Play Girl ผู้ชายอย่างนายไม่รอดมือฉันหรอก

            ไม่ได้การล่ะ! ในเมื่อทุกอย่างมันเป็นความผิดของฉัน ฉันสับเภ้าเองที่คิดว่ายัยมินมินคือแฟนของเดรค เลยบอกเลิกกันไปทั้งๆที่เรายังรักกันอยู่ ฉันผิดเองที่ยอมไปเชื่อคอมเม้นหลอกลวงนั้น และสุดท้ายฉันก็อาจทำให้เดรคไม่สบาย!

           เค้านั่งรอฉันที่หน้าบ้านเป็นเวลาหลายชั่วโมงเพื่อที่จะบอกความจริงกับฉัน แต่ฉันกลับไม่ฟังเค้าแถมยังทิ้งเค้าไว้คนเดียวที่หน้าประตูท่ามกลางความหนาว

           ดังนั้น ฉันต้องไปหาเครคเดี๋ยวนี้!!!

           ฉันเดินออกมาจากห้องนอนเดินผ่านห้องนั่งเล่นที่ยัยทับทิมกำลังกินราเมงอยู่ไปยังชั่นล่าง

           "ด...เดี๋ยว! พี่จะไปไหน"ยัยทับทิมฉุดแขนฉันไว้เมื่อเห็นฉันเดินปาดน้ำตาจะไปไหนอย่างเร่งรีบ

           "ฉันจะไปหาเดร...เอ่อเครยอน"

            "ตอนนี้ หมอนั้นไม่อยู่ที่นี่แล้ว สงสัยคงทนความหนาวไม่ไหว กลับบ้านไปแล้วล่ะ"ยิ่งคำพูดนี้ทำให้ฉันยิ่งรู้สึกผิดมากยิ่งขึ้น ฉันจึงรีบวิ่งลงมาชั้นล่างออกจากบ้านไปที่บ้าเครยอนทันที

            ฉันโบกแท็กซี่และขึ้นไปนั่งออกเดนทางไปยังบ้านเตครยอนและไม่นานแท็กซี่คันนี้ก็มาถึงหน้าบ้าน ฉันจ่ายเงินและเสร็จสรรพลงจากรถและวอ่งขึ้นไปยังห้องของเครยอน ไม่สิ! เดรคต่างหาก!

            ฉันเดินเข้ามาในห้องเดรค ฉันเห็นเค้านอนหดตัวเพราะอากาศหนาวอยู่บนเตียง หมอนี่หลับไปแล้ว ฉันเห็นดังนั้นจึงปาดน้ำตาที่หลังไหลออกมาให้หมดและค่อยๆเดินไปยังที่นอน เอามือไปลูบหรน้าผากของเค้า

            ตัวร้อนจี๋เลย!

            ถ้าปล่อยไว้แบบนี้เดรคอาจจะชักได้ ว่าแล้วฉันเลยลุกขึ้นไปหาน้ำร้อนและผ้ามาเช็ดตัวเพื่อระบายความร้อนลดอุณหภูมิลงให้ แต่ต้องชะงักเมื่อเดรคฉุดมือฉันไว้ 

            "จะไปไหน" เดรคว่าทั้งๆที่ยังหลับตาอยู่

            "อยู่เฉยๆน่า ฉันจะเช็ดตัวให้"ฉันว่าพลางทำท่าจะเดินไป แต่เดรคยังจับมือฉันไว้อยูู่อย่างงั้น

            "เธอไม่หนีฉันไปไหนแล้วหรอ"เดรคค่อยลืมตาขึ้นมามองหน้าฉัน"เธอ...ร้องไห้ทำไม"เดรคมองฉันอย่างตกใจเมื่อเห็นคราบน้ำตาฉัน

            "นายเงียบเหอะน่า และนอนลงไปซะ"ฉันดุเดรคเพราะว่าที่จริงแล้วเค้าไม่น่าจะมีแรงพูดซะด้วยซ้ำ

            "ไม่ ฉันอยากกอดเธอ"

            เหวอ! จู่ๆเดรคก้เอาแรงมหาศาลมาจากไหนไม่รู้ มาดึงตัวฉันไปนอนกอดแถบยังใช้แขนและขาอันแข็งแรงล็อคฉันไว้ซะด้วย แต่ครั้งนี้ฉันกลับไม่ขัดขืนเค้าเพราะฉันเริ่มรู้สึกอบอุ่นใจขึ้นมา ทั้งๆที่อากาศและแอร์ของห้องนี้ออกจะเย็นเป็นน้ำแข็ง

            "น..นี่ นายมาทำแบบนี้ฉันจะติดไข้นายเอานะ"ฉันว่า แต่ที่จริงแล้วฉันอยากให้เค้ากอดฉันไว้นานๆแบบนี้แหละ

             "ไม่สน"เดรคยังคงดื้อรั้นและกระชับกอดให้แน่นขึ้น"ฉันรักเธอนะ...แอลมอน"

            กรี๊ดดด!ให้ตายสิ ตอนนี้มันเริ่มเข้าสู่ฉากโรแมนตกแล้วนะ ยังไม่ได้ตั้งตัวเลย>///<

             "อื้ม ฉันก็รักนายเหมือนกัน เดรค"ฉันเรียกชื่อของเค้าตามหลัง ทำให้เดรคชะงักไปนิดหน่อย ก่อนที่จะก็หมุนตัวฉันเข้าหาและ..

             OxO

             เราจูบกัน! ถึงแม้ครั้งนี่มันเป็นจูบที่สามของเราก็เหอะ แต่ฉันกลับคิดว่าจูบนี้เป็นจูบที่ดีที่สุด อบอุ่นที่สุด และหวานที่สุดด้วย..เราจูบกันอยู่นานอย่างดูดดื่มจนเดรคเริ่มออกอาการลูบไล่ไปตามตัวฉัน ฉันจึงชะงักและรีบตีมือของเค้ากลับไปแรงๆ

             "ทะลึ่งหรอฮะ!"ฉันว่าเดรคกลับ

             "ไม่เห็นเป็นไรเลยหนิ เราเป็นแฟนกันนะ"เดรคว่าพลางยิ้มใส่ฉันอย่างเจ้าเล่ห์

             "ใครบอกว่าฉันเป็นแฟนกับนาย เดรค"ฉันหันหน้าหนีใส่ เดรคจึงมองฉันอย่างไม่เข้าใจ เต็มไปด้วยคำถาม...

              "...เพราะฉันเป็นเแฟนกับเครยอนต่างหาก"ฉันหันหน้ากลับมายิ้มให้เดรค ไม่สิ! รักครั้งนี้ไม่ใช่รักเก่าแก่ระหว่างฉันกับเดรค แต่เป็นรักใหม่ของฉันกับเครยอนต่างหากล่ะ^^

              2อาทิตย์ผ่านมา...

              ตอนนี้เรื่องทุกๆอย่างเป็นไปได้ด้วยดี ฉันเล่าเรื่องทุกอย่างให้ยัยทับทิมฟังและยัยนี่ก็เข้าใจ และฉันก็มาเปิดตัวเครยอนแฟนคนใหม่ของฉันในเพจ และก็ขอโทษลูกเพจของฉันด้วยที่ตอนนี้เป็นเพล์เกิร์ลอย่างที่ทุกๆคนหวังไม่ได้แล้ว เพราะตอนนี้ฉันมีเครยอนอยู่ข้างๆแล้วน่ะสิ(-///-เขิน) ดังนั้นฉันจึงขอลาออกจากตำแหน่งแอดมินเพจสาวเพล์เกิร์ลแห่งสยามนี้ไป แต่ยังไงลูกๆเพจทุกๆคนก็ยังคาดหวังกับเพจนี้อยู่ ดังนั้นจึงได้มีแอดมินคนใหม่เข้ามาแทนที่ ส่วนรองแอดมินก็มีคนใหม่แทนยัยทับทิมเช่นกัน(ยัยนี่ก็ขอลาออก เพราะเดี๋ยวนี้ก็เริ่มได้ข่าวว่ายัยนี่ก็มีแฟนกับเขาด้วย)ได้ข่าวว่าสองคนนี้จี๊ดจ๊าดไม่เบาเลยล่ะ-.- ส่วนตอนนี้พวกเราก็กลายมาเป็นคนเดินดินธรรมดาๆกันอีกครั้ง

               เรื่องฉันกับเครยอนก็กลายมาเป็นแฟนกันจริงๆเสียที(หลังจากที่บอกว่าเป็นแฟนกันมาหลายที เพิ่งจะมาเป็นจริงๆจังๆก็วันนี้แหละ-o-) ซึ่งฉันจะมาหาเครยอนที่บ้านนานๆครั้ง เพราะส่วนใหญ่จะอยู่กับยัยทับทิมเหมือนเดิม ยกเว้นเฉพาะบางวันฉันก็ไปนอนค้างคืนที่บ้านเครยอนด้วย และหมอนี่ก็จะมาส่งฉันที่บ้านยัยทับทิมวนเวียนกันไปแบบนี้

              และวันนี้ก็เช่นกัน...

              ฉันเดินถือจานแอปเปิ้ลมานั่งลงขอบที่นอนเครยอนที่นั่งดูโทรทัศน์อยู่ก่อนแล้ว และจู่ๆหมอเครยอนก็ทิ้งตัวลงมานอนตักฉัน

              "ฉันอยากกินเธออ่ะ"

              "อ...ไอ้บ้า!"ฉันตีหัวไหล่เครยอนไปแรงๆ เพราะไม่คิดว่าหมอหนี่จะมีอารมณ์หื่นๆแบบนี้ด้วย มาพูดแบบนี้คนมันก็เขินเป็นนะเว้ย เอ้ย! ไม่ใช่และ

             "ไม่เห็นต้องเขินอายอะไรเลย ทำกับไม่เคยงั้นแหละ" 

             กรี๊ดดดดดด ไม่จริงนะค่ะคุณผู้อ่าน อย่าเข้าใจผิดน้าาาYOY

             "ก็ไม่เคยไงไอ้บ้า!"

             "หึ! เธอจำวันที่เรากินราเมงกันได้มั้ย?"เครยอนลุกขึ้นมานั่งดีแล้วถามฉัน

              "จำได้สิ" ตอนนั้นฉันวางยานายแต่กับกลายเป็นว่าฉันเผอกินมันเอง แง๊ๆๆ คิดแล้วอุบาทว์ใจTT

              "ฉันเจอไอ้ขวดนี้มันหล่อนออกมาจากกระเป๋าเสื้อเธอน่ะ รู้มั้ยคืนนั้นฉันเกือบไม่ได้นอนนะ!"เครยอนยื่นขวดยาหม่องน้ำเจ้าปัญหาที่ยัยทับทิมเคยให้ฉัน

              "หมายความว่าไง!"..นายเกือบไม่ได้นอนเพราะอาราย เพาระอาร้ายยยยย><

             "หึ ที่จริงฉันเห็นเธอกำลังใส่ยาหม่องนั้นในชามฉันตั่งแต่แรกแล้วล่ะ..."อะไรนะ! เครยอนรู้แต่แรกแล้วหรอ? แล้วทำไมหมอนั้นยังกินอยู่ล่ะ??

             "แต่ฉันแกล้งเป็นไม่รู้เฉยๆเท่านั้นแหละ ฉันอยากจะลองท้าทายมันดูก็เท่านั้นเอง แต่ไม่รู้ว่าราเมงมันจะเผ็ดเลยทำให้ฉันต้องกินน้ำเยอะจนยามันละลายหายไปแล้ว แต่เธอเองตะหากที่จู่ๆก็มาคาบโบโลน่าฉันไป ฤทธิ์ยามันเลยส่งผลต่อเธอไง"

              ไม่จริ๊งงงงงงงง

             "แล้ว...ยานั่นมันคือยาอะไรหรอ??"ฉันถามเครยอนกลับ เพราะว่าสงสัยในชื่อมันมาตั้งนานแล้ว เพราะฉันรู้แต่สรรพคุณเอง (หวังว่ามันคงไม่ใช่ยาร้ายแรงอะไรนะ-.-;;)

             "หึ!"เครยอนหัวเราะในลำคอ"มันคือยาปลุกเซ็ก!ยังไงล่ะ"เครยอนว่าพลางมองฉันอย่างเจ้าเล่ห์

             อะไรนะยาปลุกเซ็กงั้นหรอ!!!!!  แล้วเมื่อคืนตอนนั้นมันเกิดอะไรขึ้นกับฉันมั้งเนี่ยยยยย><

  --------------------------------THA END---------------------------------------

              แหมๆจบกันไปแล้วเด้อกับนิยายเรื่องแรกเรื่องนี้ (รู้สึกตอนจบไรเตอร์แต่งรู้สึกเรื่องมันจะ18+ขึ้นเรื่อยๆนะ-.-)แต่ไม่ต้องกังวลค่ะว่าเมื่อคืนตอนกินรามเมงของสองคนนี้มันเกิดอะไรขึ้น เพราะว่าคำตอบมันก็อยู่ในตอนที่11. ยาหม่องน้ำสร้างเรื่อง น่ะค่ะ^^ ถ้าใครยังจำไม่ได้ก็กลับไปอ่านอีกก็ได้เด้อ

             แล้วก็ขอขอบคุณพี่กวาง(เครยอน)และพี่นัท(แอลมอน)นะค่ะที่มีรูปดีๆมาลงในเฟสให้บิ๊กแบงจิ๊กมาแต่งนิยายฮิฮิ>< สามารถติดตามพี่เค้ากันได้ที่ เฟส Qwq Qwaa'หรือลิ้งค์ข้างล่างนี้ได้เลยนะค่ะ www.facebook.com/qwaa.13ock?FreF=ts

              แต่ยังไงก็เถอะบิ๊กแบงไม่หยุดแต่เพียงแค่นี้ เพราะบิ๊กแบงจะแต่งเป็นนิยายลูกโซ่โดยครั้งนี้ทับทิมเป็นนางเอก เย้!!! อย่าลืมติดตามกันเด้อ แต่คาดว่าจะเป็นเรื่องที่สามน่ะค่ะเพราะจะมีอีกเรื่องนึงมาก่อน (เดี๋ยวเบื่อกันซะก่อนฮิฮิ) ยังไงก็ขอฝากผลงานที่สองและผลงานที่จะตามมาเร็วๆนี้ด้วยเด้อ

              รูปภาพก่อนจากก.....