In My Love Superstar ปิ้งรักหมดใจยัยซุป'ตา
เขียนโดย Po_pa
วันที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 00.02 น.
แก้ไขเมื่อ 28 เมษายน พ.ศ. 2556 00.42 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) บทเริ่มต้น
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบทเริ่มต้น
"ติ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด"เสียงนาฬิกาปลุกเจ้ากรรมตอนนี้กำลังส่งเสียไปทั่วห้องนอนของฉันที่คอนโดใหญ่ใจกลางเมื่อกรุง ฉันลุกขึ้นมาเข้าห้องน้ำอาบน้ำล้างหน้าแปรงฟันตามปกติของทุกวัน ก่อนจะเดินออกไปเซตผมแต่งตัววันนี้ฉันต้องเข้าไปที่บริษัทขอแต่งตัวแบบธรรมดาแบบธรรมชาติให้มาดีกว่า ฉันเลือกกางเกงยีนสีขาวกับเสื้อยืดสีน้ำเงินและเสื้อแขนยาวสีขาว เกล้าผมขึ้นสูงก่อนที่จะมัดรวบแบบเซ่อ 555 ฉันมันประเภทนี่อยู่แล้วตามมาด้วยเครื่องประดับอีกมากมายอย่างแรกคือฉันเอาแค่นิดเดียวพอสร้อยคอกับนาฬิกาข้อมือก็พอ(แล้วจะบอกว่าอีกมากมายทำไม)
"ครืน ครืน ครืน"เสียงโทรศัพท์ฉันดังมาจากโต๊ะด้านข้างเครื่องแป้ง ฉันตรงดิ่งไปรับโทรศัพท์อย่างรวดเร็ว
"สวัสดีค่ะ คีย์พูดค่ะ"ฉันตอบปลายสายทันทีกดรับ
(คีย์ เมื่อไรจะมาห๊ะ ฉันรอเธอนานแล้วนะรีบๆมาด้วย)เสียงที่ตอบกลับมาเป็นเสียงของเพื่อนกำลังสาวคนสนิท ไอ้ปังปัน
"จ้า ฉันจะรีบไป คอนโดอยู่ใกล้บริษัทแค่นี่เองเดินไปก็ได้แปบเดี๋ยวแค่นี่ก่อนนะ จะไปแล้วบาย"ฉันตัดสายค้วากระเป๋าแล้วรีบวิ่งไปหน้าลิฟท์เพื่อที่จะลงไปด้านล่าง ฉันใช้เวลาประมาณ10นาทีก็ถึงบริษัทขึ้นไปห้องประชุมที่ตอนนี่ยังไม่ถึงเวลาประชุมพบกับไอ้ปังปันเพื่อนสนิทสุดรักสุดเลิฟ เอ่อเล่ามาตั้งนาน สวัสดีค่ะฉันชื่อ คีย์ ค่ะ เป็นนักร้อง ดารา นางแบบของค่ายN'me ent. ค่ะมีเพื่อนเลิฟสามคนคนหนึ่งเป็นนายดารา คนหนึ่งผู้จัดการ อีกคนคุณนายโฮ ขอยืมชื่อหนังหน่อยนะค่ะเพราะว่ามันน่ะขี้แยที่สุดในสามโลกก็ว่าได้ 555 อย่าว่าเพื่อน
"กว่าจะมาได้นะ นี่ตารางงานก่อนที่จะงดรับงานมาทำอัลบั้มสาม"ปังปันบอกฉันก่อนที่ฉันจะหยิบสมุดตารางงานมาดู
"โห่ทำไมมันเยอะอย่างนี่อ่ะ"
"อ้าวแล้วใครบอกให้แกดังเองหละ อีกสิบนาทีจะประชุมเตรียมตัวดีกว่า" ปังปันพูดเสร็จเดินไปจัดของให้เข้าที่เข้าทางจากนั้นก็เริ่มมีพนักงานบริษัทที่จะมาทำโปรเจคเดินเข้ามาก่อนเป็นจำนวนมากส่วนฉันก็นั่งประจำที่ยิ้มให้ทุกคนอย่างเป็นมิตรมากที่สุดเท่าที่จะทำได้เพราะแต่ก่อนฉันชอบไปป่วนพวกพี่นี่ไว้เยอะ 555
"อ้าว ทุกคนมากันพร้อมแล้วงั้นเราประชุมกันเลยดีกว่า"ท่านประธานเดินเข้ามาในห้องประชุมพร้อมพูดขึ้น "แต่ยังขาดอีกคน เฮ้อประจำ"ท่านประธานถึงกับถอนหายใจ โห่เป็นขนาดนี่เลยเหรอ
"ขอโทษคับ ที่มาสายแต่มันคงไม่มากไปใช่ไหม"ผู้ชายคนที่เดินเข้ามานั้นเป็นโปร์ดิวเซอร์มือทองของค่ายเองคนนี้ฉันรู้จักแต่เค้าไม่ใช่คนที่แต่งเพลงให้ฉันนะ เพราะฉันอีกคนหนึ่งคราวนี่บังเอิญเฮียหยงคนที่แต่งเพลงตั้งแต่อัลบั้มแรกแกประสบอุบัติเหตุยังไม่ได้สติที่โรงพยาบาลจึงทำให้เราต้องเปลี่ยนคนแต่งเพลงคนใหม่ และคนนี้ชื่อว่าเนเธอร์...ไม่อยากจะบรรยาย
"ไม่เป็นไรรีบเข้ามาจะได้เริ่มประชุม หัวข้อที่จะประชุมวันนี้เป็นเรื่องโปรเจคการทำอัลบั้มที่สามของคีย์นะ เรื่องการออกแบบปกอัลบั้มเราจะทำหลังจากเเต่งเพลงเสร็จ แล้วเรื่องการออกแบบเอ็มวีเราก็จะทำหลังจากแต่งเพลงเสร็จ เสื้อผ้าก็หลังจากแต่งเพลงเสร็จ สู้นะทุกคนมีเวลาครึ่งปีในการทำงาน สู้ๆ จบการประชุมเท่านี้ขอบคุณทุกคนที่ให้ความร่วมมือ"ท่านประทานพูดจบก็เดินออกไปกับเลขา แต่ก่อนออกไปเลขาได้สรุปการประชุมในวันนี้ คือแต่งเพลงเสร็จแล้วค่อยประชุมกันใหม่ เฮ้ออุสาห์ตื่นแต่เช้า
"เอาเป็นว่าเราต้องร่วมงานกับหมอนั้นจริงเหรอคีย์"ปันถามฉันทันที
"ก็ต้องทำใจนะ"ฉันเดินไปหาเนเธอร์ที่นั่งจ้องหน้าอยู่ฟังตรงข้าม "นี่มีอะไรให้ฉันช่วยหรือว่าถามไอเดียอะไรกับฉันไหม"ฉันถามทันทีเมื่อเดินถึง
"ตามมาที่ห้องแล้วกันนะ"เขาเดินออกไปพร้อมคว้ากระเป๋าไปด้วย
"ไปที่ห้องกัน"
"ห้องใคร"
"ก็ห้องนายเนเธอร์ไง"ฉันพูดจบแล้วรีบตามเนเธอร์ไปที่ห้องพอฉันเดินไปถึงเค้าล็อคประตูทำให้ปังปันเข้าไม่ได้ได้แต่ยื่นโวยวายนอกห้อง "ทำไมไม่ให้ปันเข้ามาหละ"ฉันถามแล้วนั่งเก้าอี้ตรงข้ามเขา
"หมอนั้นพูดมาก ถ้าฉันถามเธอร์มีหวังหมอนั้นตอบแทนหมดทุกอย่างแล้วฉันจะแต่งเพลงให้ได้ยังไง"เขาอธิบายมันก็จริงเพราะทุกครั้งที่มีใครถามฉันปังปันจะตอบแทนทุกอย่างที่รู้
"อ่าฮ่ะ ฉันยอมรับแทนเพื่อนก็ได้ว่าแต่มีอะไรก็ถามมา"ฉันถามเขาก่อนที่เค้าจะหยิบเอากระดาษเอสี่ขึ้นมาแผ่นหนึ่ง
"ฉันถามหละนะ เธอชื่ออะไร"
"คีย์ คีตรา วรางค์"
"ชอบดอกไม้อะไร"
"ฉันเกลียดดอกลินลี่"ตอบตรงคำถามป่ะเนี่ย
"สิ่งที่รักมากที่สุดคือ"
"ตัวเองและคนที่รักเรา"ฉันตอบไปจนเขาเงยหน้าขึ้นมามอง
"คิดอะไรอยู่ตอนนี้"
"ไม่มีอะไรแน่นอน"ฉันตอบเหมือนกำลังกวนสุดๆทีน
"ความรัก"
"ไม่อยากรักเพราะมันจะกลายเป็นความเจ็บถ้าใครคนนั้นไม่เคยรักเราจริงและก็ไม่เคยจริงใจกับเรา ในเมื่อความพยายามมันไม่เคยมีความหมายหัวใจของเราก็จะต้องเจ็บปวด ยอมกลายเป็นคนที่โดนแช่เเข็งหัวใจดีกว่าให้ใครมาทำลายมันก็เเล้วกัน หมดคำถามยัง"ฉันถามตอบ ในขณะที่มองเขา เขากลับยิ้มขึ้นมาทันที
"แปลว่ายังไม่เคยมีความรัก"เขาถามโดนเจ็บมากที่สุด
"ป่าว แต่เป็นแค่การแอบรักแต่คงไมาสมหวังอ่ะ พอยังอ่ะ...นายเนเธอร์"
-----------------------สวัสดีค่ะเป็นน้องใหม่หัดเขียนค่ะ----------------------
--------ขอฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะค่ะ ขอบคุณมากกกกกกกค่ะ คอมเมนให้ก็ดี ติชมก็ได้ค่ะ ขอบคุณค่ะ--------
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ