When she is in love. เมื่อไหร่เธอจะรักกัน

แทบช็อค

ตอนเย็นของวันนี้ฉันได้ลงไปกินข้าวที่ข้างล่างเห็นคุณแม่กำลังทำกับข้าวอยู่ฉันเลยเดินเข้าไปถามว่า

"หอมจัง วันนี้คุณแม่ทำอาหารอะไรเยอะแยะค่ะเนี้ย"ฉันถาม

"อ่อ พอดีวันนี้น้านิดจะมากินข้าวที่บ้านเราอ่ะจ้า พร้อมกับลูกชายทั้ง2ของเขาด้วย"แม่

"อ่อ.....เหรอค่ะ"ฉันตอบแบบอึ้งๆ

"ยุ้ย"แม่เรียก

"ค่ะ ว่าไงค่ะแม่ ?"

"ช่วยไปตามน้านิดกับลูกชายเค้ามากินข้าวหน่อยสิลูก แม่ทำกับข้าวใกล้เสร็จแล้ว"แม่บอก

"เอ่อ....ได้ค่ะ"

ฉันเดินไปที่บ้านของน้านิดพร้อมกับกดอ๊อด

น้านิดเดินออกมาพร้อมกับมาเปิดประตูบ้าน

"สวัสดีค่ะน้านิด แม่ให้มาตามไปกินข้าวอ่ะจ้า"

"อ่อ ได้จ้ะเดี๋ยวน้าตามไปนะ แหมยุ้ยนิโตมาสวยเหมือนคุณแม่เลยนะ"น้านิด

"อ่อ ขอบคุณมากๆค่ะ"

น้านิดพร้อมกับไม้และพี่มีนเดินมาที่บ้านของเรา

"สวัสดีครับ"ไม้และพี่มีนยกมือไหว้แม่ของฉันพร้อมกัน

"จ้า นี่ลูกชายเธอโตขึ้นมาหล่อทั้ง2คนเลยนะ"แม่แซวน้านิด

"555 อ่อ ไม่ขนาดนั้นหรอกจ้า"น้านิดตอบ

"จ้าๆ มาๆนั่งกินข้าวกัน"แม่เอ่ยชวน

ฉันนั่งข้างพี่เยอร์ ส่วนไม้นั่งข้างพี่มีนคุณแม่กับน้านิดนั่งตรงหัวมุมโต๊ะ

"เยอร์กับมีนอายุเท่ากันใช่ไหมลูก"แม่ฉันถาม

พี่มีนและพี่เยอร์พยักหน้าพร้อมกัน

"งั้นก็แสดงว่าเรียนมหาลัยเหมือนกัน แล้วมีนเรียนคณะไหนเหรอลูก"แม่ฉันถาม

"คณะแพทย์ศาสตร์ครับ"พี่มีนตอบ พี่มีนหล่อ ขาว สูง ออกตี๋ๆนิดนึง

"อ่อ เจ้าเยอร์เรียนคณะนิเทศ"แม่ฉันบอก

"แล้วหนูยุ้ยอายุเท่าไหร่แล้วจ้ะ ? "น้านิดถาม

"18แล้วค่ะ"

"เท่าเจ้าไม้นิ"น้านิดถาม

"ค่ะ"ฉันตอบ

สุดท้ายการกินข้าวของเรา2ครอบครัวก็จบลงไปด้วยดี ถึงแม้ฉันจะมีอึ้งๆเขินๆหน่อยก็เถอะแต่ก็นั้นแหละ พอกินข้าวเสร็จพี่ๆไม้กับพี่มีนขอตัวกลับบ้านก่อนส่วนคุณแม่กับน้านิดก็อยู่คุยกันต่อจนถึง2ทุ่ม

โปรดติดตามตอนต่อไป