Sexy Love Girl น่ารักกว่านี้ไม่มีอีกแล้ว
เขียนโดย 
Popoppa
วันที่ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2556 เวลา 22.19 น.
แก้ไขเมื่อ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 19.31 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) ความผิดหวังอันน่าเศร้า
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความวันนี้ฉันรีบตื่นเช้ามาอาบน้ำแต่งตัวและทำสวยว่ะฮ่าๆ(ป๊อป:ดูนางเอกเราหัวเราะ)เพราะฉันจะจัด
เต็มทั้งหน้าทั้งผมไปมัดใจเทพบุตรสุดหล่อคนนั้นสักหน่อยอิอิ โอเคสวยแล้วรีบลงไปเต็มพลังก่อนดี
กว่า ฉันเดินลงบันไดบ้านมาอย่้างสง่าผ่าเผยราวกับเจ้าหญิง(เพราะบ้านฉันรวยนะเซ่) จริงๆแล้วพ่อ
ฉันเป็นมาเฟียนะแ๊ก๊งมาเฟียชื่อ Dark Dragonในอนาคตฉันอาจได้เป็นเจ๊ใหญ่อีกต่าหากYoY
กลุ่มใจจังตอนนี้ฉันอยู่กับพ่อสองคนถ้าไม่รวมเหล่าบรรดาลูกน้องของพ่อฉันทั้งหลายพันคนอ่านะ
แม่ฉันตอนนี้ไปอยู่บนฟ้าแล้วตั้งแต่ฉันอายุได้สามขวบ เฮ้อ~ช่างก่อนตอนนี้ฉันรีบเดินลงไปหาแม่นม
ก่อนดีกว่า อ่านั้นไงอยู่ในครัวแหนะ ย่อง ย่อง ย่อง
"จ๊ะเอ๋ฯO.<"
"ว๊ายคุณหนูตกใจหมดเลยค่ะ"
"ฮ่าๆ แม่นมเรนอยากกินขนมปังทาเนยบางๆกับโกโก้ร้อนง่าทำให้หน่อยนะ"
"ได้ค่ะ คุณหนูไปรออยู่ที่โต๊ะทานอาหารก่อนนะค่ะ เดี๋ยวนมเอาไปให้"
"ค้าา! รักนมที่สู๊ดดด"ฉันรีบเข้าไปหอมแก้มนมและวิ่งมารอที่โต๊ะกินข้าวอย่างรวดเร็ว
รอแม่นมสัก5นาทีก็มาถึง
"ง่ำๆ"ฉันรีบกินอย่างรวดเร็วและออกเดินมายังโรงเรียน ฮ่าๆอยากถามว่าทำมั๊ยฉันไม่นั่งรถ
มาโรงเรียนนะหรอ? เดี๋ยวคนเค้าแตกตื่นนะสิเพราะถ้าฉันจะนั่งรถไปโรงเรียนพวกบรรดาเหลาลูก
น้องของพ่อได้ตามมาส่งเป็นขบวนพาเหรดแหนะ ฮ่าๆ เห็นสวยๆอย่างฉันก็สามารถดูแลตนเองได้
เพราะท่านพ่อได้ สอนวิทยายุทธการต่อสู้ให้ฉันตั้งมากมายอาทิเช่น เทควันโด ยูโด ยิงธนู ยิงปืน
มวยไทย ฟันดาบ กัดกับหมา ตีกับแมวเป็นต้น(ป๊อป:สองอันหลังอ่ะไม่ใช่ล่ะ)เย้ๆ ในที่สุดก็ถึง
โรงเรียนสักทีฉันจึงเดินตรงไปยังห้องเรียน ม.5/3
"Ohiyo Everyoneน้า"(ป๊อป:เอิ่มมเอาสามภาษามารวมกัน?)ก็มีเสียงตอบกลับจากเพื่อนบ้างบางคน ฉันตรงดิ่งไปนั่งริมหน้าต่างแถวที่2
"สวัสดีจ้าเรนโบว์"เสียงทักจากเอเซลเพื่อนสาวแสนสวย(แต่น้อยกว่าฉันนั้นเอง)ของฉัน
เธอคนเนี้ย เป็นลูกผู้ดี ผมยาวสีทองอมน้ำตาลตรงถึงกลางหลัง นัยตาสีน้ำเงินเพราะเป็นลูกครึ่ง
อเมริกา ผิวขาวราวกับหิมะ รูปร่างติดบางแต่ไม่ได้ดูขี้โรค กลับดูน่าถนุถนอมมากกว่าอีก ต่างกับฉันที่
หุ่นเซ็กซี่ขยี้ใจชายหนุ่มฮ่าๆ
"อรุณสวัสดิ์จ้าเอเซล"
~ออดด ออดด~
เสียงออดคาบแรกดังแล้ว เฮ้อแต่ละคาบยิ่งเรียนยิ่งไม่เข้าใจเลย ฉันมันเป็นพวกสมองช้าราวก็
เต่าแล้วก็ขี้ลืมราวกับปลาทอง ซะงั้น อ๊ะออดดังแล้วลงไปกินข้าวดีกว่า ฉันชวนเอเซลลงมากินข้าว
ด้วยกันแต่ยัยนั้นจะทำงานนะสิ เลยต้องมาคนเดียวโดดเดียวเดียวด้ายในท้องเลเอ้ย ฉันเดินมา
เรื่อยๆ จนถึงหน้าห้องดนตรี
"ขอทางเข้าห้องหน่อยครับ"เสียงนุ่มทุ่มของผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้นมาฉันเลยต้องหลบไป
แล้วเดินมาเรยๆ อะเด๊ะ เมื่อกี้มันเทพบุตรสุดหล่อนี่หน่า ฉันเลยรีบหันหลังกลับไปดูสรุปก็ไม่เห็น
ใครแล้ว แป๋วๆ อดเจอเขาเลยอุสาห์เจอเขาแล้วแท้ๆ
แต่งพาทย์2ให้แล้วนะอย่าลืมมาอ่านมาคอมเมนต์กันเยอะๆนะค้าา ขอบคุณมากๆ ค้า
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
