ลิขิตรักลิขิตฟ้า
เขียนโดย kaan
วันที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2556 เวลา 12.11 น.
แก้ไขเมื่อ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2556 21.56 น. โดย เจ้าของนิยาย
6) ไอ้โจรบ้า
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนที่6
เช้าวันต่อมา
วันนี้ไปทำงานไหวไม่อะเรา ยัยพลอย ไหวสิคะ แค่นี้ จิ๊บๆๆ เหรอ เมื่อคืนใครร้องยังกะโดนเชือด พี่ธีร์อะ
รีบๆ พี่เข้าเวรเช้า ค่า ทั้งสองพี่น้องก็ออกจากบ้านเพื่อไปโรงพยาบาล
วันนี้ พิชญ์มีออกหน่วยที่ต่างจังหวัดเลยแวะมาที่โรงพยาบาลก่อน พิชญ์เปิดห้องทำงานก็เห็นพลอยและธีร์มานั่งอยู่
อ้าว ไอ้ธีร์ มาเร็วนะวันนี้ ก็เออ ข้าเข้าเวรเช้าวะ แล้วว่าแต่แกเหอ เข้าเวรเช้าเหมือนกันเหรอวะ เปล่า ข้ามาเอาของวะมีสัมนาที่ต่างจังหวัดนะ คงจะมีหน่วยแพทย์เคลื่อนที่ด้วยวะ อ่าวเหรอ ข้าก็อยากจะไปช่วยด้วยแต่ดันมีเคสเช้าวะ เดี่ยวน่าจะตามไปไม่พรุ่งนี้ก็ตอนเย็นวะ งั่นเอายัยพลอยไปด้วยสิ เผื่อจะช่วยแกทำอะไรได้บ้าง แต่ข้าไปตั้งสามวันเลยนะ ไม่เป็นไรหรอกข้าอนุญาต เอางั่นเหรอ น้องพลอยพี่รบกวนด้วยนะ ค่ะ งั่นพลอยขอกลับบ้านไปเอาเสื้อผ้าก่อนได้ไหมค่ะ ได้สิ พี่ต้องไปทำธุระด้วย งั่นไปกันเลยดีกว่า ฉันไปนะไอ้ธีร์ เออดูแลน้องข้าด้วยละ อืม พลอยไปนะค่ะพี่ธีร์ เดี่ยวค่อยเจอกัน เออ
ถึงแล้วโทรหาพี่ด้วย ค่ะ
หลังจากที่พลอยและพชรแวะไปของของใช้ของที่จำเป็นของพลอย เราไปกันเลยดีกว่านะ
พี่พิชญ์ไปสัมมนาที่ไหนเหรอค่ะ
เชียงใหม่ แถวนั้นไม่ค่อยมีหมอหรอก น่าสงสารนะค่ะ ใช่หมู่บ้านที่เราจะไปเป็นหมู่บ้านเล็กๆ เป็นเผ่าม่ง ครับ
เดี่ยวเราต้องไปขึ้นเครื่องที่สนามบินเพราะหน่วยเจ้าหน้าที่ได้ล่วงหน้าไปแล้วเมื่อคืน ค่ะ
แต่กว่าจะถึง airport ก็เกือบบ่ายสาม เพราะพิชญ์ต้องไปทำธุระ
ณ airport เรียบร้อยยังครับ เสร็จแล้วค่ะ ทั้งคู่สนทนากัน
ตอนนี้เวลาประมาณบ่ายสี่โมง ทั้งสองก็เดินมาหน้า airport เพื่อรอรถที่จะมารับ แต่ในขณะเดี่ยวกันมีโจรมากระชากกระเป๋าพลอย ว้ายเอากระเป๋าคืนมานะ พิชญ์เห็นดังนั้นก็รีบวิ่งจับตัวโจรไว้ ชายหนุ่มร่างใหญ่หน้าตาโหดๆรู้ว่าคงรู้ว่าชายหนุ่มที่วิ่งตามเขามาต้องตามเขาทันแน่เลยหันมาต่อสู้กับชายหนุ่มซึ่งไม่มีอาวุธใดๆติดมาด้วย
ไอ้โจรยิ้มเย้ย แกเตรียมตัวไปเป็นสุภาพบุรุษในนรกละกัน มันชักปืนออกมา หมอหนุ่มเห็นดังนั้นก็รีบตะครุบแย่งปืนกันจน เกิดเสียงดังขึ้น พลอยวิ่งมาพร้อมตำรวจ แต่เมื่อมาถึงก็ได้เห็นภาพชายหนุ่มนอนจมกองเลือด ไม่จริงใช่ไม่ๆ ตอนนี้เธอเองก็เริ่มใจไม่ดีแล้ว เมื่อเธอตั้งสติได้เธอก็รีบไม่ดูพชรทันที
พี่พิชญ์ พี่พิชญ์อย่าเป็นอะไรไปนะค่ะ ทำใจดีๆๆไว้นะค่ะ คุณตำรวจช่วยโทรเรียกรถพยาบาลให้หน่อยนะค่ะ
ขอรถพยาบาลด่วน มีคนเจ็บอาการสาหัด ที่ airport ด่วนๆๆ ภาพในตอนนี้พลอยตบหน้าพิชญ์เพื่อให้ชายหนุ่มตื่น พี่พิชญ์ พี่พิชญ์ ต้องตื่นมาคุยกับพลอยนะค่ะเธอพูดพร้อมน้ำตา เธอคิด เธอจะทำยังไงถ้าเขาเกิดเป็นอะไรขึ้นมา เพราะเธอเขาจึงอยู่ในสภาพนี้
เมื่อรถโรงพยาบาลก็เคลื่อนย้ายคนเจ็บไปส่งโรงพยาบาล
ในรถพยาบาล
ทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์ชายหนุ่มดังขึ้น //////-/-/ พลอยรีบหาโทรศัพท์ พี่แพท
แล้ว รีบกดรับ พิชญ์ถึงยัง พลอยเองค่ะพี่แพท พลอยร้องไห้ พี่พิชญ์ น้องพลอยร้องไห้ทำไม ใครมันทำน้องพลอย บอกพี่มา แล้วตาพิชญ์ละ พลอยยิ่งร้องหนัก พิชญ์เป็นอะไรเหรอ พี่พิชญ์ ๆ โดน ยิงค่ะอาการสาหัส พลอยกลัว พี่แพทพลอย ใจเย็นๆนะน้องพลอย แล้วตอนนี้เรากับตาพิชญ์อยู่ไหน พลอยกับพี่พิชญ์กำลังจะถึงโรงพยาบาลเลยค่ะ
ถึงโรงพยาบาลแล้วค่ะ พลอยฝากบอกพี่ธีร์ด้วยนะค่ะ
แล้วสายก็หลุดไป …………………………….
เมื่อบุรุษพยาบาลเข็นชายหนุ่มเขาห้องฉุกเฉิน ญาติกรุณารออยู่ด้านนอกนะค่ะ
พยาบาลเดินเข้ามาหาหญิงสาว
ญาติคนไข้ใช่ไมค่ะ เชิญเดินมากรอกประวัติคนไข้ตรงนี้ด้วยนะค่ะ ค่ะ พลอยรีบกรอกประวัติของพชร อาจไม่ละเอียดนักเพราะเธอเองก็มาฝึกงานเพียงไม่ถึงเดือน เรียบร้อยแล้วค่ะ ฉันขอตัวนะค่ะ พลอยรีบเดินมาที่หน้าห้องฉุกเฉิน เธอเห็นคุณหมอและบุรุษพยาบาลเข็นตัวชายหนุ่มออกมาจากห้องฉุกเฉิน คุณหมอค่ะ เออคุณเป็นญาติคนไข้ ใช่ไมครับ
คือคนไข้โดนยิ่งในจุดที่อันตรายมาก และหมอทางโรงพยาบาลติดเคสอื่นอยู่ ผมคนเดียวคงจะไม่ไหวครับ
แต่ไม่ต้องห่วงนะครับ ผมพยายามหาตัวหมอมารักษาญาติคุณให้เร็วที่สุด ผมขอตัวก่อนนะครับ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ