[YAOI]Love lock!! ล็อคหัวใจนายตัวดี

8.4

เขียนโดย Gaelen

วันที่ 26 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 17.41 น.

  24 ตอน
  9 วิจารณ์
  37.74K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2556 19.10 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

บทนำ

บทนำ

เเกรก…เเอด..... 

เสียงเปิดประตูดังขึ้นจากอีกด้านหนึ่งของประตู เผยให้เห็นคุณหญิงรูปร่างสวยเเต่ง

ตัวดี หน้าตาดี

มีอายุไม่น่าจะเกิน40หล่อนเดินเข้ามายังห้องสี่เหลี่ยมขนาดใหญที่ถูกตกเเต่งด้วย

ของที่มีราคาไม่

ต่ำกว่า5หมื่นทุกชิ้น เเละนั่นก็คือห้องทำงานของผู้ที่เป็นสามีของหล่อนที่ตอนนี้ชาย

ผู้นั้นกำลังก้ม

หน้าก้มเซ็นงานอะไรซักอย่างที่ดูพะรุงพะรังวางอยู่บนโต๊ะกระจัดกระจายดูไม่

เรียบร้อยเท่าไหร่นัก

ต่อก ต่อก ต่อก...เสียงรองเท้าส้นสูงที่กระทบกับพื้นหินอ่อนทำให้คนที่ก้มหน้าก้มตา

อยู่สละเวลาเงยหน้าขึ้นมาดูที่มาของเสียง

"อ้าว คุณมรกต มีอะไรรึ" 

"คุณวรเดชคะ ฉันมีเรื่องอยากที่จะจัดการมันให้เรียบร้อยเสียที" ทันทีที่หล่อนพูดจบ

วรเดชก็รู้ทันทีว่าเป็นเรื่องอะไร

"เรื่องโรงเรียนเจ้าวุ่นใช่มั้ยคุณมรกต ผมให้คนจัดการเรื่องลาออกเเล้วล่ะ เเต่เรื่อง

โรงเรียนนี่สิ...." วรเดชพูดไม่ทันจบ เสียงนุ่มก็พูดเเทรกขึ้นทันทีด้วยเเววตาที่มีความ

สุขอย่างเห็นได้ชัด

"ฉันเตรียมไว้เเล้วเรื่องโรงเรียนใหม่ของลูกเรา" หล่อนก้มหยิบเอสารในกระเป๋าหนัง

จรเข้ที่ราคา3ล้านกว่าบาท

"นี่ค่ะคุณ " เธอยื่นเอกสารในกระดาษA4ให้สามีดู วรเดชหยิบขึ้นไปอ่าน เเล้วยิ้มให้

มรกต

"ตกลง ที่นี่เเหละ ลูกเราจะได้มีสมาธิในการเรียนมากขึ้นด้วย"

"ใช่ค่ะคุณ ฉันล่ะกลุ้มมา2อาทิตย์เเล้ว ตั้งเเต่ที่ลูกมีผู้หญิงที่อันตรายคนนั้นมาตามตื้อ

ไม่รู้จักหยุดไม่รู้จักหย่อน ทำให้ลูกวุ่นของฉันเสียการเรียน พูดเเล้วก็ยังเเค้นไม่หาย

เลยนะคะคุณ มันกล้าดียังไงให้คนมาจับตัวลูกฉันไปเพื่อเอาลูกฉันไปปล้ำ กรี้ด! ไร้

ยางอายที่สุด ฮึ่ม!! คิดเเล้วมันน่านัก..." มรกตทำท่าทางฉุนเฉียวเต็มที่ วรเดชเห็น

เเล้วรีบปรามก่อนที่ของเธอจะขึ้นจริงๆ

"ช่างมันเถอะน่าคุณมรกต ตอนนี้ลูกเราก็ปลอดภัยเเล้ว เอาเป็นว่า คุณกลับไปทำงาน

เถอะ ผมจะโทไปบอกเจ้าวุ่นให้" 

"ดีค่ะ โทรไปตอนนี้เลยคุณวรเดช" หล่อนออกคำสั่งกับสามี 

วรเดชถอนหายใจเล็กน้อยก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ไอโฟนรุ่นใหม่ล่าสุดออกมา

จิ้มๆเเล้วกดไปที่เบอร์ลูกชายของเขา

ตู๊ด.... ตู๊ด.... 

เเกรก ..

"[วุ่นพูดครับ]"ปลายสายตอบเจื้อยเเจ้ว ทำให้คนเป็นพ่ออย่างเขาชื่นใจอย่างบอกไม่

ถูกเพราะไม่ได้คุยกับลูกชายหัวเเก้วหัวเเหวนมา4-5วันได้ วรเดชเผลอยิ้มออกมา

ก่อนจะนึกเรื่องที่จะคุยขึ้นได้

"วุ่น พ่อเองนะลูก"เขากรอกเสียงลงไป

"[ครับพ่อ]"

"วุ่น พ่อกับเเม่ทำจัดการย้ายโรงเรียนลูกเสร็จเรียบร้อยเเล้วนะ ยื่นเรื่องเข้าโรงเรียน

อีกโรงเรียบไว้ เรียบร้อยเเล้วเหมือนกัน พรุ่งนี้พ่อจะให้คนไปรับวุ่นที่บ้านนะ จะให้วุ่นไป

อยู่หอ"


"[......]" ปลายสายเงียบไป

"โอเคนะวุ่นลูกรัก เเล้วคุยกันใหม่นะลูก"

ตึ๊ด..... 

วรเดชวางสายลง เเละเห็นภรรยายิ้มอย่างเป็นสุขเขาเองก็มีความสุข ทั้งคู่จะออกไป

กินข้าวด้วยกันที่ภัตราคารอาหารชื่อดังของเขาเเละภรรยาเขาร่วมกันเป็นเจ้าของ ซึ่ง

ในอนาคตที่เเห่งนี้เเละอีกทุกๆอย่างที่เขาสร้างมาจะกลายเป็นของลูกชายของเขา...ที่

เขาตั้งใจจะมอบให้

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา