ข้ามรั๊วมาเจอรัก

“ต้นน้ำ...”

  “อ้าวแคมป์ มีอะไรหรือเปล่ามาหาเราแต่เช้าเลย”ฉันลุกจากโต๊ะทำการบ้านแล้วออกไปต้อนรับผู้มาเยือนที่นั่งอยู่ในห้องรับรองแขก

“อ๋อ พอดีว่าเรามีอะไรจะให้เธอดูอ่ะ รายงานที่ต้องส่งวันจันทร์ไงเกิดผิดพลาดเราจะได้แก้ไขทัน”แคมป์ยื่นปึกกระดาษขนาดใหญ่มาให้ฉันก่อนจะเดินไปทางด้านห้องครัว สงสัยจะหาอะไรกินอีกล่ะสิ นายคนนี้กินเก่งเป็นบ้า

“นายคงทำนานน่าดูเลยเนอะ ฮ่าๆ”

“เฮอะ รู้ทันฉันก้ทำบางส่วนแหละน่า ช่วยๆกันทำไป ไม่งั้นถ้าเกิดฉันทำคนเดียวก็คงไม่ทันหรอก สามร้อยหน้า แถมเขียนแบบนี้เนี่ย เมื่อยชะมัด”แคมป์ทำท่าบิดเนื้อบิดตัวไปมา ก่อนจะหันมามองฉันอีกครั้ง

“มีอะไรหรือเปล่าแคมป์”

“อะ..อ่อเปล่าหรอกงานโอเคดีใช่หรือเปล่า”

อ้อ ลืมบอกไปว่าฉันกับแคมปฺคบกันมานานแล้วล่ะ เราสองคนเป็นแฟนกัน คิคิ >///<

“ก็ผ่านนะ”

“เอ่อ ต้นน้ำ”

“มีอะไรหรือเปล่า นายแลแปลกๆไปนะแคมป์ อย่าทำให้ฉันเป็นห่วงนายสิ”

แคมป์หน้าซีดไปเล็กน้อย แต่เพียงแค่ชั่ววินาทีเพราะเขาหันหน้าไปอีกทางก่อนจะหันกับมาด้วยท่าทางปกติสุดๆเหมือนไม่มีอะไร

ทำไมฉันรู้สึกว่ามันต้องมีอะไรเกิดขึ้นกับฉันนะ

แคมป์ นายมีอะไรปิดบังฉันอยู่หรือเปล่า เฮ้อ นี่สงสัยฉันจะคิดมากเกิดไปแล้ว คงต้องพักผ่อนซะหน่อยเดี๋ยวสมองฉันมันจะไปไกลกว่านี้แล้วถูกส่งไปโรงบาลเหมือนสามปีก่อนนั่น

เฮอะ คิดแล้วมันแค้นใจนัก แต่มันก็ดีนะเพราะฉันเจอแคมป์ที่โรงพยาบาล ทำให้เราได้มาเป็นแฟนกันจนถึงวันนี้ ฉันรู้สึกดีจริงๆทีเขามาอยู่ข้างๆฉัน แล้วทำไมฉันจะต้องไปสงสัยเขาล่ะ จริงมั๊ย ^^

“...”

“มีอะไรหรอแคมป์ นายทำไม่ให้รู้สึกแย่นะ”

“เราเลิกกันเถอะ”