Extinction Wars สัญญาครั้งนั้น...จะเริ่มกันเลยไหม

"แกเป็นใครกันแน่!"




ฮิซาชิตะโกนถามชายปริศนาที่ไล่ตามเขาอย่างไม่หยุดหย่อนจนถึงข้างในตรอกร้างที่ไม่มีวันจะมีใครผ่านมาเห็นหรือได้ยินเสียงของพวกเขาแน่ แต่ในระหว่างที่กำลังรอคำตอบอยู่นั้นเอง...ชายคนนั้นก็เป็นฝ่ายเข้ามาหาฮิซาชิเองโดยไม่ได้ขยับเท้าเลยแม้แต่ก้าวเดียว หรือขยับเท้าแล้วแต่ฮิซาชิไม่เห็นเอง



"ฉัน...ต้องการนาย!"



ว่าแล้วชายคนนั้นก็ยกมือขึ้นมาทำท่าวิญญาณอาฆาตพร้อมทั้งทำในสิ่งที่มีแค่ฮิซาชิ,อาคาริ แล้วก็พวกseiriที่เป็นผู้หญิงทั้งหมดเท่านั้นที่สามารถทำได้ ทันทีที่ฮิซาชิถอยหลังไปก้าวหนึ่งเพราะแรงกดดันอันมหาศาลที่แผ่ออกมาจากชายคนนั้น ชายปริศนาก็เข้ามาหาฮิซาชิเรื่อยๆโดยที่เท้าของเขาไม่ได้แตะพื้นเลยแม้แต่น้อย แบบนี้ต่อให้เตะถังขยะข้างๆจนล้มก็ไม่มีทางรั้งได้แน่...



ซึ่งในขณะนี้...ฮิซาชิที่ก้าวถอยหลังเพื่อหนีภัยคุกคามประตูหลังของเขาไปจนสุดตรอกก็ตั้งท่าเตรียมจะต่อสู้อีกครั้งหลังจากที่ไม่ได้ทำมากว่า60เดือน ในขณะนั้นเองที่พลังในร่างของฮิซาชิเพิ่มขึ้นมากจนเกือบจะเหนือกว่าเมื่อครั้งที่สู้กับมิคาสะไปแล้ว





"แก...ต้องการแบบนี้เองนะ!"



ฮิซาชิเตรียมตัวกระโดดเข้าไปประเคนหมัดมวยกับชายหนุ่มที่กำลังลอยอยู่ตรงหน้าอย่างสุดแรง ซึ่งในขณะนั้นสัญชาติญาณของเขาบอกว่าไม่ควรที่จะขยับเข้าไปใกล้มากกว่านี้... และหลังจากนั้นไม่นาน ที่ร่างของชายคนนั้นก็มีระเบิดปริศนาระเบิดขึ้นจนซัดเอาชายคนนั้นกระเด็นออกไปเป็นระยะห่างจากฮิซาชิให้พอหายใจได้




"อะไรกัน!!"


ชายปริศนาที่มีผมสีน้ำเงินเข้มรู้สึกตกใจเล็กน้อยกับแรงระเบิดที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้ ซึ่งเจ้าของลูกพลังที่พุ่งเข้ามาปะทะร่างของเขาจนเกิดระเบิดขึ้นนั้นก็เป็นฝ่ายลงมาหาเขาเอง...



"แกเป็นใครกัน!? บังอาจมากนะเข้ามาแทรกการสนทนาระหว่างข้ากับเจ้าหนุ่มนี่!!"


"ทางนี้ต่างหากที่เป็นฝ่ายถาม... นายตามฮิซาชิคุงมาตั้งแต่อยู่ที่ม.นี่มีธุระอะไรกันแน่! ถ้าตอบไม่ดีละก็...ฉันก็ไม่จำเป็นต้องปล่อยนายไว้!!"



สาวน้อยผมสีน้ำเงินเข้มตะโกนถามชายปริศนาพร้อมทั้งขมวดคิ้วเป็นสัญญาณว่าเธอตั้งใจที่จะจัดการชายคนนั้นจริงๆ... ถ้าหากว่าผู้ชายคนนั้นพูดกวนประสาทเธอแม้แต่ครั้งเดียว มิคาสะจะปล่อยพลังทั้งหมดจู่โจมใส่จนกว่าจะตายแน่นอน




"อ๋อ..! นึกว่าใครที่ไหน... ที่แท้ก็หนึ่งในพวก'seiri' อควารอยด์นี่เอง... ไม่ได้เห็นอควารอยด์คนอื่นมานานแล้วแฮะ!!"


ชายผมน้ำเงินคนนั้นพูดจากวนประสาทมิคาสะเข้าแล้ว ดูท่าคราวนี้ไม่ชายคนนั้นก็เธอนี่แหละที่จะต้องตาย



                    ฉัวะ..!!!



"อ๊าก!!!!"



ยังไม่ทันที่มิคาสะจะรวบรวมพลังหรืออะไรเลย กลับมีแรงอัดอากาศความเข้มสูงพุ่งลงมาจู่โจมใส่ชายคนนั้นจนได้รับบาดเจ็บ แรงอัดเมื่อครู่นั้นเหมือนกับการเฉือนของดาบไม่มีผิด และคนที่ทำแบบนั้นได้มีแค่คนเดียว...



"ฮิโรมิ..."


ฮิโรมิเข้ามาขวางระหว่างมันกับฮิซาชิไว้ ทันทีที่เธอเงื้อดาบเตรียมจะฟันชายคนนั้นอีกครั้งหนึ่ง คู่ต่อสู้ตรงหน้าเธอก็เปลี่ยนสภาพไปเป็นปิศาจรูปร่างน่ากลัวในทันที



"หึ! เทอร์รารอยด์งั้นเหรอ... มาได้จังหวะพอดีเลย!"

"แกอย่าหวังว่าจะทำอะไรฮิซาชิได้เลย... เพราะแกจะตายอยู่ตรงนี้แหละ!!"



ทันทีที่ตั้งสติได้ ฮิโรมิก็ร่วมมือกับมิคาสะโจมตีใส่คู่ต่อสู้ที่กระทำในสิ่งที่มนุษย์ทั่วไปไม่สามารถทำได้ราวกับปิศาจที่อยู่ตรงหน้าอย่างไม่รามือแม้แต่นิดเดียว ซึ่งคราวนี้พวกเธอไม่สามารถทำอะไรร่างกายที่เหมือนกับเกราะเหล็กได้เลยแม้แต่นิดเดียว ตรงข้าม...บาดแผลที่พวกเธอสร้างเอาไว้บนร่างของคู่ต่อสู้เมื่อก่อนหน้านี้ค่อยๆหายเป็นปกติในเวลาสั้นๆ



"โธ่เว้ย! ทำไมมันถึงแข็งแกร่งขนาดนี้!"



ทั้งสามคนต่อสู้กันมานานกว่า10นาทีโดยไม่มีใครสามารถทำร้ายอีกฝ่ายได้เลยแม้แต่คนเดียว ตามจริงควรจะบอกว่าฮิโรมิกับมิคาสะอัดมันโดนหลายต่อหลายรอบแล้วก็ยังสร้างบาดแผลให้ร่างกายของมันไม่ได้น่าจะถูกกว่า ซึ่งพวกเธอสามารถหลบการโจมตีระยะใกล้และไกลของปิศาจตนนั้นได้ทุกนัด


จนกระทั่งฮิซาชิเริ่มทนไม่ไหวขอเป็นฝ่ายลุยเอง...




"ถอยมาก่อน... ฮิโรมิ! มิคาสะ!"


เมื่อเสียงของชายหนุ่มข้างหลังพวกเธอดังขึ้นมา seiriทั้งสองคนก็ชายตามองเขาคนนั้นอย่างใจเย็น พวกเธอส่งยิ้มให้เขาที่หางตาก่อนจะหลีกทางให้



"ดูท่าแกจะยอมไปกับเราดีๆแล้วสินะ..." ปิศาจตัวนั้นยิ้มกริ่มด้วยความสะใจ แต่แล้วก็ต้องผิดหวัง

"ใครจะไปกับแกกัน..!" ฮิซาชิยิ้มหน้าระรื่น "อย่ามาพูดบ้าๆน่า..."



ฮิซาชิเข้าไปต่อสู้กับมันแทนฮิโรมิ ปิศาจตนนั้นกลับแข็งแกร่งกว่าตอนที่สู้กับเธอเสียอีก ราวกับสิ่งที่เขาคาดเอาไว้ในตอนแรกจะเป็นจริง


"ใช่จริงๆด้วย... ที่ผ่านมาแกออมมือในการต่อสู้กับยัยสองคนนี้เอาไว้เผื่อต้องสู้กับฉันนี่เอง"


ทั้งคู่ยิ้มให้กันอย่างประหลาด ราวกับว่า...



"งั้นก็มาเอาจริงกันได้แล้วล่ะมั้ง!"


พูดจบปิศาจนั่นก็เร่งพลังขึ้นจนระเบิดออกมาเป็นออร่าสีดำ ในขณะที่ในมือฮิซาชิมีแสงสีแดงปรากฏขึ้น...เหมือนกับตอนที่อาคาริกำลังคลั่งเมื่อ5ปีที่แล้วไม่มีผิด หากแต่ต่างกันที่คราวนี้ฮิซาชิจะดำเนินการขั้นต่อไปจริงๆ



"นั่นมัน..."


ยังไม่ทันที่ฮิโรมิจะคิดอะไรต่อ ฮิซาชิก็ชูมือข้างนั้นขึ้น จากนั้นร่างกายของเขาก็มีแสงสีแดงสว่างจ้าไปทั่วร่าง ชุดที่ฮิซาชิสวมใส่เพื่อเป็นหลักฐานว่าเป็นการเอาจริงในต่อสู้ของเขาเริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงเหมือนเปลวเพลิง และพลังในตัวของฮิซาชิก็เพิ่มสูงขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ


"นั่นมัน...ที่ฮิซาชิเคยทำเมื่อตอนนั้นนี่นา" 


"เอาล่ะ! มาเริ่มเอาจริงกันเลยเถอะ!!" ไปท้าเขาแบบนี้ นายแกร่งพอสินะ


ทั้งสองคนเข้าปะทะกันอย่างดุเดือด แต่ละหมัดแต่ละลูกเตะที่ปล่อยใส่กันนั้นทำให้เกิดลมกระโชกออกมาอย่างรุนแรง คราวนี้พลังของทั้งคู่สูสีกันจริงๆ... หากแต่ชายหนุ่มที่เพิ่งจะเร่งพลังขึ้นเป็นฝ่ายชกโดนมากกว่า ทำให้ปิศาจตนนั้นได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรง



               และแนวเรื่องที่แน่นอนของนิยายต่อสู้บทที่สอง...ยังไงพระเอกก็ต้องชนะ!



ฮิซาชิจับชายหนุ่มคนนั้นทุ่มลงพื้นด้วยพละกำลังทั้งหมดที่เขามี แล้วรวบรวมพลังสร้างลูกบอลเพลิงเอาไว้บนฝ่ามือที่ยื่นออกมาตรงหน้า ก่อนจะยิงออกมาเป็นลำแสงสีแดงส้มใส่คู่ต่อสู้ของเขาอย่างเต็มแรง ทำให้เขาลอยไปกระแทกกำแพงอย่างแรงจนถล่มลงมาฝังกลบราวกับการฝังศพที่ใช้งบประมาณสูงที่สุดและแปลกแหวกแนวที่สุดในโลกก็ว่าได้



"นี่น่ะเหรอ...พลังของโคโรน่า...โหมด"


กลางซากกำแพงที่ถล่มลงมานั้น ปิศาจตนนั้นก็ลุกขึ้นมาอีกครั้ง ฮิซาชิจึงเตรียมจะสู้ต่ออย่างไม่รามือ

แต่แล้ว...



"หึ! แข็งแกร่งจริงๆ... สมแล้วที่เอาชนะพวกseiriเมื่อ5ปีก่อนได้"


ฮิซาชิรู้สึกไม่ดีเอามากๆ ความรู้สึกนี้เหมือนกับจะเกิดเรื่องร้ายแรงในไม่ช้านี้ และในตอนนั้นเองที่ร่างของคู่ต่อสู้ที่ได้รับการโจมตีของเขาไปอย่างเต็มแรงก็ฟื้นคืนสภาพก่อนจะค่อยๆเลือนหายไปต่อหน้าต่อตาพวกเขาทั้งสามคน


"แต่ก็นะ...ข้ามาที่นี่ก็เพื่อจะบอกเรื่องวิเศษๆกับพวกมนุษย์ที่โง่เขลาได้รู้เท่านั้น"





"จากนี้ไป...โลกที่พวกแกอาศัยอยู่...จะต้องพบกับความพินาศ!!!"