Diary in my heart รักนี้ รักเดียว

1.0

เขียนโดย KaNomJahz

วันที่ 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 17.14 น.

  2 ตอน
  0 วิจารณ์
  5,614 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 23.29 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) one

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     ไหนใครกันที่บอกว่ารักกันนักรักกันหนา! วันนี้วันเกิดฉันพี่ยังจำไม่ได้เลย! ตั้งแต่เช้าโทรมาหากันซักนิดก็ไม่มี แล้วนี่วันก็ห้าทุ่มแล้วนะ!! แม่ง! แล้วทำไมฉันต้องมาร้องไห้อยู่คนเดียวเนี่ย วันนี้วันเกิดฉันนะ! ฉันต้องมีความสุขมากๆสิ! ไม่เห็นเป็นไรเลย แค่พี่ธารคนเดียวเองที่จำไม่ได้! แล้วไอ้น้ำตาบ้านี่จะไหลอะไรนักหนาเล่า!! TT

 

# 23.50 น. #

     ~  ครืด ครืด ~

     “พี่ธารา..”

 

     “ร้องไห้ทำไมครับ หืม?” ยังจะมาถามอีกนะ! ก็เป็นเพราะใครล่ะ ;(

 

     “…”

 

     “ลงมาหาพี่หน่อยสิ”

 

     “เค้าใส่ชุดนอนแล้วนะ จะให้ลงไปทำไมเล่า” โกหกพี่ธาราว่าใส่ชุดนอน จริงๆแล้วยังไม่ได้อาบน้ำเลย เหมือนจะรู้ว่าพี่มันจะมาหาเลยเนอะ - -*

 

     “ว้า จะนอนแล้วหรอ พี่คิดว่าอยากจะฉลองวันเกิดกับพี่ซะอีก”

 

     “พี่ยังจำได้หรอ..” ดีใจอะ อย่างน้อยพี่มันก็จำได้ TT

 

     “วันเกิดแฟนทั้งคน ใครจะลืมล่ะครับ พี่รอหนูอยู่ข้างล่างหอ ที่เดิมนะครับ” พูดจบพี่ธาราก็วางไปเลย = =

 

     พอลงมาข้างล่างก็เห็นกายส์ยืนอยู่หน้าประตูหอ มันลงมาทำอะไรของมัน นี่มันจะเที่ยงคืนแล้วนะเว้ย!!

     “กายส์? ลงมาทำอะไรอะ?” กายส์คือเพื่อนสนิทของฉันเอง มันอยู่หอเดียวกับฉันนี่แหละ แต่คนละชั้นกัน เออ ข้ามเรื่องนี้ไปก่อน งงก่อนว่ามันลงมาทำไม -_-

 

     “…” ไม่ตอบอีก ไอ้เพื่อนบ้า!!

 

     มันไม่ตอบแถมยังลากฉันไปข้างตึก ที่ๆพี่ธารานัดไว้อีก!! เอ๊ะ! หรือมันนัดกับพี่ธาราด้วยอีกคน แต่กายส์กับพี่ธาราไม่ถูกกันหนิ - -

 

http://www.keedkean.com

 

 

 

    พอมาถึงข้างตึก สิ่งแรกที่เห็นคือป้ายที่เขียนด้วยลายมือที่แสนจะคุ้นตา.. ลายมือนั้นมันของพี่ธารา

     “พี่ธารา..”

 

     “ร้องไห้อีกแล้ว ไหนใครสัญญาว่าจะไม่ร้องไห้แล้วไงครับ นี่ร้องจนตาบวมไม่สวยเลยเนี่ย” พี่ธารามันพูดยิ้มๆ แล้วก็เดินเข้ามากอด ฮรือออ อย่าทำซึ้งสิ!! TT

 

     “อ้าวๆ ผมกลายเป็นส่วนเกินไปแล้วหรอ กอดกันเสร็จแล้วเรียกผมด้วยนะพี่” แหม พูดขนาดนี้ ใครกอดต่อก็บ้าและ -/-

 

     “กายส์บ้า!! นี่แหนะๆๆ” ตีมันแก้เขินแม่งเลย ฮ่าๆๆๆ

 

     “เฮ้ยๆ เขินแล้วอย่ามาทำร้ายร่างกายกันดิ ฮ่าๆๆ” กายส์บ้าๆๆ!!

 

     “พอๆๆ เล่นกันเป็นเด็กไปได้”

 

     “ก็เค้ายังไม่แก่เหมือนพี่หนิ :P // ก็ผมยังไม่แก่เหมือนพี่นี่”ฉันกับกายส์พูดออกมาพร้อมกัน ฮาอ่ะ รุมพี่ธารา ฮ่าๆๆๆ

 

     “ถึงแก่ยังไงไอโฟนก็รักพี่แหละวะ” พี่มันพูดแล้วหันมายักคิ้วให้ ให้ฉัน? หรือกายส์? แต่เดี๋ยวนะ มั่นใจในตัวเองไปไหม - -*

 

     “จิ๊ -3-” เถียงมันไม่ได้อ่ะ

 

     “เอ่อ มากินเค้กกันไหมไอ อันนี้กายส์ช่วยไอ้พี่ธารามันทำเลยนะเว้ย!” เค้ก *0*

 

     “เดี๋ยวนะ! กายส์ทำด้วยหรอ แล้วมันจะกินได้ไหมเนี่ย ไม่ใช่กินแล้วท้องเสียนะกายส์ ฮ่าๆๆๆ”

 

     “พูดงี้ไม่ต้องกงไม่ต้องกินมันแล้ว คนอุตส่าห์ตั้งใจทำให้นะเว้ย!” โอ้ยฮาหน้ากายส์ ทำหน้างอนเป็นตุ๊ดเชียว ฮ่าๆๆๆ

 

     “ฮ่าๆๆๆ” ยิ่งขำมันยิ่งทำหน้าตุ๊ดใส่อะ ฮ่าๆๆๆๆ

 

     “เอ้าๆๆ เลิกขำๆ มากินเค้กกันมา”

 

     คนแก่บ่นแล้วๆ ต้องเลิกเล่นแล้วไปกินเค้กกัน แหม กินเค้กตอนเที่ยงคืน อะไรมันจะอ้วนไปกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว ฮ่าๆๆ

     หลังจากกินเค้กเสร็จ เอิ่ม อย่าเรียกว่ากินเลยดีกว่า เล่นกันซะเค้กเต็มหน้ากันทุกคนเลยงานนี้ แต่งานนี้ก็มีความสุขมากนะ อย่างน้อยวันนี้ไอ้พี่ธารากับกายส์ก็ปรองดองไม่ทะเลาะกันอย่างนึงและ ฮ่าๆๆ

 

     “ขอบคุณกายส์กับพี่ธารามากๆ เลยน้า วันเกิดปีนี้ไอมีความสุขมากๆๆๆ เลย” > <

 

     “ครับ // ครับ”

    พอมาถึงข้างตึก สิ่งแรกที่เห็นคือป้ายที่เขียนด้วยลายมือที่แสนจะคุ้นตา.. ลายมือนั้นมันของพี่ธารา

     “พี่ธารา..”

 

     “ร้องไห้อีกแล้ว ไหนใครสัญญาว่าจะไม่ร้องไห้แล้วไงครับ นี่ร้องจนตาบวมไม่สวยเลยเนี่ย” พี่ธารามันพูดยิ้มๆ แล้วก็เดินเข้ามากอด ฮรือออ อย่าทำซึ้งสิ!! TT

 

     “อ้าวๆ ผมกลายเป็นส่วนเกินไปแล้วหรอ กอดกันเสร็จแล้วเรียกผมด้วยนะพี่” แหม พูดขนาดนี้ ใครกอดต่อก็บ้าและ -/-

 

     “กายส์บ้า!! นี่แหนะๆๆ” ตีมันแก้เขินแม่งเลย ฮ่าๆๆๆ

 

     “เฮ้ยๆ เขินแล้วอย่ามาทำร้ายร่างกายกันดิ ฮ่าๆๆ” กายส์บ้าๆๆ!!

 

     “พอๆๆ เล่นกันเป็นเด็กไปได้”

 

     “ก็เค้ายังไม่แก่เหมือนพี่หนิ :P // ก็ผมยังไม่แก่เหมือนพี่นี่”ฉันกับกายส์พูดออกมาพร้อมกัน ฮาอ่ะ รุมพี่ธารา ฮ่าๆๆๆ

 

     “ถึงแก่ยังไงไอโฟนก็รักพี่แหละวะ” พี่มันพูดแล้วหันมายักคิ้วให้ ให้ฉัน? หรือกายส์? แต่เดี๋ยวนะ มั่นใจในตัวเองไปไหม - -*

 

     “จิ๊ -3-” เถียงมันไม่ได้อ่ะ

 

     “เอ่อ มากินเค้กกันไหมไอ อันนี้กายส์ช่วยไอ้พี่ธารามันทำเลยนะเว้ย!” เค้ก *0*

 

     “เดี๋ยวนะ! กายส์ทำด้วยหรอ แล้วมันจะกินได้ไหมเนี่ย ไม่ใช่กินแล้วท้องเสียนะกายส์ ฮ่าๆๆๆ”

 

     “พูดงี้ไม่ต้องกงไม่ต้องกินมันแล้ว คนอุตส่าห์ตั้งใจทำให้นะเว้ย!” โอ้ยฮาหน้ากายส์ ทำหน้างอนเป็นตุ๊ดเชียว ฮ่าๆๆๆ

 

     “ฮ่าๆๆๆ” ยิ่งขำมันยิ่งทำหน้าตุ๊ดใส่อะ ฮ่าๆๆๆๆ

 

     “เอ้าๆๆ เลิกขำๆ มากินเค้กกันมา”

 

     คนแก่บ่นแล้วๆ ต้องเลิกเล่นแล้วไปกินเค้กกัน แหม กินเค้กตอนเที่ยงคืน อะไรมันจะอ้วนไปกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว ฮ่าๆๆ

     หลังจากกินเค้กเสร็จ เอิ่ม อย่าเรียกว่ากินเลยดีกว่า เล่นกันซะเค้กเต็มหน้ากันทุกคนเลยงานนี้ แต่งานนี้ก็มีความสุขมากนะ อย่างน้อยวันนี้ไอ้พี่ธารากับกายส์ก็ปรองดองไม่ทะเลาะกันอย่างนึงและ ฮ่าๆๆ

 

     “ขอบคุณกายส์กับพี่ธารามากๆ เลยน้า วันเกิดปีนี้ไอมีความสุขมากๆๆๆ เลย” > <

 

     “ครับ // ครับ”

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
1 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
1 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา