รักวุ่นๆ ของสาวจิ้น

7.0

เขียนโดย masaki

วันที่ 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 เวลา 10.56 น.

  15 ตอน
  7 วิจารณ์
  19.39K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2556 13.40 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

5) ข้างบ้านที่รัก

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

//ครื้น โครม// อ้าวเร็ว ไวๆ ขนไวๆกันหน่อยจะได้รีบพัก

เสียงชายวัยกลางคน ตะโนบอกคนงานให้ขนของ เอะอะ เสียงดังอยู่ข้างนอกบ้าน  ทำให้ดาวต้องชะโงกหัวออกไปมองดู ว่าต้นเสียงมาจากไหน ทำให้เธอได้รู้ว่าต้นเสียงนั้นคือ  

    เสียงของพ่อสายลมนั่นเอง ที่กำลังขมักเขม้น ขนของย้ายบ้าน  ทำให้เธอแอบยิ้มเล็กน้อยว่าอีกไม่นาน พี่สายลมก็จะย้านมาอยู่บ้านใกล้ๆเธอ

แต่อย่างไรก็ตามก็ทำให้เธอนึกถึงวันนั้น วันที่เธอ บอกสายลม ว่าชอบเขา มันยิ่งทำให้เธอไม่กล้าไปพบเจอหน้าเขาอีก

"ดาว ดาว ตื่นหรือยังลูก" เสียงแม่เรียนกถามสาวน้อย

"ตื่นแล้วคะแม่กำลังจะลงไปคะแม่" ดาวตอบกลับตามเสียงนั้นไป

 เธอเดินลงมาข้างล่างแต่สายตาเธอไม่ได้ละมองจาก ชายหนุ่มผู้นั้นเลยแม้แต่น้อย จนเธอต้องตกใจอย่างแรงเมื่อได้ยินเสียง 

 

" ยัยดาววว แกพี่สายลมเขาย้ายบ้านมาแล้วนะแก" เสียงเพื่อนสาวของเธอ กระถินผู้ส่งเสียงนั้น

"ยะ ฉันเห็นแล้ว ว่าแต่แกมาทำไมอะ ทำการบ้านหรอ ฉันยังไม่เสร็จนะ"

"ป่าว ฉันมาหาพี่สายลม ว่าจะชวนไป เดินเล่นห้างเปิดใหม่อะ"

"อ้าว แล้วฉันละ ฉันเพื่อนแกนะ ไม่เห็นจะชวน" ดาวพูดตัดพ้อน้อยใจเพื่อน

"ก็นี่ไง ฉันกำลังจะมาชวนนี่ไง แหมน้อยใจไปได้"

"แล้วไป เออ แล้ว ฟ้าใส กะ ปุยฝ้าย ละไปไหน" ดาวถามด้วยความสงสัย

 

"อ๋อ 2 คนนั้นมันไปก่อนแล้ว มันบ้าช่วง เซล นะ แกก็รู้"

"อือ" ดาวก็ยังคงมองชายหนุ่มคนนั้นอย่างต่อเนื่อง ไม่ละสายตา จนเป็นที่น่าจับตามองของกระถิน 

"พี่สายลมคะ ว่างยงคะพี่" กระถินเอ่ยปากเรียนสายลมชายหนุ่มผู้นั้น

"เอ้าสาวๆ ว่าไง พี่กำลังจะขนของเสร็จพอดี มีไรป่าวจ๊ะ"

"อ๋อ พอดีพวกเราจะมาชวนพี่ไปเดินเล่นที่ห้างเปิดใหม่อะคะ" กระถินพูดพรางยิ้ม แต่ ดาว ยังคงไม่กล้ามองหน้าชายหนุ่ม และยังหลบอยู่หลังกระถิน 

 

"อือ ดีเหมือนกัน จะได้ไปซื้อของเข้าห้องด้วย ไปสิ"

ดาวไม่กล้าแม้แต่จะมองหน้าชายหนุ่ม 

"อือ ดาว เป็นอะไรหรือเปล่าทำไมดูเงียบๆจัง"ชายหนุ่มถามด้วยความเป็นห่วง

"อ๋อเปล่าคะพี่ไม่ได้เป็นอะไร"

"เรื่องวันนั้ พี่ไม่ได้ติดใจอะไรนะ"

หญิงสาวไม่ได้ตอบอะไร เพียงแต่เขินอาย 

 

เพียงแค่คำพูดเพียงประโยคนั้น ทำให้ ต่อมความอยากรู้ของ กระถิน พุ่งปรี๊ด ขึ้นมาทีเดี่ยว 

 

"แกๆๆ บอกมานะ เรื่องวันน้น คืออะไร"

"ไม่มีไรแก"

"ไม่เชื่อ"

"ไม่มีจริงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"

"ไม่เชื่อๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"

 

 

"เออ พูดก็ได้  ฉัน บอก ชอบ พี่ เขา "

ตึก

ตึก

ตึก

ตึก

 

 

"เห้ยจริงดิ แล้วเขาว่าไงวะ"

"ไม่รู้ฉันวิ่งหนีไปก่อน"

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา