No name (อึนเฮ)

ติ๊ด....ติ๊ด...ติ๊ด

ทงเฮตื่นขึ้นมาปิดนาฬิกาปลุกก่อนที่จะหันไปมองเตียงข้างๆ ทำธุระส่วนตัว

“ไอ้ฮยอกแจ เมื่อวานแกแกล้งฉัน ฉันจะเอาคืนแก แกเสร็จฉันแน่ หึๆ” ร่างบางค่อยๆยื่นหน้าไปใกล้คนที่นอนหลับอยู่ แล้วร่างบางก็ค่อยซุกใบหน้าไปที่ซอกคออีกคน

“ซีวอน...” ร่างสูงค่อยๆลืมตาขึ้นมา “เฮ้ย!” ร่างสูงผลักอีกคนจนตกเตียง

“มึงจะผลักกูทำไมวะ”

“ก็มึงจะลักหลับกู กูก็ต้องปกป้องตัวเองดิ”

“กูไม่พิศวาสมึงหรอกน่า กูไปล่ะ” ทงเฮเดินออกจากห้องไปด้วยรอยยิ้ม

.................

“ทงเฮเอกสารที่ฉันให้นายเอาไปอ่าน อยู่ไหน” คยูเดินเข้ามาหาอีกคน

“เวรแล้ว เราลืมเอามา”

“ต้องใช้วันนี้สะด้วยสิ พิมพ์ใหม่คงไม่ทันแน่”

“ฮยอกมันยังอยู่ที่หอ เดี๋ยวเราให้มันเอามาให้ก็ได้”

“ยังไงก็รีบๆหน่อยละกัน”

“ไอ้บ้าเอ๊ย ทำไมแค่นี้ถึงลืมได้วะเนี่ย” ทงเฮเอามือขึ้นมาเขกหัวตัวเองเบาๆ

..........

ฮยอกแจเดินมุ่งหน้ามาที่ห้องสภานักเรียนด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

“ซะ...ซีวอน สะ...สวัสดี” ฮยอกแจทักทายอีกคนด้วยใบหน้ายิ้มแย้มอยู่ที่หน้าประตู

“สวัสดี เข้ามาสิ แล้วนายมาทำไม”

“พะ...พอดีเราเอาเอกสารมาให้คยูน่ะ”

“พอดีคยูไม่อยู่นะ ฝากไว้ที่เราก็ได้”

ฮยอกแจจะเดินเข้าไปยื่นเอกสารให้อีกคน แต่สะดุดกับเอกสารที่วางไว้ ซีวอนจึงรีบวิ่งเข้ามารับตัวอีกคนไว้ และทั้งสองก็ได้สบตากันและกัน ก่อนที่ฮยอกแจจะลุกขึ้น

“ขะ...ขอบคุณนะ” ใบหน้าของฮยอกแจมีสีชมพูขึ้นบริเวณแก้ม

“ไม่เป็นไรหรอกครับ”

“เดี๋ยวเราช่วยจัดเอกสารก็แล้วกัน”

“ไม่เป็นไร ไว้ตอนเย็นก็ได้”

“งั้นเราไปก่อนนะ ไว้เจอกันตอนเย็น” ฮยอกเดินออกจากห้องไปด้วยรอยยิ้มที่มีอยู่เต็มใบหน้า

.......

“ซีวอน เรามาแล้ว” ฮยอกแจเดินเข้ามาในห้องอย่างวิสาสะ

“เดี๋ยวนี้เขาให้คนนอกเข้ามาได้แล้วหรอ”ซีวอนละสายตาจากเอกสารตรงหน้ามาพูดกับอีกคน

“งั้นเราไปก็ได้” ฮยอกหันหลังกำลังเดินออกไป แต่ถูกซีวอนเข้ามาขวางไว้

“เราล้อเล่นน่า นายยังไม่ได้ช่วยเราจัดเอกสารเลย” ซีวอนดึงตัวอีกคนมายังที่กองเอกสาร ฮยอกละสายตาจากงานมาจ้องหน้าซีวอนที่นั่งก้มหน้าก้มตาจัดเอกสารอยู่

“ซีวอน เรามีอะไรจะบอก”

“หืม อะไรหรอ ?”

“คือ...เราชอบนาย”

“ทำไมนายเพิ่งมาบอก”

“ทำไม นายมีใครอยู่แล้วหรอ”

“ไม่ต้องรู้หรอก” พูดจบซีวอนก็ดึงอีกคนมาจูบ

“ซีวอนเรามา...” ทงเฮเดินเข้ามาทักทายซีวอน แต่กลับมาเห็นภาพที่ทั้งสองกำลังจูบกันอยู่

ทั้งสองจึงผละออกจากกัน

“มีอะไรหรอ”

“เปล่า เรามาเอาเอกสารที่ลืมไว้น่ะ งั้นเรากลับก่อนก็แล้วกัน” ทงเฮเดินออกจากห้องไป

.........

“เย่เสร็จแล้ว เราไปหาอะไรกินกันเถอะ”

“ขอโทษนะฮยอก ผมไปกับนายไม่ได้ พอดีผมต้องรีบกลับ”

“ก็ได้ งั้นเราไปส่งได้ไหม”

“ไปส่งแค่โรงจอดรถก็แล้วกัน” ฮยอกแจถือกระเป๋าให้อีกคน ก่อนที่จะเดินออกไป

……..

“ขอบใจนะที่มาส่ง”

“ไม่เป็นไรหรอก เรื่องแค่นี้เอง”

“งั้นผมไปก่อน ฝันดีนะ” ซีวอนหอมแก้มอีกคนก่อนที่จะเดินจากไป

“ฝันดีครับคุณแฟน”

.....

ฮยอกแจกลับมาถึงห้องด้วยรอยยิ้ม เข้าเปิดห้องไปแต่ไม่พบใครอยู่ในห้องนั้นเลย

“ไอ้ทงเฮมันไปไหนของมันวะ”