ระวังตัว! เธอจะโดนโดยไม่รู้ตัว

"เย้! ในที่สุด การสอบก็ผ่านไปด้วยดี" ฉันร้องตะโกนบนดาดฟ้าด้วยความดีใจ

"นี่ ข้อสอบมันง่ายขนาดนั้นเลยหรอ" ซีเคริลถาม ทำเอาฉันหน้ามุ่ย

"ฮึ่ย! ยาก ยากมากๆ"

"555 ยากแล้วมาดีใจเนี่ยนะ อ่าวเฮ้ย!" ซีเคริลหัวเราะแล้วหันมามองฉัน ตอนนี้อารมณ์เปลี่ยนทันที

"ฮือ~ฮือ~ฮือ~ ถ้าฉันสอบไม่ผ่าน มีหวังต้องไปนั่งแก้ตลอดซัมเมอร์แน่เลย"

"อย่าเครียดสิ เด๋วมรืนนี้ก็รู้ผลน่า" ซีเคริลขยี้ผมฉันเบาๆ

"ถ้าผลมันออกมาแย่ละ ฉันไม่ได้ฉลาดเหมือนนายนะ"

"5555 มาโยนอะไรฉันละ ก็คนมันฉลาดนี่นา"

"ฮึ่ย! ไอ้ไอคิวเกิน400"

"ห๊ะ! นี่เธอว่าใครนะ"

"ไอคิวเกิน400 500 600 ไปเลยไงเล่า"

"นี่ ฉันไม่ได้เอ๋อนะ"

"ชิ! แบร่ๆ" ฉันทำท่ากวนโอ็ยใส่ แล้ววิ่งไปรอบๆ

"หน๋อย มานี่นะ มาให้จับซะดีๆ" ซีเคริลวิ่งไล่ตามฉัน

"555 ไม่ให้จับ แบร่"

-วันมรืนก็มาถึง- 

ฉันไปยืนดูแผ่นป้ายประกาศเด็กที่สอบผ่าน 'พระเจ้า ของให้ข้าพเจ้าผ่านด้วยเถิด' ฉันอธิฐานขอพร แล้วกวาดตามองดูรายชื่อ และมันทำให้ฉันเบิกตาโพลง

"โอ๊ะ! ฉัน..ฉันผ่าน ผ่าน!" ฉันดีใจมากมายและผละออกมาจากผู้คนที่กำลังมุงป้ายออกมา

"เอ๊ะ! ฉันลืมอะไรรึป่าว" ฉันหยุดชะงักทบทวน "โฮ๊ะ! ซีเคริล" ใช่ฉันลืมดูรายชื่อของเขา ฉันจึงตรงดิ่งกับเข้าไป เบียดมากมาย ฉันกวาดตามอง

"โฮ๊ะ! ช..ชื่อแรกเลยหรอ" ฉันหลีกออกมาได้ แล้วหันไปทางกำแพงเห็นซีเคริลยืนกอดอกอยู่ ฉันเดินไปหาเขา

"ผ่านรึป่าวละ" ซีเคริลถาม

"ผ่าน แต่..."

"แต่? แต่อะไร"

"นายนะ แต่นายย"

"ฉัน ฉันทำไมหรอ"

"นายผ่านคนแรกเลย!"

"5555"

"ขำอะไร"

"มันเป็นเรื่องปกติ"

"เอ่อ...ก็จริงนะ" ทำไมฉันคิดช้าอย่างงี้เนี่ย

"ยัยเบ๊อะเอ๊ย" ซีเคริลพูดจบก็เดินหนีไป

"หน๋อย ใครเบ๊อะฟร๊" ฉันตะโกนใส่ตามหลังเขา

-ก่อนวันครบรอบ- 

ฉันกับเขาตกลงกันว่าวันครบรอบเราจะไปไหนดี

"สรุป...ไปเที่ยวงานไคซึ แล้วพอเย็นก็มาปาร์ตี้งานพรอมที่โรงเรียนจัด"

"ใช่" ซีเคริลพูด พยักหน้า

"โอเคเลยตามนั้น เอ๊ะ! ฉันยังไม่มีชุดที่จะไปงานพรอมเลย"

"ฉันเหมือนกัน"

"อ๊ะ! งั้นวันนี้เราไปช๊อปปิ้งกันเถอะ" ฉันจับแขนเขย่าเบาๆ เหมือนเด็ก

"อืม...ก็ได้"

"เย้!"

ฉันพาเขาไปเลือกเสื้อผ้า มีแต่สวยๆ หรูๆทั้งนั้น เขาน่าจะใส่สูทสีดำหรือสีฟ้าอ่อนหรือสีขาวดีนะ ฉันชอบ 3 สีนี้จังเลย สุดท้ายฉันก็เลือกสูทสีดำมา ให้เขาลองใส่

"ว้าว! สวยจัง" พอเขาเปิดม่านออก ทำเอาใจละลาย

"สวยหรอ? ฉันไม่ใช่ผู้หญิงนะ"

"5555 โทษๆ มันดูเหมาะมากๆเลย"

"งั้นเอาชุดนี้"

ทีนี้ก็ถึงตาซีเคริลเลือกชุดให้กับฉันแล้ว เขาจะเลือกแบบไหนนะ อยากรู้ๆๆๆ ในที่สุดเขาก็เลือกชุดสีชมพูอ่อนๆ ปนกับสีขาวนวลมาให้ มันสวยมากเลย ฉันใส่เสร็จเปิดม่าน รู้สึกเขินจัง

"เยี่ยม" ซีเคริลพูด แล้วปรบมือ แปะ! แปะ! แปะ!

"งั้นเอานะ ฉันชอบชุดนี้มากๆเลย"

"รู้อยู่แล้ว"

ว่าเสร็จก็ซื้อชุดได้ แล้วก็ไปนั่งทานร้านอาหารนิดหน่อย แล้วซีเคริลก็มาส่งบ้าน ที่จริงฉันยังไม่เคยไปบ้านซีเคริลเลยนะ มีแต่เขานั่นแหละที่มาบ้านฉัน นึกงี้ อยากไปดูบ้านมั่งอ่ะ โด่ววว! - -'