สักวัน เราจะรักกัน

แประ แประ แประ!! อากาศที่แจ่มใส ฝนตกได้ไงเนี้ย....

วันนี้ฝนตกฉันกำลังกลางร่มทร้ามกลางสายฝนที่ตกลงมาอย่างต่อเนื่อง ทุกวันพอเสร็จจากตอนที่ฉัน ดูการแข่งขันบาสเสร็จ ฉันก็ต้องเดินกลับไปรอที่หน้าโรงเรียนเพื่อรอให้คุณ พ่อมารับกลับบ้านเป็นประจำเสมอ คุณพ่อน่ะจะมารับฉันประมาณ 16.40 น. น่าจะได้นะ ถ้าไม่มีอะไรด่วนก็ไม่เกินเวลานี้ แต่ท่านจะเลส สักประมาณ10 กว่านาที ถ้าท่านมีธุระ ฉันไม่เป็นไรหรอก ฉันรอท่านได้ อยู่แล้ว ...พอรอไปสักพักก็รู้สึกเหมือนมีคนมาสะกิด กิ๊ กิ๊ กิ๊ ฉันเลยหันไปดูก็พบว่า โอชินต์เค้าได้มาสะกิดฉันนี้เอง ใช่เรื่องจริงใช่ไหมเนี่ย ฉันนึกว่าฝันไปเลยเผลอหยิกแก้มตัวเอง “ โอ๊ย..เจ็บ” ไม่ได้ฝันนิน่า “555 หยิกแก้มตัวเองทำไมล่ะ ไม่เจ็บหรือไง เธอนี้ขำชะมัด.” ฉันทำไรลงไปเนี่ย ฉันเผลอทำตัวเปิ่นๆ ให้เค้าเห็นได้ไง เค้าที่ฉันแอบชอบมาตั้งนาน “นี้ก็ฝนตก ทำไมมารอตรงนี้อยู่คนเดียวล่ะ เป็นผู้หญิงนิน่า แล้วเธอกลับบ้านยังไง ให้ฉันไปส่งมั๊ย” ช็อคค่ะ ช็อคเอามากเลยจึงเผลอพูดไปว่า “ไม่เป็นไรค่ะ พอดีพ่อมารับกลับเองได้” ฉันพูดไรออกไปอีกเนี่ย ฉันสักจะประสาทกินแล้วนะ พูดจาอย่างนั้นกับเค้าได้ยังไง “งั้นหรอไปล่ะ โชคดีนะ บาย ”  เค้าไปแล้ว เร็วจังเลย ฉันพึ้งพูดประโยคเดียวเองนะ ทำไมถึงเป็นอย่างนี้ได้ อย่าร้องไห้ จังทำไมอยู่ใกล้เค้าแล้วชอบพูดอะไรที่มันไม่ดีใส่เค้าด้วย หรือว่าเราประหม่า แล้วชาตินี้จะมีโอกาส ได้คุยกับเค้าอีกไหมเนี่ย อินดี้คนนี้คงทำบุญมาน้อย หาคู่ครองคงยาก แต่อินดี้ผู้นี้มีใจรักจริง มากนะค่ะเทพเจ้า โปรดเมตราลูกสาวน้อยคนนี้ด้วยเถิศ สาธุ!!  ปี๊ด!! ปี๊ด!! “อินดี้ ลูกขึ้นรถเร็วลูกเดี๋ยวฝนก็ตกหนักกว่านี้แล้วลูก ไม่สบายนะ..” คุณพ่อนี้เองนินึกว่าใคร “ค่า .!! พ่อ สวัสดีค่ะพ่อ วันนี้มาเลสไปเยอะนะค่ะ  J“ ฉันชอบพูดหยอกล้อพ่อเป็นประจำล่ะ“ พ่อขอโทษลูก พ่อพยายามมาแล้วแต่รถ ติดมากเลยลูก สงสัยมีอุบัติเหตุมั้ง ทำให้พ่อมารับลูกช้าไปหน่อย “ “ไม่เป็นไรค่ะพ่อ รอแปปเดียวเอง หนูรอได้แน่นอน ” พอกับมาถึงบ้าน แล้วฉันก็นึกถึงใบหน้า โอชินต์ เข้าให้ ทำไมต้องคิดถึงเค้าจังนะ แต่วันนี้รู้สึกว่า ทำไมเค้าถึงมาคุยกับเราได้นะ  อยากให้วันนี้มีโอชินต์เข้ามาคุยด้วย อีกจังเลย ....มีความสุขจัง