ความลับ...ในใจฉัน <3

ดั้ยเวลาต้องลืมนาย

   เมื่อเวลาผ่านไป ฉันก็เริ่มทำใจยอมรับความจิงได้ เพราะมันออกมาจากปากนายไงล่ะ (นายเบส)

เพื่อนฉันทั้งสอง  ก็คอยใจอยู่ข้าง ๆ "ขอบคุนพวกแกนะที่คอยอยู่เคียงข้างฉันมาตลอด" ฉันเอ่ยขึ้น

"นี่แกเพื่อนฉันทั้งคนนะ จะให้ฉันทิ้งไปได้ไง" ก้าวพูด

"ใช่ ยังไงแกก็เพื่อนฉันนะ พวกฉันก็ไม่สบายใจที่แกเป็นแบบนี้ ทำใจเหอะนะ ยังไงแกก็ยังมีพวกฉันอยู่เคียงข้างแกอยู่เสมอ" เพียวพูดเสริมขึ้นมา

"รักพวกแกนะเว้ย" ขอบคุนจิง ๆ ฮือ ๆๆๆๆ อยากจะร้องไห้ ฉันไม่น่าเห็นนายสำคัญไปกว่าใครเลยจิง ๆ มันคงถึงเวลาแล้วสินะที่ฉันต้องกลับมาเป็นแป้งร่ำคนเดิม กลับมาอยู่ในโลกความจิง ไม่ใช่โลกแห่งความฝัน ลมๆ แล้งๆ อะไรนั่น  เพื่อนฉันต้องสำคัญกว่านายนั่น !!!!

ผ่านไปจนใกล้ปิดเทอม ฉันรู้สึกว่านายเบสแอบมองฉันตลอด เวลาที่ฉันหันกลับไป ก็เจอนายเบสแอบมองอยู่   >เอะ!! นี่มันอะรัยกันนะ<  ฉันคิด แต่มันคงไม่มีอะไรมากหรอก ฉันไม่ได้คิดไรมาก เพราะฉันได้ลบนายออกจากใจฉันไปแล้ว ตั้งแต่วันที่นายทำร้ายจิตใจฉันจนแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ

เสียใจนะรู้ไหม ><  แต่ฉันเข้มแข็งแล้วในตอนนี้ ในหัวฉันตอนนี้มันคิดแต่เรื่องวันสอบที่ใกล้จะถึงนี้

และฉันมีใครบางคนที่ฉันเลือกแล้ว นั่นก็คือ - ที - คนรักของฉันนั่นเอง 

*ที เป็นรุ่นน้องที่่มาแอบชอบฉัน นานแล้วเหมือนกัล แต่ก็เพิ่งมาบอก ฉันจึงตัดสินใจ

ลองคบดู เพราะดูเหมือนว่า ที จะสามารถดูแลความรักของฉันได้เป็นอย่างดี*

.........และแล้วก็สอบปิดเทอม........ โดยไม่ได้คุยอะไรกะนายเบสตั้งแต่วันนั้นจนปิดเทอมวันนี้ 

ตอนนี้ที่ฉันคิดคือ -->> ไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าปัจจุบันที่เป็นอยู่ และคนปัจจุบันที่

 <3  ฉันก็รักเขา และเขาก็รักฉัน <3  

*********