรอ แถมฝนตกด้วย บรรยากาศให้จริงๆ แกรนรีบเอามือปิดหน้าอกทันที นี่นายคิดอะไรของนาย ทีเดินเข้ามาใกล้แกรน แกนเดินถอยออกห่าง ทีก็เดินเข้ามาใกล้ เธอจะให้ฉันทำอะไรเธอดีหละ เริ่มจากตรงไหนก่อนดีนะ  นี่นายจะทำอะไร ออกไปจากห้องฉันเลยนะ ฉันจะนอน ดีสิรีบนอนเลย จะไม่ทำอะไรง่ายๆหน่อย แกรนเดินถอยจากทีจนตัวติดกับผนังบ้านนี่นายถอยออกไปเลยนะ อย่าเข้ามาใกล้ฉันนะ มันไม่ดีแน่ถ้านายคิดจะทำอะไรแบบนั้น ดีสิทำไมจะไม่ดีหละ ไม่มีใครอยู่บ้าน แถมฝนก็ตกไม่ได้ยินเสียงอะไรรบกวนด้วย  แกรนเดินไปทีประตูแล้วพยายามจะเปิดประตูออกแต่ทีเข้ามาปิดและกดล๊อคประตูไว้ทันที ทีเอาหน้าเข้ามาชิดกับจมูกของแกรน แกรนเริ่มตัวสั่น มือเย็นเท้าเย็น หน้าซีด ทีอมยิ้มเล็กน้อย แกรนอ้าปากจะด่าที แต่ทีเอาปากประกบกับปากแกรนทันที ทีเริ่มเอาลิ้มเข้าไปในปากแกรนแล้วเริ่มทำหน้าที่อย่างชำนาญ แกรนได้แต่ร้องในละคอเพราะเสียงออกมาไม่ได้ติดปากของที ทีเอาลิ้นเข้าไปควนชิมรสหวานในปากของแกรนและเริ่มเอาลิ้นไปเล่นกับลิ้นแกรน ยิ่งแกรนดิ้นแรงเท่าไหร่ทีก็ยิ่งกดทับแกรนมากเท่านั้น ทีดูดปากแกรนอย่างแรงจนแกรนต้องร้อง แต่ก็ร้องออกมาไม่ได้  ได้แต่ร้องอยู่ในลำคอ แกรนเริ่มตอบโต้กับการกระทำของที แกรนเอาลิ้นสัมผัสแลกเปลี่ยนกับที ทีอมยิ้มเพราะรู้ว่าแกรนเริ่มมีอารมณ์ร่วม มืออันซุกซนของทีเริ่มไต่ไปเหมือนมด ทีเอามือไปจับเสื้อของแกรนแกะกระดุมเสื้อนักศึกษาออกทีละเม็ด ส่วนลิ้นและหน้าก็เริ่มซุกซนลงมาตามคอเรื่อยๆ แกรนกันริมผีปากตัวเองด้วยความเสียว เพราะไม่เคยเจอชายที่ไหนมาก่อน และไม่เคยต้องทำอะไรแบบนี้กับใครมาก่อนแกรนจึงเริ่มมีอารมณ์ ทียิ้มเล็กน้อยรู้ว่าสาวน้อยเริ่มต้องการอย่างที่เค้าอยากจะทำ ทีถอดเสื้อของแกรนออกจากตัวจนหมด เหลือเพียงตัวเดียวต่อด้วยชั้นล่าง ลิ้นอันซุกซนก็เริ่มไล่ลงมาเรื่อยๆ ทีอุ้มแกรนขึ้นไปนอนบนเตียงแล้วเอาร่างขึ้นไปทับร่างแกรนไว้ โดยที่คนข้างล่างไม่ขัดขืน เพราะตอนนี้ร่างกายเริ่มร้อนขึ้นไปทั้งตัว อื้ออ อื้อ อือ อือ แกรนร้องออกมาก ทีเอาลิ้นควนไปตามร่างกายของแกรน ตอนนี้เสื้อผ้าของแกรนไม่เหลืออะไรเลย ทีเริ่มถอดของตัวเองออกหมด ทีเอาปากไปวางที่น้องสาวของแกรน  แกรนร้องขึ้นมาอย่างลืมตัวแล้ว สักพักพอได้ที ทีเริ่มเอาน้องชายที่แสนรู้งานสอดเข้าไป แต่ด้วยความที่ไม่เคย  น้องสาวของแกรน จึงฟิต ติด ชิด แต่ทีก็พยายามทำให้แกรนไม่รู้สึกเจ็บ แกรนร้องออกมาด้วยความเจ็บและเสียวปนกัน ทีเอาปากดูด หยอกเล่นกับส่วนบนของแกรนเพื่อไม่ทำให้แกรนเจ็บเกินไปแล้วค่อยๆเอาน้องชายเข้าไป ค่อยๆเข้าไปจนสุด แกรนร้องออกมาทีก็เอาปากไปดูดปากแกรนไว้ แล้วทีเริ่มทำเร็วและแรงขึ้นเรื่อยๆ อื้อ อ อือ อือออ  อ่า อา อ่า อืม อื้อ อือ แกรนร้องอย่างไม่เป็นเสียงด้วยความอย่างสุกแสนมีความสุข ตอนนี้แกรนเริ่มไม่รู้สึกเจ็บแต่กลับกันแกรนเริ่มมีความสุขกับการกระทำของที จนในที่สุดทั้งคู่ก็ทำงานเสร็จกันไปพร้อมกัน ทั้งคู่หมดแรงและนอนบนเตียงอย่างหมดแรง กอดกันกลมเกลียวด้วยความสุขและความอบอุ่น จนทั้งคู่หลับไป

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา