I fall in love with you, my Teacher.

"เจอกันอีกครั้ง"

    เรื่องนั่นมันก็ผ่านมา 3 ปีแล้ว ตอนนี้ฉันอยู่ม.6 แล้ว เปิดเทอมสักที ตอนนี้รู้แค่ว่าจะอยู่ห้องอะไรกับครูประจำชั้นคนไหน แต่ไม่รู้ว่าใครคือผู้ช่วย วันเปิดเทอมนี่แหละ จะได้รู้สักทีว่าใครคือครูผู้ช่วย

    "แก ฉันหวังมากเลยนะว่าครูพายจะเป็นครูผู้ช่วยห้องเราอ่ะ ถ้าได้เป็นนะ ฉันจะไม่ขออะไรอีกละ" แป้งเอ่ยขึ้น 

    "ท่าทางแกจะอยากอยู่กับครูพายมากเลยนะนี่" ฉันพูด

    "แน่นอนสิ แกก็รู้ว่าครูพายเขาเปลี่ยนมาสอนม.ปลาย แล้วก็เป็นครูผู้ช่วยเฉพาะม.6 และตอนนี้เราก็อยู่ม.6 กันแล้ว ตอนนี้ก็รอแค่ดวงแล้วล่ะ" แป้งพูดพลางทำหน้ามีหวัง

    "เหอๆ" ฉันก็ได้แต่มองอย่างเอือมๆ

         พอถึงเวลาเข้าแถว ให้ตายเถอะ ครูผู้ช่วยที่มายืนรับแถวคือ ครูพาย!

     "ครูพายขา ครูพายเป็นครูผู้ช่วยห้องเราหรอคะ?" เสียงเพื่อนถามครูพาย

     "ใช่แล้วครับ" ครูพายตอบก่อนจะยิ้มให้

     เมื่อฉันได้ยินคำตอบ ก็ดีใจเล็กน้อย ไม่กล้าแสดงออกมาก

     ตั้งแต่ฉันขึ้นม.ปลาย ฉันตัดสินใจไว้ผมยาว ซึ่งพอขึ้นม.6 ผมฉันยาวถึงกลางหลัง เมื่อถักเปียแล้วก็ยาวพอสมควร ลุคฉันเปลี่ยนไปมาก บางคนก็ชมว่าน่ารัก บางคนก็ชมว่าชอบที่ฉันไว้ผมทรงนี้ ก็ถือว่าเป็นการตอบรับที่ดีนะ

     ส่วนครูพายน่ะหรอ ฉันไม่มั่นใจหรอกว่าเขาจะจำฉันได้หรือเปล่า? แต่รู้ว่าปีนี้ฉันดีใจมากที่ได้อยู่กับครู ฉันคุยเล่นกับครูได้เหมือนเพื่อน เพราะอายุของครูมากกว่าพี่ชายฉันไม่กี่ปี

    ตอนที่ฉันคุยกับเพื่อนในแถว ครูพายเดินมานั่งตรงเก้าอี้ที่เยื้องข้างหน้าฉัน แต่ฉันไม่ได้สนใจอะไร แต่ระหว่างที่ฉันเม้ากับเพื่อน ฉันรู้สึกเหมือนมีคนเรียกชื่อเล่นฉันด้วยเสียงทุ้มต่ำ

    "ขนม.."

   ฉันหยุดพูดแล้วหันไปหาต้นเสียง เห็นครูพายมองมาทางฉัน ฉันทำหน้างง งงว่าครูพายรู้ชื่อเล่นฉันได้ยังไง

    "เราสอบกันวันที่เท่าไร?" ฉันหันไปมองเพื่อน แล้วเพื่อนก็ช่วยตอบ

    "12 นี้.." เพื่อนที่นั่งข้างๆขนมตอบแทน

     "แล้วสอบปลายภาคล่ะ"

     "อันนี้ไม่รู้อ่าา"  ครูพายพยักหน้ารับ

     ฉันหันไปซุบซิบกับเพื่อน

     "แก เมื่อกี๊ครูพายเรียกเค้าว่าอะไรนะ?"

     "..ขนม"

     "เออ ใช่มะ?" ฉันถามเพื่อนเพื่อยืนยันว่าหูฉันไม่ได้ฝาดจริงๆ