ข้ามรั๊วมาเจอรัก

(แพรว)

“เอาน่า แกอย่าร้องไห้ไปเลย ฉันพาแกมาเพราะอยากให้แกได้ผ่อนคลายนะว้อยย”

“ฮือๆๆ เกลียดอีตู๊ดดซี่.....”ยัยเพื่อนรักฉันยังร้องไห้ไม่หยุด ฉันลากมันเข้ามาที่ด้านในพร้อมกับสั่งเครื่องดื่มให้มันมากมาย ซึ่งถ้าปกติยัยบ้านี่จะต้องเขี่ยทิ้ง ไม่ก็ไล่ด่าพวกที่ดื่มดับทุกข์ปัญญาอ่อน แต่เวลานี้ยัยนั่นกับเป็นซะเอง

ฉันก็เข้าใจละนะว่าทำไม รักกันขนาดนั้นแต่ม่พูดบ้าๆแบบนั้น อีตาบ้านั่นก็อีกคนนิสัยไม่ดีมาหลอกเพื่อนฉันซะได้ แม่จะฆ่าทิ้งเลยคอยดู

แต่ทำไมนะ ต้องมาหลอกเพื่อนฉันแบบนั้นด้วย ทั้งๆที่เขากำลังจะไป...ไปในที่ไกลไม่หวนกลับมา

สองชั่วโมงผ่านไป

“วิ๊วว~”เสียงยัยต้นน้ำกรี๊ดร้องบนฟอร์ แถมตอนนี้ยัยบ้านั่นกำลังบ้าได้ที่ คิดยังไงถอดเสื้อหมุนไปมาน่ะ อ๊ากกก ฉันจะเอาไงกับไอ้เพื่อนบ้านี่ดีนะเนี่ย!!

“นังน้ำ แกลงมาเดี๋ยวนี้นะ ฉันขายหน้าเขา ไม่รู้จะเอาหัวไปมุดไว้ไหนแล้วว”ฉันร้องบอกแข่งกับเสียงเพลงที่ดังกระหึ่ม

“ก็อาววว๊ายยโบนคองายย เอิ๊กก”

“ยัยบ้า แกลงมาเดี๋ยวนี้นะ”

“ม่ายยย ตุ๊ด ตุ๊ด ตู๊ดดด”

“ยัยน้ำ แกจะมาตุดตุ๊ดอะไรของแกวะ”ฉันเริ่มจะคอแห้งแล้วนะยะ

“แพรว..”เสียงของใครบางคนทำให้ฉันหันไปมอง

“...”พี่ฮิว

“เพื่อนเธอหรอ”

“ค่ะ...”

“ท่าทางจะเสียใจมากนะนั่น ถึงเป็นขนาดนี้”พี่ฮิวพูดพร้อมกับลากสายตาไปจ้องที่ยัยต้นน้ำที่กำลังเมาได้ที่

“ค่ะ เสียใจมาก”

“แค่ผู้ชายคนเดียว ทำไมต้องทำให้ตัวเองเป็นแบบนี้น่าสมเพช ทุเรศลูกตาชะมัด”

ฉันพอรู้วี่ฮิวมีนิสัยที่เกลียดผู้หญิงไม่รักตัวเอง แต่ทำไมพี่ฮิวถึงมาพูดแบบนี้ต่อหน้าเพื่อนของคนนั้นเพราะปกติเขาจะไม่พูดให้เพื่อนเจ้าตัวได้ยินด้วยซ้ำ แต่คงเพราะอยากให้ฉันไปเตือนยัยบ้านั่นล่ะมั๊ง ดูดิ

“ว๊ายย พี่ฮิวช่วยหน่อยสิคะเดี๋ยวยัยบ้านั่นได้ถอดออกหมดชุดแน่ๆ”ฉันร้องขอความช่วยเหลือเมื่อยัยน้ำกำลังถอดชุดออกมาถึงไหล่แล้ว พี่ฮิวถอนหายใจเล็กน้อยก่อนจะเดินขึ้นไปบนฟอร์ และเป็นเวลาเดียวกับที่มครบางคนของยัยน้ำโทรมาพอดี

“ว่าไงแคมป์”

(ออกมาพบฉันหน่อย คนเดียว พรุ่งนี้เช้า)

(จบ)