Love Story รักครั้งนี้จะจบอย่างไร

ตอนที่1

ต้นกำเนิดความรัก

@งานประจำปีของโรงเรียนมัธยมที่โด่งดังแห่งหนึ่งในเมืองไทย

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

เสียงกรี๊ดดังกระหึ่มในโดมที่แสนใหญ่กว้างของโรงเรียน ซึ่งตอนนี้ฉันยินดี ยัยฟาร์ ยัยป.ปลาเพื่อนสาวสุดที่ร้ากกกของฉันที่กำลังดูคอนเสิร์ตของพวกพี่ๆวง K.F.M.อยู่ในโดมอันแสนใหญ่กว้าง อันที่จริงต้องบอกว่ายัยฟาร์ดูเพียงคนเดียว เพราะเธอทั้งเต้นทั้งเหวี่ยงทั้งร้อง เธอคงไม่อายหรอก เพราะพี่ชายของเธอเป็นมือกีต้าร์สุดหล่อบาดใจสาวๆอยู่บนเวที อีกอย่าเธอก็เป็นผู้หญิงที่ฮอทเอามาในหมู่เด็กม.ต้น ไม่มีผู้หญิงคนไหนกล้าแหย่เธอนอกจากพวกฉันหรอกเพราะถ้าใครแหย่หน่อยแล้วเธอไม่ถูกใจอาจไม่ได้เข้าใกล้พี่ชายเธอเลยล่ะ

"นี่พวกแก กะจะให้ฉันเป็นอยู่คนเดียวเลยป่ะ มาเต้นด้วยกันเซ่!!!!"นั่นไงเหมือนเธอจะรู้ว่าเรานินทานะ55555

"ทำไมพวกฉันต้องเต้นละ พวกฉันมองเธอเต้นก็สนุกดีแล้วนะ"ป.ปลาพูดถูก

"ก็ฉันไม่มีเพื่อน"แล้วผู้ชาย2-3คนข้างๆล่ะ

"แน่ใจว่าไม่มีอ่ะ"ป.ปลาเริ่มหมั่นใส่ฟาร์นิดนึง แอบเหน็บแนมแล้วทำสายตาไปหาผู้ชาย2-3คนที่อยู่ข้างๆ

"อุ้ยย^^; พวกนายอ่ะไปได้แล้วฉันจะอยู่กะเพื่อนๆฉัน"ฟาร์บอกพวกนั้นให้ไป

"คร้าบบ ไม่มีเพื่อนเรียกพวกผมได้อีกนะ"นั่นยังหันมาส่งจุ้บให้กันอีก นี่ขนาดแฟนยัยฟาร์อยู่บนเวทีมันยังกล้าทำนะนี่

"ยัยฟาร์ฉันจะฟ้องพี่แฟม"ป.ปลาหมั่นไส้

"ฉันเห็นด้วยอย่างแรง"ฉันออกความเห็นบ้าง

"พี่แฟมไม่กล้าทำอะไรฉันหรอก เชื่อสิ แกลองสังเกตุดูนะ ฉันทำแบบนี้ต่อหน้าพี่แฟมมาหลายรอบพี่แกไม่เห็นจะเป็นอะไร"ก็จริงของมันแฮะ พี่แฟมใจดี น่ารัก ขี้เอาใจ แถมตามใจยัยฟาร์ตลอด ฉันยังอยากมีแฟนแบบนี้เลยอ่ะ

"ไปหลังเวทีกันดีกว่า รอคอนเสิร์ตจบจะได้ชวนพี่ๆไปกินข้าวกัน"ยัยฟาร์ออกความเห็น

"อื่มก็ได้ๆ"ที่ฉันยอมไปด้วยไม่ใช่อะไรหรอก ฉันแค่อยากไปเจอบางคนที่ฉันแอบชอบเมื่อไรก็ไม่รู้ เขาคือมือเบสของวงนั่นคือพี่เคนนั่นเอง

.

.

.

ย้อนไปเมื่อตอนต้นเทอม2ก่อนกีฬาสี

 ฮ่าาาม.2เทอม2แล้วเดี๋ยวก็จะม.3แล้ววันนี้มีการคัดเลือกนักกีฬาวิ่งโดยฉันยินดีได้ลงสมัครด้วย

"คนสุดท้ายที่จะได้ติดเป็นตัวจริงคือ.......น้องยินดีคร้าบบบ"พี่บุ๋มประกาศชื่อ

"เยสสสสสส"ยัยเพื่อนๆทั้ง2วิ่งเข้ามา

"ในที่สุดแกก็ได้เป็นตัวจริงอีกครั้ง"ป.ปลาแสดงความยินดี
"ก็ให้รู้ไปสิ ถ้าคนอย่างยัยดีไม่ติดก็ให้รู้ไป"ฟาร์พูดอย่างจริงจัง

"แกอย่าไปว่าพี่เขาเลย55555 เดี๋ยวคนอื่นจะหาว่าฉันเข้าได้เพราะแกนะ"ฉันรีบบอกฟาร์ก่อนที่เค้าจะเข้าใจผิดไปหมด

"อื่อๆก็ได้"ฟาร์หยุดพูด

"นี่น่ะหรอตัวนักวิ่งตัวจริง"เสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้น

"พี่ดีด้า!!!"พี่ดีด้าเป็นคนที่สวยมากๆและฮอทสุดๆ เป็นประธานคณะสีพวกเราและเป็นเชียร์หลีดเดอร์ของคณะสีพวกเราอีกด้วย

"ใช่ฉันเอง เธอน่ะหรอยินดีจะเป็นนักวิ่ง ครั้งที่แล้วไม่เข็ดรึไงวิ่งไปแล้วเป็นลมกลางสนามจนทำให้คณะสีของพวกเราแพ้"พี่ดีด้าว่าฉัน

"ก็ครั้งนั้นอันที่จริงยินดีวิ่งจบไปแล้ว พี่จะให้แข่งต่ออีกทำไม"ฟารืเริ่มแย้งให้

"ก็....ก็วันนั้นคนที่แข่งวิ่งรอบนั้นมันท้องเสีย ฉันเห็นเธอเลยเอาเธอลงแข่ง ฉันไม่รู้ว่าเธอพึ่งแข่งจบ"พี่ดีด้าโต้

"ยังไงก็ผ่านมาแล้วก็ให้มันผ่านไปเถอะนะทุกคน"ป.ปลาพูดเพื่อให้มันจบๆ

"ไม่จบหรอกย่ะยัยเด็กเรียน ฉันไม่ยอมให้ยัยเด็กผมฟูนี่เป็นตัวจริงหรอก อย่างมากแค่ตัวสำรอง"

"นี่ๆยัยด้าแต่ฉันคัดน้องเค้าเข้ามาแล้วนะเว้ย"พี่บุ๋มขัด

"เข้าได้ก็ต้องออกได้ นี่คือคำสั่ง ใครขัดรู้นะจะเป็นยังไง"ใครจะกล้าขัดพี่เค้าล่ะในสายม.ต้นก็มียัยฟารืนี่แหละที่ไม่มีใครกล้าขัด และม.ปลายก็คือพี่ดีด้านี่แหละ

"อื่มมมมมม"พี่บุ๋มทำหน้าหมดอารมณ์ทันที

"ดีมากกก ไปล่ะ"พี่ดีด้าพูดจบแล้วเดินออกไป

"ขอโทษด้วยนะน้องดี พี่ไม่กล้าขัดอ่ะจ๊ะ"

"ไม่เป็นไรค่ะพี่ดีเข้าใจค่ะ^^"

"ขอบคุณมากนะจ๊ะ"

 

เย็นวันนั้นหลังเลิกเรียน

 

"เย็นนี้ไปงานวันเกิดพี่ซีกันมั้ย"ฟาร์ชวนพวกฉันขณะกำลังเดินออกจากห้องเรียน

"ใครพี่ซีหรอออ@_@"ป.ปลาถาม 

"นี่ปลาเธอไม่รู้จักพี่ชายสุดที่รักของฟาร์เลยหรอ ที่มารับมาส่งยัยฟาร์ทุกวันน่ะ"ฉันเอ็ดปลาที่ไม่ค่อยรู้อะไรเลย

"ฉันนึกว่ากิ๊กยัยฟาร์มัน"ปลาบอก

"ฉันไม่มีหรอกย่ะ"ฟาร์บอก"อีกอย่าพี่ชายฉันอยู่ในวงพี่เคนอ่ะ"

"พี่เคนไหนอีกเล่า@_@"โอ๊ยสม๊องงงงงงงงงง

"พี่เคนนี่ดังมากกกกกกกกกกที่สุดโรงเรียนเราเลยนะ นี่อย่าบอกว่าแกไม่รู้จักกกก ยัยป.ปลาบ้าาาาา!!!!"ยัยฟาร์เริ่มอารมณ์ไม่ดีแล้ว

"ยัยฟาร์ใจเย็นน่าาา"ฉันเข้าไปปลอบฟาร์ก่อนที่ปลาจะโดนยัยฟาร์ด่ามากกว่านี้

"เอาเถอะเดี๋ยวเย็นนี้ก็จะได้รู้จักผู้ชายมากมายล่ะนะยัยป.ปลา แต่งตัวไปให้ดูดี อย่าเฉิ่มเบ๊อะใส่เสื้อยืดกางเกงขาสั้นไปล่ะนะเพื่อนเลิฟ5555"ฟาร์บอก

"แล้วใครไปบ้างล่ะฟาร์"ฉันถามบ้าง

"พี่เคนโด้ พี่จิมมี่ พี่แฟมมี่สุดที่รักของฉันและก็อีกตั้งหลายคนแน่ะ พี่ๆผู้ชายทั้งนั้นเลย เอ่อผู้หญิงก็มี รู้สึกจะเป็นยัยดีด้า"เอ๊ะพี่ดีด้างั้นหรอ

"ทำไมมีพี่ดีด้าล่ะ"ป.ปลาถาม

"อ้าวววพวกเธอไม่รู้หรอว่ายัยนี่อ่ะเป็นแฟนสาวสุดที่รักของพี่เคนโด้ ไปอยู่ไหนมาเนี่ย"ยัยฟาร์บอก

"แหม่ฉันก็ไม่ได้หูไวตาไวไม่เคยตกเทรนแบบเธอนิฟาร์จะไปรู้ได้ไงชิ"ป.ปลาแสดงความหมั่นไส้ฟาร์ออกมา

"ก็หัดทำแบบชั้นบ้างเซ่ โด่วววววว"

"พวกแกฉันว่าอย่าทะเลาะกันเลย กลับบ้านเหอะ นะๆๆๆๆ"ฉันอ้อน

"อื่มก็ได้งั้นฉันไปล่ะ เดี๋ยวพี่ซีรอ"ยัยฟาร์บอกแล้วเดินจากไป

"งั้นพวกเราก็แยกทางกันตรงนี้แหละนะ แล้วเจอกันที่บ้านฟาร์ล่ะแก บายยยย"ฉันโบกมือลาป.ปลาแล้วเดินกลับบ้านตามลำพัง

 

@บ้านฟาร์ 19.00น.

"แฮปปี้เบิร์ดเดย์ ทู ยู แฮปปี้เบิร์ดเดย์ ทู ยู แฮปปี้เบิร์ดเดย์ แฮปปี้เบิร์ดเดย์ แฮปปี้เบิร์ดเดย์ ทู~~ ยู"เสียงผู้คนช่วยกันร้องเพลงในงานวันเกิดรวมทั้งฉันด้วยยย

"ขอให้พี่ชายมีความสุขมากๆนะค๊ะ มาจุ๊บที^^"ยัยฟาร์อวยพรคนแรกสุดเลย

"มาม่ะๆๆๆ จุ๊บ"แน่ะพี่ชายยัยฟาร์ก็เล่นด้วยอีก

#ในไลน์#

ติ๊ง

//ยินดี นี่หรอพี่ชายฟาร์//ปลาทักมาในกลุ่มไลน์

//อื่มนี่แหละ หน้าหวาน หล่อ เท่ นิสัยดี//ฉัน

//ฉันว่าพี่แกแอ๊บแมนว่ะ//

//อย่ามาว่าพี่ชายฉันนะ แมนทั้งแท่งย่ะ//ยัยฟารืเข้ามาร่วมคุยด้วยแล้ว

//ก็เหมือนจริงๆนี่แก//ปลายังไม่หยุด

//ฉันว่าพอเถอะไปกินเค้กกันนะๆๆ//ฉันบอกให้ทั้ง2หยุดทะเลาะ

//อื่ม//ปลา

//เอ่อๆๆ//ฟาร์

#ออกจากไลน์#

 

ตอนนี้ฉันได้แยกทางออกมาจากกลุ่มเพราะฉันบอกว่าจะไปเข้าห้องน้ำ  แขวะ!!!!! เสียงนี่มัน

"เอ๊ะกระโปรงขาดหรอ"ฉันก้มดูแล้วมันก็ขาดจริงๆมันโดนตะปูเกียวอ๊ะ อีกอย่างมันขาดตรงเหนือเข่าเลย จากปิดข้อเท้าได้ ฉันเลยตัดสินใจฉีกกระโปรงตัวเองให้สั้น "เอาว่ะเป็นไงเป็นกัน วันเดียวคงไม่มีคนจำเราได้" ปึ๊ก!!! ฉันเดินชนฉันเนี่ย*เงยหน้า* 

"พ....พ....พี่เคนนนนน ขอโทษค่ะT___T"ตายแล้ววววพี่เคน เห็นตอนฉันฉีกกระโปรง เห็นเหตุการณ์หมดทุกอย่างแน่ๆ พี่เขาจะเห็นฉันเป็นผู้หญิงยังไงเนี่ย

"นี่เดินดีๆหน่อยสิ ซุ่มซ่ามไปได้"

"ขอโทษจริงๆค่ะ"

"แล้วนี่อะไรเป็นสาวเป็นแซ่หัดแต่งตัวในดูเด็กบ้างนะ อย่าเกินตัว ใส่สั้นขนาดนี้.....เหอะเด็กสมัยนี้"เหมือนพี่เขาจะพูดต่อนะ แต่พี่เขาก็เดินจากไปเลยอ่ะ ทำไงๆๆๆๆๆๆๆ

"พี่เคนๆๆๆๆๆเข้าใจดีผิดไปใหญ่แล้วนะค๊ะมันไม่ใช่อย่างที่พี่เห็น"ฉันไปขวางหน้าพี่เขาไว้

"จะบอกให้นะฉันไม่สนเธอหรอก ฉันมีแฟนแล้ว อีกอย่าถ้าจะมาขวางฉันเพื่อเรียกร้องความสนใจอ่ะหยุดเหอะ ฉันไม่ชอบ!!!!" ตายแล้ววววพี่เขาเกลียดฉันแน่ๆเลย

 

 

ตอนนี้ฉันเดินมาหาพวกนั้นแล้วหล่ะ

#ในไลน์#

//พวกแกฉันโดนพี่เคนด่าาายับ//ฉันบอก

//จริงเด๊ เล่ามาซิ//ฟาร์

//เคนไหนยังไม่เห็นเลย//ป.ปลา

//หยุดก่อนป.ปลาเดี๋ยวฉันชี้ให้ดู//ฟาร์//เล่ามาๆๆๆๆ//

//*เล่าเหตุการณ์*//

//โหดร้ายยยยยย//ฟาร์

//นั่นสิ มันมากเกินไปนะ//ป.ปลา

//อื่มๆๆๆๆ//ฉัน

//คนแบบนี้อย่าไปรักนะแก//ป.ปลา

//เอ่อน่าาาา มันอยู่ที่ความตัดสินของฉัน//ฉัน

//เอ๊ะหรือแกชอบพี่เขาแล้วไง//นั่นยัยฟาร์

//ไม่รู้สิ55555พอเหอะๆๆ//ฉันตัดบท

//โอเค ฉันว่าพวกแกกลับบ้านได้เลยก็ได้นะหลังจากนี้ก็ไม่มีไรแล้วอ่ะมีแต่รุ่นพี่เค้าจะสังสรรกินเหล้ากินเบียร์กันแหละ//ฟาร์บอก

//จ๊ะ กลับก็ได้//ฉัน

//เดี๋ยวๆๆๆๆๆยังกลับไม่ได้ ฉันยังไม่รู้จักพี่ผู้ชายที่พวกแกบอกว่าจะแน่ะนำเลย//ยัยปลาขัด

//อื่มๆบอกก็ได้//ฟาร์

//แกเห็นคนใส่แว่นเสื้อแดง หน้าเหมือนคางคกนั่นป่ะยืนอยู่ใกล้ๆแกป่ะ//ฟาร์

//ไหนว่ะ//ปลา

//นั่นไงปลาทางซ้ายแกอ่ะ ฉันยังเห็น//ฉัน

//อ่อๆๆๆชื่อไร//ปลา

//พี่อั้ม เคยมาจีบฉันว่ะ แต่ฉันไม่สน555555//

//ก็น่ารักดีนะ5555555//ปลา

//แกใช่ตาตุ่มดูหรอยัยปลา//ฟาร์

//อ่ะๆๆๆใครอีกๆๆๆ//ปลา

//นู้นนน พี่จิมมี่มือกลองวงพี่ชายฉัน หล่อๆ เท่ๆ อยู่กับผู้หญิง2คนนั้นอ่ะ พี่เขาเป็นลูกครูในโรงเรียนเรา//ฟาร์

//อันนี้ฉันก็รู้จัก เห็นว่าเจ้าชู้มากกกก//ฉัน

//ถูกกกก มากกๆๆๆๆๆทั้งๆที่รู้ว่าฉันเป็นแฟนพี่แฟมเพื่อนของพี่แกยังหน้าด้านกล้ามาขอเบอร์ฉัน เห็นว่าถ้าฉันเลิกกะพี่แฟมจะขอดามใจให้ เสียใจจ๊ะ ฉันรักพี่แฟมคนเดียว อิ๊อิ๊//ฟาร์

//แล้วแกได้ให้เบอร์ป่ะล่ะ//ปลา

//ก็ให้อ่ะ แหะๆๆๆๆ//ฟาร์

//แกก็ไม่ต่างกะพี่เขาหรอกคอยดูเถ๊อะพี่แฟมจะงอลแก//ปลา

//ที่ฉันให้เพราะพี่เขาไปเพราะว่าพี่เขาบอกว่าเอาไว้โทรเวลาฉุกเฉินและเบอร์ที่ให้ก็เบอร์ที่ไม่ใช้แล้วด้วยย//ฟาร์

//แล้วไป//ปลา

//ฉันบอกแล้วไงว่ารักเดียวใจเดียว อิ๊อิ๊//ฟาร์

//มีอีกมั้ยๆๆๆ//ปลา

//มี//ฟารื

//นั่น พี่เคนยืนอยู่กะพี่ดีด้า ที่ยินดีมันบอก//ฟาร์

//อ่อๆ ก็หล่อนะแต่ทำไมนิสัยแบบนั้นล่ะ//ปลา

//เดี๋ยวพวกแกก็จะรู้จักมากกว่านี้ถ้าพวกแกอยากสนใจ//ฟาร์

//อื่มๆ ฉันว่าพวกฉันขอตัวกลับบ้านก่อนนะ//ปลา

//ใช่ๆเดี๋ยวแม่ว่า//ฉัน

//โอเคจ้ะ บายนะ//ฟาร์

 

#จบการสนทนา#

"บายล่ะแกเจอกันอาทิตย์หน้า"ฟาร์บอกหลังจากขอตัวมาส่งพวกฉันขึ้นแท็กซี่กลับบ้าน

"อ่าห๊ะ ขอบใจสำหรับการแนะนำที่ดี อิ๊อิ๊"ปลาบอกแล้วขำนิดๆ

.

.

.

.

.

.

กลับมาปัจจุบัน

หลังจากนั้นฉันก็พยายามเข้าใกล้พี่เคนโดยขอไปไหนมาไหนกะฟาร์ โดยมีปลาตามมาด้วยอีกคน ฉันยิ่งพยายามทำดีกะพี่เขา แต่พี่เขาก็ไม่แลมองฉันเลยยยย นี่แหละต้นกำเนิดความรักของฉัน ผู้อ่านพอจะเข้าใจบ้างไหมค๊ะ

 

 

 

 

 

 

อยากให้มีคนมาเม้นท์จังเลย