แค้นวาเลนไทน์ต้องเอาคืน

ฉันซิ้งอย่างเร็วเพราะตอนนี้ฉันกำลังไปรับน้องใหม่สายพอฉันทึงสนามบินฉันเดินไปเหยีบพื้นดินสนามบินเท่านั้นเหละด้วยความที่ฉันเป็นคนดังทุกสายตาไม่ว่าผู้หญิงหรือผู้ชายทุกสายตาจับจ้องมาที่ฉันเพียงผู้เดียวเท่านั้นเหละเหมือนฉันรู้สึกว่าฉันเป็นคนตัวเล็กเพราะตอนนี้ทุกคนกำลังวิ่งเข้ามาหาฉันเพียงผู้เดียวแต่ไม่ถึงวิเหมือนฉันเป็นนางเอกซีรี้เกาหลีที่นางเอกเป็นคนดังพระเอกเป็นคนธรรมดาที่วิ่งเข้ามาช่วยนางเอกเวลาที่คนจะเข้ามาขอลายเซนฉันเป็นขโยง แล้วคิดว่าฉันคงจะยืนอึ้งหรอกด้วยความที่ฉันเคยเป็นนักกีฬาวิ่งมาราทอนฉันสบัดมือผู้ชายคนนั้นทำให้เค้าล้มแต่ฉันไม่ทันมองหน้าไม่รู้ว่าเค้าจะเป็นแผลรึเปล่าเพราะตรงที่ฉันสบัดมือเค้ามันอยู่ตรงบันไดเลื่อนแต่ฉันไม่ได้กับไปช่วยเค้าหรือหาเค้าหรอกฉันต้องวิ่งหนีแฟนคลับก่อนสิพอหนีออกมารอดพ้นสายตาแฟนคลับก็มีมือที่เหมือนเปียกเหงื่อมาจับไหลฉันมันพูดว่า "ทิ้งกันทำไมว่ะ"