มนตรารักยัยแม่มดจอมป่วน

ภารกิจ

กลุ่มแม่มดสาว กำลังเดินมาพร้อมกับหอบหนังสือตำราเวทย์มนตร์ หลังจากเลิกเรียน

  "มินนี่ เธอจะกลับบ้านเลยไหม??" โซเรีย แม่มดสาวตากลมโตผิวขาว สนทนากับเพื่อนสาวตรงหน้า

  "ฉันก็ว่าจะกลับแล้วละ วันนี้เลิกเรียนเร็ว ฉันว่าจะไปทบทวนบทเรียนหน่อยแล้วกันวันนี้ทำได้ไม่ค่อยดีเลยอ่ะ" มินนี่ แม่มดสาว ผิวขาว ผมยาวสลวย ตากลมโต แก้มชมพูระเรื่อ ปากบางๆพูดพลางถอนหายใจ เมื่อวันนี้เธอทำคะแนนในห้องเรียนไม่ดี

  "อย่าเครียดไปเลยนะมินนี่ วิชานี้ถ้าไม่จิตนิ่งจริงๆก็ทำไม่ได้หลอก วิชาแปลงร่างต้องพยายามหน่อย เป็นวิชาที่ใครๆจะทำได้ยาก ถ้าไม่ใช่แม่มดที่ฝึกฝนอย่างจริงจังเหมือนยายและแม่ของพวกเรา" โซเรียปลอบเพื่อนสาว ที่กำลังทำหน้าเครียดจัด 

  "อืมๆแล้วเธอจะกลับยังไงอะโซเรียไม่เห็นเอาไม้กวาดมาเลย" มินนี่ถามโซเรียด้วยความสงสัย

  "ฉันเอาไอ้นี่มา" โซเรียพูดพลางหยิบพรมวิเศษออกมาจากกระเป๋า พรมวิเศษลอยมาจอดตรงหน้าโซเรีย

 "มินนี่จะลองนั่งพรมวิเศษสุดหรูของฉันไหม??" โซเรียถามมินนี่ที่ยืนทำหน้าอึ้งกิมกิ กับพรมวิเศษตรงหน้า

  "ก็ได้วันนี้ฉันจะกลับกับเธอ" มินนี่รับคำเชิญพร้อมกับเดินขึ้นไปนั่งบนพรมวิเศษ

  "นุ่มจัง" มินนี่ยิ้มเพราะความนุ่มของพรมวิเศษ

   พรมวิเศษลอยขึ้นบนฟ้าอย่างช้าๆ หน้าของมินนี่กระทบกับอากาศบนท้องฟ้าที่วันนี้ดูปลอดโปร่ง มินนี่สูดหายใจเข้าเต็มปอดเพื่อรับอากาศบริสุทธิ์ 

 ครืนๆๆ ท้องฟ้าเริ่มมืดดำ

แผ่นดินไหว พายุกระหน่ำ ก่อเกิดเป็นฝนที่ตกอย่างหนัก

  "กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด" มินนี่และโซเรีย กรีดร้องด้วยความตกใจเมือร่างของเธอทั้งคู่ถูกซัดด้วยพายุลมแรง

 อั๊ก!!!ตุ๊บ!!! 

 "เป็นไงบ้างโซเรีย" มินนี่ถามเพื่อนสาวด้วยความห่วงใย

 "ไม่เป็นไรเธอล่ะ" โซเรียถามกลับ เพราะเห็นสีหน้าไม่ดีของมินนี่

 "ฉันปวดก้นกบอ่ะลงตกลงมาอย่างไม่ทันตั้งตัวเลย" มินนี่ทำหน้าเจ็บปวด

 "มินนี่เธอว่า มันเกิดอะไรขึ้น เมื่อกี้ท้องฟ้าก็ยังปลอดโปร่งอยู่เลย" โซเรียถามมินนี่ด้วยความสงสัย

   บนท้องฟ้าตอนนี้เต็มไปด้วยเมฆสีดำ ไม่เหลือแม้แต่ ความสว่างเลย

> ประกาศๆๆ แม่มดพ่อมดทั้งหลายมาพบกันที่ลานประชุม< สิ้นเสียงประกาศ ท้องฟ้าก็เต็มไปด้วยเหล่าแม่มดพ่อมดที่กำลังมุ่งหน้าไปสู่ ลานประชุมด้วยความรีบร้อน 

  ท่ามกลางฝูงชนพ่อมดแม่มด หนึ่งในนั้นก็คือมินนี่ที่กำลังเดินเข้ามาฟังการประชุมของท่านผู้นำแห่งเมืองเวทย์มนตร์ ผู้คนมากมายสนทนากันในเรื่องราวที่เกิดขึ้นอย่างงุนงง และสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นในเมืองเวทย์

  "หยุดก่อนๆ" เสียงหญิงชราท่านผู้นำแห่งเมืองเวทย์มนตร์เดินออกมาพร้อมกับไม้เท้าแก้วคู่บารมีของท่านผู้นำ สิ้นเสียงหญิงชราเหล่าพ่อมดแม่มดก็หันหน้าไปทางหญิงชราและพร้อมใจกันเงียบเพื่อฟังท่านผู้นำกล่าว

 "หายนะบังเกิดแล้วเหล่าแม่มดพ่อมดพวกเราต้องเตรียมตัวให้พร้อม อสูรตนสุดท้ายได้

ปรากฎบนลูกแก้วแห่งกาลเวลาแล้ว" หญิงชราพูดพลางชี้นิ้วไปที่ลูกแก้วขนาดเท่าลูกฟุตบอลลูกแก้วแห่งกาลเวลาลอยละลิ่วมาอยู่ในมือของท่านผู้นำ

 "พวกเราต้องกำจัดมันให้พ้นก่อนที่มันจะเติบโตและมาล้างแค้นพวกเรา" หญิงชราพูดด้วยน้ำเสียงดุดัน 

 "งั้นพวกเราก็ไปกำจัดมัน" พ่อมดคนหนึ่งพูดพลางกำมือแน่น

 "ใช่ๆๆๆ" เหล่าพ่อมดแม่มดต่างพูดเป็นเสียงเดียวกัน

 "หยุดก่อนๆ" เหล่าพ่อมดแม่มดหยุดเพื่อฟังท่านผู้นำ

 "ไม่ใช่ใครก็ได้ที่จะปราบอสูรตนนั้นได้ ผู้ที่ปราบได้ต้องเป็นหญิงสาวบริสุทธิ์ ที่มีอายุ 2700ปี เกิดวันที่เจ็ด เดือนเจ็ด ปี2700เท่านั้น" สิ้นเสียงท่านผู้นำก็เกิดการถกเถียงมากมายจากเหล่าพ่อมดแม่มดอาวุโส

 "หญิงสาวรึ ขนาด เวทย์มนตร์ง่ายๆยังไม่สามารถใช้ได้ นับภาษาอะไรจะไปสู้กับ อสูรร้าย" พ่อมดอาวุโสพูดอย่างไม่เห็นด้วย

 "แต่ตามตำราพิฆาตอสูร บอกไว้ เช่นนี้ข้ามิอาจจะทำนอกเหนือจากตำราได้" หญิงชราแย้ง

 "แล้วเราจะหาแม่มดสาวที่เกิดตามตำรายังไงล่ะท่านผู้นำ" แม่มดอาวุโสพูดเพื่อออกความคิดเห็นบ้าง

  "ไม่มีปัญหาลูกแก้วแห่งกาลเวลาจะหาแม่มดสาวให้กับพวกเรา" ท่านผู้นำกล่าว

 "ฟังข้า แม่มดสาวคนไหนอายุ2700ปีออกมาข้างหน้าทุกคน" หญิงชราออกคำสั่ง 

  ท่ามกลางฝูงชนพ่อมดแม่มดทั้งหลายแม่มดสาวที่อายุ27ปี หรือ2700ปี นั่นเองหนึ่งในนั้นก็คือมินนี่ และโซเรีย มินนี่และโซเรียเดินออกมาข้างหน้าฝูงชนเหล่าแม่มดอายุ2700ปียืนต่อแถวกันนับร้อยคน และแน่นอนหนึ่งในนั้นต้องเป็นคนปราบอสูร

  "แม่มดสาวอยู่ในอาการที่สงบข้าจะให้ลูกแก้วแห่งการเวลาเพื่อเลือกคนที่ปราบอสูร" หญิงชราพูดพลางท่องคาถาลูกแก้วแห่งกาลเวลาลอยขึ้นสู่อากาศ

  ลูกแก้ววิเศษลอยมาตรงหน้ามินนี่ที่กำลังหัวใจเต้นอย่างแรง ท่ามกลางความไม่พอใจของแม่มดสาวอีกหลายๆคน

 "ลูกแก้วได้เลือกเจ้า" ท่านผู้นำชี้มาทางมินนี่ "มานี่สิ" ท่านผู้นำออกคำสั่ง

 มินนี่เดินขึ้นไปหาท่านผู้นำด้วยอาการไม่สบายใจ เพราะเธอรู้ดีการปราบอสูรอาจไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับเธอเพราะแม้แต่เวทย์มนตร์แปลงร่างยังทำไม่ได้

  "นี่คือผู้ปราบอสูร ลูกแก้วแห่งกาลเวลาได้เลือกแล้ว" ท่านผู้นำพูดประกาศต่อหน้าพ่อมดแม่มดทั้งหลาย

  "ภารกิจนี้อาจไม่ง่ายแต่เจ้าต้องทำให้ได้ทุกคนฝากความหวังไว้ที่เจ้าจำไว้" ท่านผู้นำพูดจบได้มอบกำไลวิเศษให้กับมินนี่

  "กำไลนี้ มันจะบอกเจ้าได้ว่าใครเป็นอสูรเมื่อเจ้าอยู่ไกล้อสูรกำไลนี้จะเปลี่ยนเป็นสีแดงและจะมอบพลังให้แก่เจ้าในการปราบอสูร" ท่านผู้นำได้พูดกับมินนี่

 "และอีกไม่นานเจ้าก็จะได้ไปโลกมนุษย์เพื่อปราบอสูร........"