My Love ฉันเกลียดเธอ! KangBow

“ผมก็ขอตัวก่อน เหนื่อยมามากละ”

“เดี๋ยว!” กั้งที่กำลังจะเดินขึ้นบันไดก็ต้องชะงักเมื่อผู้เป็นพ่อเรียกไว้

“มีอะไรคับ?”

“อย่าให้ฉันรู้นะว่าแกทำเรื่องอะไรเลวๆไว้!”

“เรื่องอะไรคับ?” กั้งพูดกลับอีกครั้ง ก่อนจะเดินขึ้นห้องไป

“ไอ้ลูกไม่รักดี!” พ่อตะโกนตามไล่หลัง

 

ยามดึกๆ!

กลับมาในห้องโบว์

“ฉันจะไม่อยู่ที่นี่อีกต่อไปแล้ว” ฉันที่ตอนนี้กำลังเร่งรีบเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าอย่างทุลักทุเล ก่อนจะไม่รอช้ากดโทรไป

หาเควินทันที

“ฮัลโหล..เค นายอยู่ไหนงะ? มารับฉันออกไปจากที่นี่ทีนะ” ฉันที่พูดก็ร้องไห้ไปด้วย

“ฮ๊ะ! นี่เธอเป็นอะไรรึเปล่า? เสียงเธอแปลกๆนะ?”

“นายมารับฉันก่อนนะ”

“โอเค เดี๋ยวฉันรีบไป?” ตู๊ดดดดดด! แล้วฉันก็วางสายไป ก่อนจะมีเสียงเคาะประตูดังขึ้นหลายต่อหลายครั้ง

“เปิดประตู เดี๋ยวนี้นะ!”  ปึง ปึง!  ฉันสะดุ้งตกใจเมื่อนายนั่นมาเคาะประตูห้องกับจะปัง

“นี่! เธอได้ยินมั้ย! เปิดประตู” ฉันนั่งไม่ตอบรับอะไรทั้งนั่น

“ตกลง!จะไม่เปิดใช่มั้ย! แล้วจะได้เห็นดีกับฉัน” แล้วสักพักนายนั่นก็เงียบไปก่อนที่มันจะไขกุญแจเข้ามาในห้องฉัน

ปึง! หมอนั่นปิดประตูก่อนจะล็อกห้องฉัน

“แล้วนี่!จะไปไหน?”

“เกี่ยวอะไรกับนาย!”

“อ๋อ! คงจะโทรให้ไอ้หมอนั่นมารับ แล้วหนีไปอยู่ที่อื่นละสิท่า เอามานี่!”  จบคำนายนั่นก็แย่งกระเป๋าของฉันไป

“เอาคืนมานะ! ฉันจะไม่มีวันอยู่ร่วมกับคน ใจอำมหิต เลวทรามอย่างนายหรอก!ฉันจะหนี!!”

“แต่ฉันไม่ให้เธอไปไหนทั้งนั้น! ฉันบอกเธอแล้วไงว่าต่อไป เธอต้องมาเป็นที่ระบายของฉัน ฉันสั่งอะไรเธอก็ต้องทำ!”

“นายไม่มีสิทธิ์มาบังคับฉัน! ถึงยังไงฉันก็ไม่อยู่บ้านนรกนี้หรอก!” ฉันเถียงกลับไปอีก

“อย่าพูดแบบนั่นเส่” แล้วนายนั่นก็เดินเข้ามาประชิดตัวฉัน ก่อนที่มันจะลูบไล้แก้มขาวนวลที่ตอนนี้มันเต็มไปด้วยคราบ

น้ำตา

“ลืมไปแล้วเหรอ? ว่าเรื่องวันนี้ฉันพาเธอไปไหน ทำอะไรกัน?”  นายนั้นเลื่อนมือไปลูบเส้นผมยาวของฉัน จนฉันนี่เนื้อ

ตัวสั่นระริก

“และถ้าเธอหนีฉันไป! ฉันก็จะบอกไอ้นั่นว่าฉันกับเธอเราสองคนเป็นอะไรกันแล้ว หึหึ!” นายนั่นพูดพร้อมกับหัวเราะ ก่อนที่

ฉันจะทนไม่ไหว ฟาดฝ่ามือไปเต็มหน้านายนั่น จนเลือดซึมปากกันเลย

“ตบหน้าฉันเหรอ!” นายนั่นหันกลับมามองฉันอย่างเลือดขึ้นหน้า ก่อนที่มันจะผลักฉันไปจนกับผนังห้องทำเอาฉันชุกเลยที

เดียว

“ลุกขึ้นมานี่!”  นายนั่นก้มลงก่อนที่มันจะกระชากแขนฉันให้ลุกขึ้น

“โทรไปบอกไอ้หมอนั่น ว่าเธอจะอยู่ที่นี่!อยู่กับฉัน!เข้าใจมั้ย!”

“ฉันจะหนี!”  ฉันตวาด!กลับอีก

“ชอบหนี!ใช่มั้ย!” แล้วนายนั่นก็โยนฉันลงไปบนเตียง

“กรี๊ดดดดดด!!”   ฉันร้องดังลั่นก่อนที่มันจะเอาเชือกมามัดมือมัดเท้าฉันไว้กับเตียงอย่างหนาแน่น

“ปล่อยฉันออกไปเดี๋ยวนี้นะ!!” แล้วหมอนั่นก็ขึ้นมาบนตัวฉัน  ก่อนที่มันจะก้มหน้ามาใกล้หน้าฉัน

“เมื่อก่อนเธอทิ้งฉันไปแล้ว คราวนี้ฉันจะไม่ยอมให้เธอทิ้งฉันไปไหนอีก! เธอจะต้องอยู่ที่นี่กับฉัน!!”

หมอนั่นตะคอกเสียงใส่หน้าฉันอย่างหนัก

“ฉันจะออกไปจากที่นี่!ให้ได้!ต่อให้ฉันตาย!ฉันก็ไม่มีวันอยู่ร่วมโลกกับนาย!หรอก!!” ฉันตะคอกใส่กลับ ก่อนที่นายนั่น

จะโมโห ก้มลงประกบปากอันชมพูของฉันอย่างหนักหน่วง แสดงให้ถึงอารมณ์ของหมอนั่นว่าตอนนี้มันทั้งโกรธ

ทั้งพลุกพล่านมาก มันบดขยี้ฝีปากของฉันรุนแรงยิ่งขึ้น

“ฮี๊ดดดดดดดดดดดด!!!”  ฉันส่งเสียงร้องแต่นายนั่นไม่ยอมปล่อย มันยังคงสอดลิ้นเข้าไปยังในโพรงปากของฉันอย่าง

ดิบและเถื่อนสุดงะ ฉันพยายามดิ้นพร้อมกับส่ายหน้าหลบ ก่อนที่นายนั่นจะยอมถอนจูบมันออก ณ ตอนนี้ปากอมชมพู

ของฉันกลับกลายเป็นแดงซึมเลือด พร้อมกับหน้าตาของฉันที่ตอนนี้เต็มไปด้วยคราบน้ำตา แล้วหมอนั่นก็เลื่อนมือมาบีบ

แก้มฉัน

“ต่อให้ฉันฆ่าเธอตาย! ฉันก็จะให้เธออยู่ที่นี้กับฉัน! เข้าใจมั้ย!!” สิ้นสุดนายนั่นก็ลุกออกไปจากฉัน ก่อนที่มันจะเปิด

กระเป๋าผ้าของฉันแล้วขวักผ้าออกมากระจัดกระจาย

“ถ้าคิดจะหนีอีก เธอจะไม่มีแม้แต่ผ้าจะให้สวมใส่!”  

ติ๊งต๊องงงงงงงง!!  แล้วก็มีเสียงกดกรี๊งดังขึ้นหน้าบ้าน

“มาแล้วเหรอ?” นายนั่นหัวเราะพร้อมกับหันมามองฉัน ก่อนที่มันจะก้มหยิบเสื้อของฉันมามัดปิดปากฉันเพื่อไม่ให้ร้อง

“ไม่ต้องห่วง! เดี๋ยวฉันจะไปคุยกับไอ้หมอนั่นเอง!” แล้วนายนั่นก็เดินออกจากห้องไป ทิ้งให้ฉันที่ตอนนี้แม้แต่ขยับตัวก็

ขยับไม่ได้

 

หน้าบ้าน

“โบว์อยู่ไหน?”

“แล้วแกมาทำไมที่นี่!”

“ฉันมารับโบว์กลับ”

“เสียใจด้วย ยัยนั่นคงต้องอยู่ที่นี่กับฉันต่อ”

“แต่ โบว์เป็นคนโทรไปบอกฉันเองว่าให้ฉันมารับ แล้วแกมีสิทธิ์อะไรด้วย ห๊ะ!!”

“ฉันมีสิทธิ์สิทธิ์ของฉันมีเยอะกว่าแกอีก เชิญไสหัวกลับบ้านไปได้ละ!” เควินเริ่มจะโมโห

“กู!ไม่กลับ! เอาโบว์คืนมาเดี๋ยวนี้”  เควินไม่รอช้าถีบรั้วประตู

 “ถ้าไม่กลับ ฉันจะไม่เกรงใจละนะ”  แล้วกั้งก็จัดการโทรหาตำรวจทันที

“ฮัลโหล! คุณตำรวจคับ มีหมามาเห่าหน้าบ้านผม ช่วยมาจับให้หน่อยคับ” ตู๊ดดดดดด!! แล้วเขาก็หันหลังเดินเข้าบ้านไป

“โธ่เว๊ยยยย !” แล้วเควินก็ยอมกลับไปตั้งหลักใหม่

 

ปึง!!! ฉันที่นอนอยู่ก็สะดุ้งเมื่อนายนั่นถีบประตูเข้ามาในห้องฉัน

“หึ!หึ! เธอไม่เห็นหน้าไอ้หมอนั่นมันเมื่อกี้! ฉันละโครตสะใจเลยละ”

“ฉันง่วงละ จะให้ฉันนอนห้องเดียวกับเธอ หรือนอนตรงไหนดีนะ!” นายนั่นเดินขึ้นมาบนเตียง

“ฉันว่าคืนนี้ฉันไม่มีอารมณ์นะ กลับไปนอนดีกว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้มาใหม่ หึหึ!” ฉันได้แต่นอนฟังนายนั่นพูด ก่อนที่มันก้มหน้ามา

หอมแก้มฉัน ฉันที่กลัวก็ได้ตาหลับตาปี๋

“ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ต้องกลัว เธอจะอยู่กับฉันไปอีกนานนะ เดี๋ยวก็ชินเองละ” นายนั่นกระซิบข้างหูฉัน ก่อนที่มันจะเดินออกไปทิ้งให้ฉันที่โดนมัดไว้หนาแน่น

 

เช้าวันรุ่งขึ้น 

“คุณท่านคะ วันนี้จะรีบไปไหนงะ แต่งตัวเร็วจัง”

“อ๋อ! ฉันต้องไปประชุมที่ต่างประเทศ ประมาณ สามสี่วันนะ”

“แล้วไม่บอกหนูโบว์หน่อยเหรอ?”

“คงจะเหนื่อยละมั่ง ฉันขี้เกียจไปปลุก ฝากป้าดูแลแทนฉันด้วยนะ”

“คะ คะ”

“แล้วถ้าไอ้กั้งทำเรื่องอะไรอีก รีบโทรมาหาฉันโดยด่วน โอเคมั้ย”

“คะ คุณท่านรีบๆกลับนะคะ”

“ฉันกลับมา เรื่องทุกเรื่องฉันจะต้องรู้เคลียให้หมด งั้นฉันไปละ ฝากทางบ้านด้วย”

“คะ คุณท่านเดินทางปลอดภัยนะคะ” แล้วคุณท่านก็ขึ้นรถไป

 

กั้งที่ตื่นขึ้นมาก็รีบไปหาโบว์ที่ห้องแต่เช้า

“เป็นไง ตื่นแล้วหรอ? เดี๋ยวฉันจะแก้มัดให้ ไปกินข้าวซะ แล้วถ้าคิดจะหนี! เธอจะโดนเหมือนในกลางป่า!” แล้วนายนั่นก็แก้มัดให้ฉัน

“เอออ…ยังไม่อาบน้ำนิ ตั้งแต่เมื่อคืนสินะ” ฉันที่นั่งก็ได้แต่จ้องหน้านายนั่นไม่พูดอะไร

“ไปอาบน้ำก่อนไป”  ฉันยังคงนั่งนิ่ง

“ถ้าชอบให้ฉันอาบให้ก็บอกนะ รับรองฉันจะทำความสะอาดให้ทุกซอกทุกมุม! ไป๊!!”

“ถ้านายรู้ว่าฉันเป็นใคร! นายจะต้องเสียใจ!ที่ทำแบบนี้กับฉัน!”

“ฉันเสียใจมามากพอละ! ต่อจากนี้ไปมันก็มีแต่เธอนั่นแหละ ที่เสียกับเสีย!”

“ไปอาบน้ำไป่!”

“ฉันไม่อาบ!ไม่ทำอะไรทั้งนั้น! ไม่ทำ!” ฉันตวาดเข้าหน้านายนั่น แน่นอนว่าตอนนี้มันก็โกรธฉันจนเลือดขึ้นหน้า

“ก็ดี!”  จบคำนายนั่นก็ลากตัวฉันเข้ามาในห้องน้ำ

ปึง!! แล้วก็ผลักฉันลงไป ก่อนจะปิดล็อกประตูห้องน้ำ เดินเข้ามาหาฉัน

“อย่าเข้ามานะ!” ฉันพยายามดึงตัวกระเถิบหนี แต่นายนั่นจับขาฉันก่อนที่มันจะลากแล้วขึ้นคร่อมร่างฉัน

“มาเส๊! ฉันจะอาบให้!”  แล้วไม่รอช้านายนั่นก็จัดการ ดึงเสื้อฉันฉีกกระชากมันออกไป

กรี๊ดดดดดดดดดดดด!! ปล่อย! แล้วนายนั่นก็เลื่อนมือมาที่กระโปรงตัวเล็กๆของฉันก่อนที่มันจะดึงมันออกไปอย่างง่ายดาย

“ออกไป!!” นายนั่นก็ไม่รอช้า เปิดฝักบัวก่อนที่จะมาฉีดใส่เนื้อตัวฉัน

ค๊อกกก! ค๊อกกก!

“หนูโบว์ อยู่ในห้องมั้ยคะ? ป้าเตรียมอาหารเช้าไว้เรียบร้อยแล้วคะ”

ค๊อกก! ค๊อกกก! เกร้กกก! เมื่อประตูห้องไม่ได้ล็อก

“ประตูไม่ได้ล็อก งั้นป้าเข้าไปนะคะ” แล้วป้าก็เปิดประตูห้องเข้ามา

 

ในห้องน้ำ

“ช่วยด้วยยยย! อือออ” ณตอนนี้นายกั้งกำลังไซ้ไล้เลียซอกคอของฉันอย่างบ้าคลั่ง

ค๊อกกก!  ค๊อกกกก!   

 

มันกันละสิ! หึ!หึ! จะเป็นอย่างไรอีก รอติดตามกันนะคร๊าบบบบบ!

เม้นนนนนนนนนนนนนนน