วิวาห์รักอลวน

8.0

เขียนโดย dammy

วันที่ 15 เมษายน พ.ศ. 2556 เวลา 15.47 น.

  2 ตอน
  5 วิจารณ์
  5,986 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 เมษายน พ.ศ. 2556 11.28 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) แรกพบ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

    เมื่ออากาศร้อนอบอ้าวยามเดือนเมษา

  "ทำไมร้อนจังนะ"เขมพร่ำพร้อมด้วยทำสีหน้าหงุดหงิด

"โอ๊ย พี่เขมอย่าบ่นมากได้มั้ยเนี่ย เมฟังแล้วแก้วหูแทบแตก "ตังเมน้องสาวของเขมประชดด้วยการเอามือทั้งสองปิดหู 

"แกเป็นน้องสาวฉันจริงมั้ยเนี่ย ขัดตลอด ดูไอ้ดุ๊กดิ๊กดิยังนั่งอยู่นิ่งๆเลย แล้วแกดูมันเป็นตัวอย่างด้วย"เขมบ่นใส่น้องสาวตัวเอง

"โห่ พี่เขมหยุดเลยนะเอาเมไปเปรียบเทียบกับหมาได้ไง"เมพูดพร้อมสีหน้าโกรธจัด

"ทีแกล่ะด่าฉันไม่หยุดเลย เด็กบ้า"เขมเริ่มโมโห

"พี่นะแหล่ะที่บ้า ถ้าพี่ลองคิดดูนะ ฉันเป็นน้องพี่ก็ต้องติดเชื้อบ้ามาจากพี่สิ "เมทำหน้าเยาะเย้ย เขม

 

 

ก๊อกๆๆๆเสียงดังมาจากประตูห้องของเขม(ตังเมนอนห้องเดียวกับเขม)

"คุยอะไรกันอยู่จ๊ะสาวๆ"พ่อกับแม่ของเขมเดินมา

"อ้อ ดูทีวีอยู่ค่ะ"เขมตอบ

"เขม ตังเมมานี่สิลูก"แม่ของเขมทำสีหน้าไม่สบายใจ

"มีอะไรเหรอค่ะแม่"เขมพูดด้วยความเป็นห่วงแม่

"คือ..."พ่อพูด

"คือลูกต้องแต่งงานกับทายาทของตระกูลดำรงศักดิ์ภายในปีนี้"พ่อพูดตะกุกตะกัก

"ว่ายังไงนะค่ะแม่ ให้เขมแต่งงานกับคนที่ไม่รู้จัก แล้วภายในปีนี้อีกเขมตายพอดีค่ะ"เขมทำหน้าไม่พอใจ

"เรื่องมันเป็นอย่างนี้ลูกคุณทวดของเรากับของตระกูลดำรงศักดิ์มีคำมั่นสัญญากันว่าถ้าฝ่ายได้ฝ่ายหนึ่งมีลูกสาวส่วนอีกฝ่ายมีลูกชายต้องแต่งงานกัน แม่กับพ่อยังต้องแต่งงานกันจ้ะ "แม๋

"แต่เราไม่ได้รักกันนี่ค่ะ"เขม

"อยู่ๆกันไปก็รักกันเองแหล่ะลูก"พ่อ

"ไม่รู้แหล่ะค่ะ เขมไม่รู้ด้วยแล้ว"เขมพูดหน้ามุ่ย-3-

"แต่เราตั้องรักษาสัญญานะลูกแล้วอีกอย่างหนึ่งมันก็เป็นหน้าตาของคระกูลเรา"

"แต่ เพราะเอาลูกไปแลกกับนายคนนั้นนั่นหรอค่ะ นี่เขมเป็นลูกในไส้ย้ำในไส้ของพ่อกับแม่นะค่ะ"

"เอาไปคิดดูละกนนะลูก"แม่กับพ่อพูดพร้อมเดินจากไป

 

"ติ๊ดๆๆๆ"เสียงข้อความในมือถือไอโฟน4sดังขึ้นพร้อมข้อความที่โดนส่งมาจาก...

         'ลูกช้วยแม่หน่อยละกันนะ พรุ่งนี้จะมีเบอร์084-657-xxxxโทรมานะลูกอยาลืมเมมไว้ละเบอร์นั้เป็นเบอร์สำคัญ แล้วอีกอย่างพรุ่งนั้จะส่งรถมารับลูกมาดูตัวตอนเที่ยงนะลูก อย่าทำให้แม่ลำบากใจไปกว่านี้เลย....'

                                                                                                 จาก แม่

keam'talk

   ที่จริงชั้นว่าจะแอบหนีไปต่างจังหวัดสักพักแต่คิดๆดูแล้วประโยคสุดท้ายในข้อความที่ส่งมามันทำให้ชั้นนึกสงสารแม่มากระทันหัน แล้วอีกอย่างดูเหมือนทุกคนที่อยู่รอบๆด้านชั้นก็ทำตัวมีพิรุธสุดๆชั้นเลยไม่สบายใจ ยิ่งยัยตังเมมาขอร้องแล้วเกือบจะกราบแทบเท้าาชั้นมันก็เหมือนกับว่าขอร้องชั้นอย่างยิ่ง ซึ่งั้งๆที่ยัยเมไม่เคยขอร้องแบบนั้เลยชั้นเลยยิ่งเป็นห่วง

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา