เพื่อนกัน...ฉันรักเธอ

          เช้าวันใหม่

     "ตื่นได้แล้ว ยัยรัน!" เสียงแม่บ่นแต่เช้าเลย วันนี้อากาศดีตื่นสายหน่อยก็ไม่ได้ แม่นะแม่

     "ขออีก 10 นาทีนะแม่" ต่อรองหน่อยเผื่อแม่ใจอ่อน 55

     "สายขนาดนี้แล้ว เออ! ก็แล้วแต่แกแล้วกัน ตื่นสายอย่ามาโทษฉันล่ะ" แม่นี่จะตื่นสายได้ไง ในเมื่อวันนี้มันวัน...!!!! O-O

     "นี่วันอะไรแม่! แล้วนี้กี่โมงแล้ว!" ตายล่ะ อย่าบอกนะว่า

     "วันนี้วันพฤหัสฯ แล้วก้อจะ 7 โมงแล้ว-*-" ไอ้ย่ะ แม่มมมมมมมมมมมมมมมม!!!!!!!

     "ทำไมแม่ไม่ปลุกรัน รันตื่นสายเลยเห็นไหม" เพราะแม่คนเดียว ฉันถึงตื่นสายเลย แง!!

     "ฉันปลุกแกแล้ว แกไม่ตื่นเองโทษฉันไม่ได้ เอ้าไม่ไปอาบน้ำอีก 7โมง 5 นาทีแล้วนะ ชักช้า เดี๋ยวก็ได้โดนทำโทษอีกหรอก" 

  เออ ซวยแล้วไอ้รันเอ๋ย เมื่อวานไม่น่าเล่นเกมที่ซื้อมาใหม่เลย ทำให้ฉันนอนดึกจนได้เรื่อง ก็เพราะนายเอนเตอร์นั้นแหละ ทำให้อารมณ์เสีย เลยต้องไประบายใส่เกม ฮื้ย!! แล้วนี่ฉันจะพล่ามทำไมตั้งยาวเนี้ย ไปอาบน้ำดิโว้ย!!!

       ที่โรงเรียนจ้าาาาาา

     "แฮ่ก แฮ่ก" ฉันรีบวิ่งขึ้นห้องเรียน ก่อนที่ครูสุดสวยจะเข้าสอน(ฉันไม่ได้ชมครูนะ ครูเธอชื่อสุดสวยแต่กำเนิด)

     ปึง!!! เสียงกระแทกกระเป๋าลงบนโต๊ะ ทันเวลา ดีที่ครูสุดสวยยังไม่เข้า

     "ยัยรันมาทันด้วยว่ะ คิดว่าจะโดนทำโทษอีก 555" เพื่อนในห้องคนนึงพูดขึ้นมา แต่ใครจะสนฉันก็เป็นของฉันอย่างนี้ ใครจะทำไม

     "ครูสุดสวยเดินมาแล้วโว้ย! มากับใครก็ไม่รู้ สงสัยเด็กใหม่" คนที่นั่งอยู่หน้าห้องพูดขึ้นมา มีเด็กใหม่ย้ายเข้ามากลางเทอมแบบนี้เนี้ยนะ

     "กริ๊ง!!~~~" เสียงออดเริ่มเรียนดังขึ้นมาพอดีกับการปรากฏตัวของครูสุดสวย และเด็กใหม่

     "เอ้า! นั่งที่กันให้เรียบร้อย เรามีนักเรียนใหม่ย้ายเข้ามา" ครูสุดสวยพูด แต่ใครจะสน นอนต่อดีกว่า ว่าแล้วก็ฟุบหน้าลงบนโต๊ะ ไม่สนใจเสียงรอบข้าง 

     "กรี๊ดดด!! เด็กใหม่คนนี้หล่อเนาะ ว่าไหม" ผู้หญิงคนที่ 1 พูด

     "ใช่ๆๆๆๆ หน้าใสมากอ่ะ" ผู้หญิงคนที่ 2 พูด

     "เอ้า!! เงียบๆกันหน่อย เอ้าเธอแนะนำตัวสิ" ครูสุดสวยบอกเด็กใหม่

     "สวัสดีครับ ผมชื่อว่าเอนเตอร์ครับ เคยอยู่ที่ไทยแล้วไปเรียนต่อที่อังกฤษมา 10 ปี แต่ตอนนี้กลับมาเพราะสัญญาจากเพื่อนรักสมัยเด็กครับ" นายเด็กใหม่พูด แต่เรื่องมันคุ้นๆ ชื่อก็คุ้นๆ ช่างเถอะ

     "เอ้า! นักเรียนที่อยู่ตรงนั้นน่ะ หลับแต่เช้าเลยหรอ ตื่นเดี๋ยวนี้นะ!" ครูสุดสวยพูดให้ใครฟังน่ะ เฮ้อ! ใครกันนิสัยเสียจริงๆเลย มาหลับแต่เช้า ว่าแต่ฉันก็หลับอยู่นี่ เอ ไม่ใช่หรอกมั้ง ก็ฉันนั่งหลบอยู่หลังยัยอ้วนนี่นา

     "นี่ๆๆๆๆ ครูเขา หมายถึงเธอนะ" ยัยแคนดี้ เพื่อนสนิทฉันสะกิด

     "งืม~~" คนง่วงๆอยู่ เอ้านั่งหลับก็ได้ว่ะ ฮึบว่าแล้วก็เงยหน้า ดูเด็กใหม่ซะหน่อยสิ เอ่อ...

     "สวัสดี โรมรัน" กรี๊ดดด!!!~ นี่มันนายเอนเตอร์ คนที่เจอเมื่อวาน ไอ้เพื่อนเก่าสมัยเด็กนี่หว่า

     "เอนเตอร์!!!!!!" ฉันโพล่งชื่อหมอนั้นออกไปอย่างตกใจ

     "อ้าว นี่รู้จักกันหรอ งั้นเธอนักเรียนใหม่ ไปนั่งกับนักเรียนหญิงคนนั้นเลยล่ะกัน ที่นั่งข้างๆว่างพอดีนี่" ครูสุดซวย เอ๊ย! สวย ทำไมทำกัยหนูอย่างนี้้้้้้้้้้้!!!!!

     "ว้าว!!ดีเลย ฝากตัวด้วยนะ^^" ไอ้บ้านี่มัน...!!

     "เอ้า งั้นเรามาเรียนกันได้แล้ว" ครูสอนแล้วแต่ฉันไม่มีสมาธิหรอกนะ ฮื้ย!!!!

        พักกลางวัน

     "นี่ๆๆๆ ไปกินข้าวด้วยกันมั้ยค่ะ เอนเตอร์" ยัยนี่มาจากหนายย เอาออกไปที ทั้งวันโต๊ะฉันมันยังไม่ได้อยู่นิ่งๆเลย ต้องมีผู้หญิงมาหาคนที่นั่งข้างๆฉันตลอด

     "เออ..ไม่ดีกว่าครับพอดี ผมมีคนกินด้วยแล้ว^^" เฮอะๆๆๆ หมอนี่ไม่มีหรอก เห็นปฏิเสธผู้หญิงทุกราย

     "อย่าบอกนะว่าเป็นยัยทอมนี้่อ่ะ" อ้าว พูดงี้ก็สวยสิ

     "นี่! ฉันไม่ใช่ทอมย่ะ ใครจะไปเหมือนเธอ ผู้หญิงอะไรหน้ายังกะตุ๊ด!!!" 555สะใจดีจริงๆ ได้โต้กลับเนี้ย

     พรืด! เสียงคนข้างๆหัวเราะซะดัง กลัวคนอื่นไม่ได้ยินหรอไง

     "กรี๊ดดดด!!!! ยัยบ้า เชอะ! ไม่ทะเราะด้วยแล้ว นายก็เหมือนกัน ไม่ต้องกลั้นขำก็ได้นะ จะหัวเราะก็หัวเราะออกมาเลย-*-" ยัยนี้พูดแล้วสะบัดตูดเดินจากไป ทิ้งไว้ให้ผู้ชายข้างๆฉัน หัวเราะลั่นห้อง -..-

     "เอ้า หัวเราะเข้าไป ฉันไปกินข้าวก่อนนะ" ฉันพูดเสร็จก็กำลังจะเดินออกจากห้อง นายเอนเตอร์ก็เรียกเอาไว้

     "นี่ๆๆๆ เธอไปกินกับเพื่อนเธอที่ชื่อแคนดี้ใช่มั้ย" หมอนี่มาแปลก คงไม่ใช่ว่า.............

     "นายชอบแคนดี้หรือไง" นั้นไงหมอนั้นหน้าแดง

     "ถะ..ถ้าใช่แล้วจะทำไม!" นั้นทำเสียงดังกลบเกลื่อนอีก

     "ถือซะว่านายคือเพื่อนเก่า เดี๋ยวฉันช่วยก็แล้วกัน" พูดไปยังงั้นแหละ ยังไม่รู้เลย ว่าจะช่วยยังไง 

     "ขอบใจ ไปกินข้าวกันเถอะ^^" แล้วก็เดินนำออกไป

-------------------------------------------------------------------------------------

นี่ๆๆ เพิ่งหัดแต่ง ไม่หนุกเท่าไหร่หรอกนะ ยังไงก็มาวิจารณ์กันได้