Decisive wars สู่จุดเริ่มต้นของทุกสิ่ง

"ที่นี่มัน...อะไรกันน่ะ!?"


เหล่าseiriและมนุษย์อีกคนหนึ่งที่ถูกอุ้มมาด้วยกันรู้สึกแปลกใจมากกับสิ่งที่ปรากฏอยู่ต่อหน้าสายตาของพวกเขาทันทีที่ทั้งสามได้ร่อนลงมาถึงพื้นท่ามกลางผู้คนที่เดินผ่านไปมา ซึ่งสายตาที่ผู้คนเหล่านั้นจ้องมองมายังพวกเขานั้นได้ทำให้เหล่าผู้มาเยือนรู้สึกไม่สบายใจมาก...


แม้จะเห็นseiriปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าถึงสองคน... แม้จะเห็นสิ่งมีชีวิตรูปร่างเหมือนคนบินลงมาจากท้องฟ้า... ผู้คนในเมืองนี้ก็ยังคงดำเนินชีวิตประจำวันของตัวเองต่อไปราวกับพวกฮิซาชินั้นไม่ได้ต่างอะไรไปจากมนุษย์ธรรมดาคนอื่นๆ

หากจะมีอะไรที่ขัดตาเป็นที่สุดก็คงจะเป็นสายตาที่หยุดมองมายังนางฟ้าแปลกหน้าที่ปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าอย่างกะทันหันพร้อมกับเด็กชายที่ถูกพาตัวมาด้วยกันด้วยสายตาของคนปกติก่อนจะเบนกลับไปยังตำแหน่งเดิมเพื่อประกอบกิจกรรมเพื่อมีชีวิตอยู่ต่อให้เสร็จเท่านั้น...



"ผู้คนที่นี่...ประสาทแข็งกันจริงๆนะ!"


สิ่งที่ฮิซาชิและเหล่าseiriทั้งสองได้เห็นประจักษ์ถึงความจริงที่อยู่ตรงหน้าคือประชากรที่อาศัยอยู่ในเมืองท่ามกลางขุนเขาที่ห่างไกลความเจริญอย่างสุดขีดของนครหลวงนั้นยังคงใช้ชีวิตอย่างปกติสุข ซึ่งเท่าที่ฮิซาชิกับมิรันได้ฟังมาจากฮิโรมิที่มีประสบการณ์อาศัยอยู่ที่เมืองนี้โดยตรงคือ ผู้คนที่นี่มีความรู้สึกต่อต้านนางฟ้าชีวอาวุธทุกคนที่พบเห็นจนเข้ามาทำร้ายในทันที

แต่จากที่พวกเขาสังเกตเห็นมานานสองนานก็คือตั้งแต่ที่พวกเขาทั้งสามคนมาถึงที่นี่... ถึงพวกผู้คนในเมืองจะเห็นฮิโรมิที่เคยจงเกลียดจงชังนักหนาปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง... สายตาของทุกคนที่หันมามองนั้นมีเพียงความรู้สึกแปลกใจที่ได้เห็นคนแปกหน้ามาเยี่ยมเยียนเมืองไกลปืนเที่ยงของพวกเขาเท่านั้น!

หรือเพราะพวกเขาจำฮิโรมิไม่ได้กันนะ


"มิรัน... ฉันว่ามันแปลกๆแล้วนะ!" ฮิซาชิกระซิบใส่ข้างหูของแองเจลอยด์เบาๆ

"อืม... ไม่ต้องให้นายบอกก็รู้"

สิ่งที่ฮิซาชิกับมิรันคิดได้ในขณะนั้นก็คือ... ถ้าหากว่าสิ่งที่เทอร์รารอยด์ที่นำทางพวกเขาพูดออกมาไม่ใช่เรื่องโกหกละก็ ความเป็นไปได้ที่เรื่องทั้งหมดจะเกี่ยวข้องกับผู้นำมาซึ่งความวิบัติที่ส่งสัตว์ประหลาดมาทำลายโลกทั้งสามตัวนั้นมีโอกาสเป็นไปได้ที่สูงมาก





"seiriงั้นเหรอ..."

ชายสูงอายุคนหนึ่งที่ฮิซาชิจัดการสุ่มตัวอย่างถามนั้นเอ่ยขึ้นมาก่อนจะขมวดคิ้วกลอกตาไปมาราวกับคนที่กำลังใช้ความคิดอย่างหนัก ซึ่งถ้าหากคำตอบที่จะได้รับนั้นตรงตามที่เด็กชายคาดเอาไว้...สถานการณ์ทั้งหมดจะยิ่งเลวร้ายยิ่งกว่านี้อีก!

"ใช่ครับ... พวกนางฟ้าที่ถูกสร้างขึ้นจากการดัดแปลงข้อมูลDNAของสายพันธุ์มนุษย์น่ะครับ คุณลุงพอจะทราบไหมครับว่ายัยพวกนั้นถูกสร้างขึ้นมาเพื่อจุดประสงค์อะไร!?"


หลังจากได้รับคำถามจากเด็กชายแปลกหน้าเข้าไป ชายชราคนนั้นก็ถึงกับหยุดการกระทำที่คาดว่ามาจากการเค้นสมองอย่างหนักนั้นทุกอย่างลงชั่วขณะ ก่อนที่จะเอียงคอลงไปหาเด็กคนนั้นช้าๆราวกับม้านั่งโยกที่เอนลงไปตามจังหวะเอียงตัวของผู้นั่ง พร้อมกับกระซิบที่ข้างหูของเขาเบาๆราวกับไม่อยากให้ใครได้ยิน...


"สิ่งที่ฉันกำลังจะพูดต่อไปนี้ไม่ใช่เรื่องที่จะเอามาเล่าปากต่อปากให้เด็กที่ไม่รู้จักรสสัมผัสของหน้าอกสาวๆได้รู้ง่ายๆหรอกนะ... เธออยากจะรู้จริงๆเหรอ"

ชายชราจัดการตอกลิ่มแห่งความอยากรู้อยากเห็นเข้าไปในใจของเด็กชายโดยไม่รู้ตัว ซึ่งเขาหาได้รู้ไม่ว่าแท้จริงแล้วฮิซาชินั้นไ้สัมผัสกับหน้าอกของสาวๆมาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง...ทั้งโดยตั้งใจและบังเอิญก็ตาม

"ครับ... ขอความกรุณาด้วย"



หลังจากได้ฟังคำพูดยืนยันที่จะแบกรับความเสี่ยงที่จะถูกเก็บโดยมือสังหารจากทางราชการที่ส่งมาเพื่อจัดการปิดปากผู้ที่รู้ความลับระดับสุดยอดที่เกี่ยวพันกับความมั่นคงและการดำรงอยู่ของมนุษยชาติของฮิซาชิแล้ว... ชายชราก็จัดการ"กลอกตา"ไซ้ายทีขวาทีเพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่มีใครแอบฟังสิ่งที่ทั้งสองคนนี้กำลังจะพูด

ซึ่งหากว่ามีจริงๆ...คนๆนั้นก็ไม่มีทางที่จะหลุดรอดไปจากสัมผัสที่ห้าของฮิซาชิไปได้แน่!


"เมื่อ45ปีก่อน... พวกนักวิทยาศาสตร์กลุ่มหนึ่งได้ทำการสร้างอุปกรณ์เร่งอนุภาคควอนตัมขึ้นเสร็จสมบูรณ์ หรือที่พวกคนทั่วไปเรียกกันว่า'ไครซิส'นั่นแหละ ทีนี้อยู่มาวันหนึ่งมันก็ได้มอบคำพยากรณ์อนาคตออกมาอย่างหนึ่ง"

เครื่องเร่งอนุภาคควอนตัม 'ไครซิส'... ดูเหมือนว่าก่อนหน้านี้มิรันจะเคยพูดกับเราด้วยนี่นา

"แล้วคำทำนายอะไรนั่นมันไปเกี่ยวอะไรกับพวกseiriเหรอครับ..! ผมไม่เห็นว่ามันจะ..."



"ก็คำพยากรณ์นั่นแหละที่เกี่ยวข้องกันโดยตรง เพราะในคำทำนายนั่นบอกว่าในอีก75ปีข้างหน้า...หรืออีก30ปีจากนี้ไป โลกเราจะพบกับศัตรูที่ไม่ทราบที่มารุกรานฆ่าล้างเผ่าพันธุ์มนุษย์และสิ่งมีชีวิตต่างๆจนไม่เหลือ แม้แต่แมลงสักตัวหญ้าสักต้น!"

"เอ่อ... มันฟังดูเวอร์ๆนะครับ"
ฮิซาชิพยายามข่มอาการตื่นตระหนกเอาไว้ เนื่องจากสิ่งที่ชายชรากับมิรันพูดนั้นตรงกันทุกอย่าง

"มันก็ใช่... แต่พวกนักวิทยาศาสตร์สมัยนั้นก็ไม่ได้นิ่งเฉยรอดูผลลัพธ์ที่จะเกิดขึ้น พวกเขาได้ทำการวิจัยสร้างอาวุธที่ทรงอำนาจพอในการต่อกรกับผู้รุกรานที่ยังไม่ปรากฏตัวที่ว่านั้นอย่างสุดกำลังสมองจะคิดได้ พวกเขาคิดไว้ตั้งแต่ปืนเลเซอร์แบบที่มีให้เห็นบ่อยๆในหนังสัตว์ประหลาดที่หน้าอกมีปุ่มสีฟ้า ไแจนถึงหัวรบไฮโดรเจนพลังทำลายเทียบเท่าดวงอาทิตย์ขนาดย่อม"

"แต่ในตอนนั้นเองที่พวกนักวิจัยค้นพบว่าหากอาวุธที่แสนสะดวกสบายนั้นตกไปอยู่ในมือของพวกที่ปรารถนาจะใช้มันเพื่อประโยชน์ส่วนตน โลกนี้คงจะคงอยู่ไม่ถึง75ปีที่ว่านั่นแน่ เพราะงั้น..."

"เพราะงั้น...เลยต้องใช้สิ่งมีชีวิต!?"



"ใช่!เพราะฉะนั้นแผนการวิจัยสร้างอาวุธชีวภาพที่ทรงพลังยิ่งกว่าอาวุธนิวเคลียร์จึงเริ่มขึ้นภายใต้นาม'seiri' ตอนแรกพวกเขาคิดจะใช้สัตว์กินเนื้อในธรรมชาติที่แข็งแรงอยู่แล้วมาทำให้แข็งแกร่งขึ้นอีก แต่ถ้าเราไปเพิ่มพลังที่มหาศาลให้มัน... ระดับสมองที่ต่ำกว่าเกณฑ์มาตรฐานก็จะชักนำให้พวกมันนำพลังที่ได้มานั้นย้อนกลับมาทำร้ายมนุษย์ และต่อให้จะเพิ่มระดับสมองให้อยู่ในเกณฑ์ที่จะรับฟังคำสั่งของมนุษย์ได้... พวกมันก็อาจจะคิดการใหญ่ในการกวาดล้างมนุษย์แทนผู้รุกรานเหล่านั้นก็ได้"

"เพราะงั้นการที่จะปกป้องมนุษย์...จึงจำเป็นต้องใช้มนุษย์เท่านั้น"

"เธอก็รู้เยอะเหมือนกันนี่นา... เธอเห็นผู้หญิงสองคนที่กำลังยืนซื้อของกินอยู่ตรงโน้นไหมล่ะ...นั่นแหละคือผลลัพธ์ของความคิดนั้น"

ชายชราชี้นิ้วไปยังมิรันและฮิโรมิที่กำลังกินปลาหมึกเสียบไม้อย่างเอร็ดอร่อย ดูเหมือนว่าพวกเธอจะไม่รู้สึกตัวเลยว่ามีใครบางคนกำลังชี้นิ้วใส่


"เธอเคยสังเกตไหมว่าทำไมพวกนางฟ้าที่เธอเห็นถึงได้มีสีผมแปลกๆ... ทั้งหมดนี่เพราะเมื่อก่อนได้เกิดสงครามขึ้นระหว่างมนุษย์ด้วยกันจนสายพันธุ์สีผมสีตาน้ำตาลบลอนด์อะไรนั่นหายไปหมด ที่มีอยู่ทั่วโลกตอนนี้จึงมีเพียงมนุษย์สายพันธุ์ผมดำตาน้ำตาลเท่านั้น ซึ่งนักวิทยาศาสตร์ได้ใช้ประโยชน์จากจุดนี้ในการจำแนกพวกseiriออกจากมนุษย์ทั่วไปด้วยการใส่โครโมโซมควบคุมสีผมให้กลายเป็นสีอื่นที่ไม่ใช่สีดำ"

"การดัดแปลงจำแนกนั้นผ่านไปได้โดยไร้ปัญหา แต่การที่มนุษย์จะปลดปล่อยพลังที่แฝงอยู่ในร่างกายออกมาได้นั้นจำเป็นต้องบรรจุยีนเฉพาะลงไปในเซลล์เพิ่มขึ้น2คู่เพื่อที่จะควบคุมมัน โดยคู่หนึ่งจะใช้เพื่อปลดลิมิตร่างกาย ส่วนอีกคู่หนึ่งนั้นเอาไว้ใช้เพื่อเพิ่มพลังร่างกายขึ้นไปอีก หรือที่พวกseiriเรียกกันติดปากว่า'โปรแกรมวิวัฒนาการ' นั่นแหละ!"



การพูดคุยครั้งนี้ได้ทำให้ฮิซาชิได้ความรู้ใหม่เกี่ยวกับเหล่าสิ่งมีชีวิตรูปร่างคล้ายมนุษย์ที่เรียกว่า'seiri'เพิ่มขึ้นมากกว่าเมื่อครั้งที่ถามจากปากของผู้ที่สร้างเหล่านางฟ้าพวกนั้นขึ้นมาเองเสียอีก

คราวนี้ฮิซาชิได้รู้แล้วว่าทำไมพวกเธอแต่ละคนถึงได้มีสีผมที่ไม่เหมือนกับเขา แต่ทั้งนี้ก็ยังไม่สามารถใช้อธิบายเหตุผลที่ว่าทำไมฮิคาริกับพวกไกอาที่ผู้นำมาซึ่งความวิบัติสร้างขึ้นมาถึงมีผมสีดำทั้งๆที่เป็นseiriเหมือนกันไม่ได้ ทั้งที่การดัดแปลงสีผมนั้นเป็นขั้นตอนก่อนที่จะทำการแปลงสภาพจากมนุษย์เป็นseiriเสียอีก


"หรือว่าในบรรดาผู้นำมาซึ่งความวิบัติ...จะมีผู้ที่เคยทำงานในการสร้างseiriมาก่อน!?"


ฮิซาชิได้แต่หวังว่าสิ่งที่เขาคิดเอาไว้นั้นจะเป็นเพียงความคิดของมนุษย์ที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความโง่เขลาเท่านั้น เพราะมันไม่มีทางเลยที่มนุษย์จะมีความคิดที่จะล้างเผ่าพันธุ์ของตัวเอง... และในตอนนั้นเองที่คำตอบที่น่ากลัวมากได้ปรากฏขึ้นมาในความคิดของเด็กชายอย่างไม่ทันตั้งตัว


'หรือว่า...ตัวจริงของผู้นำมาซึ่งความวิบัติก็คือ!!!'



"จะว่าไปแล้ว... คุณลุงรู้รายละเอียดของเรื่องพวกนี้ได้ยังไงครับ"

จะว่าไปแล้วก็จริง... มันไม่มีทางเลยที่คนแก่อายุประมาณ70กว่าๆจะรู้ประวัติของการวิจัยสร้างนางฟ้าชีวอาวุธได้ละเอียดยิบถึงขนาดนี้ และในตอนนั้นเองที่ใบหูของเด็กชายได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอของคนแก่เบาๆ...



"ทำไมลุงจะไม่รู้... ก็เมื่อ45ปีที่แล้ว ลุงเป็นหนึ่งในนักวิทยาศาสตร์ที่ทำการวิจัยพวกseiriเองนี่นา!"