One sided love story แค่ได้อยู่ใกล้เธอไปวันๆแค่นั้นฉันก็สุขใจ
1) love story
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบางทีเราก็ฝืนชะตาฟ้าลิขิตของเราไม่ได้หรอกเนาะ
เช้าอากาศแสนสดใสสาวน้อยตาโตน่ารักๆกำลังขับรถเพื่อที่จะไปวิลัยฮันแน่^^สาวคนนั้นคือปาปี้เองไงคะ
พอถึงมหาลัยเธอก็รีบบิ่นไปที่ห้องเพื่อจะไปหาเพื่อนสาวแสนสนิทยัยแค๊ดดี้
"แค๊ดดี้"ปาปี้ตะโกนเรียกพร้อมกับเดินไปหาแค๊ดดี้ที่นั่งรอที่โต๊ะ
"เอ่อ..ปาปี้อีกไม่นานเราก็จะสอบไฟนอลแล้วแล้วฉันกับแกจะได้เจอกันไหมเนี่ย"
แค๊ดดี้ถามปาปี้และทำหน้าจ๋อย
"โธ่ยัยเบ๊อะเอ๊ยย^^เจอซิฉันไปหาแกก็ได้บ้านเราก็ไม่ไกลกันมากก็แค่บ้านแกในเมืองบ้านฉันเกือบออกนอกเมืองเอง555"ปาปี้พูดพร้อมกับหัวเราะไม่อยากให้แค๊ดดี้จ๋อย
"โหยัยต๊องเอ๊ย555เอ่อ..ฉันมีเรื่องจะเล่าให้ฟังฉันคุยกับผู้ชายเพื่อนเราเมื่อคืนในเฟชแกรู้ไหมว่าใคร><"แค๊ดดี้พูดพลางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
"?กับคัยละจ๊ะ"ปาปี้ถาม งงๆ
"กับซุซอนไงเขินมาก>//<"แค๊ดดี้บิดตัวไปแบบคนไม่มีกระดูก
"ซุซอนไหนอ่า^^'ฉันไม่เห็นรู้จัก"ปาปี้พูดพร้อมกับยิ้มแห้งๆ
"แกอยู่ห้องเดียวกับฉันซุซอนก็อยู่ห้องนี้แกไม่รู้จักได้ไงบ้าป่าวเนี่ย..คนเขาออกจะดังก็อย่างว่าเนาะซุซอนไม่ค่อยมาเรียนรู้ไหมสาวๆในมหาลัยกับเด็กโรงเรียนมอปลายข้างเราชอบซุซอนมากเลยนะทั้งหล่อทั้งเท่หน้ากินจังเลย>O<"แค๊ดดี้เพ้อและสาทะยายเอาซะฉันอยากจะอาเจียนข้าวเช้าออกมาเลย
"ก็ฉันไม่ชอบสนใจคนดังๆนี่นาาาน่าเบื่อจะตายต้องมาค่อยติดตามเฮ้อออไร้สาระ"ปาปี้พูดพร้อมกับทำหน้าเบ่ะ -3-
"แล้วแกเคยคุยกับซุซอนยังถ้าแกคุยแล้วจะติดใจ"แค๊ดดี้พูดพร้อมกับยิ้มมีเลศนัย
"ไม่เอาไม่คุยไม่อยากคุยฉันไม่ชอบคนที่มีคนชอบเยอะล่ะมันน่าเบื่อ"ปาปี้พูดพร้อมกับเขียนงานในหนังสือ
"สักวันระวังเกลียดอะไรได้อย่างนั้นนะจ๊ะ"แค๊ดดี้พูดพร้อมกับยิ้มกว้างง
"หราาาค๊าาาทำงานเลย"ปาปี้พูดพร้อมกับผลักหัวแค๊ดดี้ให้ไปทำงาน
กริ๊งเสียงนาฬิกาปาปี้เตือนว่าต้องรีบกลับบ้านเพื่อไปเฝ้าบ้านเพราะพ่อกับแม่ต้องไปทำงานต่อ
"แค๊ดดี้ฉันกลับบ้านก่อนนะ"ปาปี้พูดพร้อมกับเดินจากไป
ระหว่างที่เธอเดินก็เกิดเหตุการณ์ประหลาดขึ้น
ตุ่บบ!
"โอ๊ยยเจ็บจังหัวฉันนT^Tซวยจริงๆ"ปาปี้บ่นพร้อมกับค่อยๆลุกจากพื้น
ใช่แล้วปาปี้มัวแต่เดินมองพื้นคิดอะไรไปทั่วเลยเดินชนกับชายร่างสูงเข้า
"ขอโทษนะเป็นอะไรมากไหม"ชายร่าสุงยืนให้ปาปี้เืพื่อที่จะลุกขึ้น
"ไม่เป็นไรหรอกแค่เจ็บนิดหน่อยค่ะ^_^เอ๊ะ!นี่นาย"ปาปี้ตกใจกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้าใช่แล้วนั่นคือซุซอนเอง
"อะไรหรอเห็นหน้าฉันตกใจทำไม"ซุซอนามขึ้น
"ป่าวๆไม่มีอะไรหรอกฉันไปละ"ปาปี้พูดพร้อมกับลุกขึ้นแล้วก็รีบวิ่งไปอย่างเร็ว
จนลืมสำรวจตัวเองว่าสิ่งของอยู่ครบหรือป่าว
ฟึบ~
"ปาปี้ทำตกไว้นี่"ซุซอนพูดพร้อมกับเก็บโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วหน้าจอไฟก็สว่างขึ้นพร้อมกับใบหน้าแสนหวานที่น่าตาทะเล้นน่ารักจนซุซอนเผลอยิ้มออก
"ยัยซุ่มซามเอ๊ยย^^"ซุซอนยิ้มมุมปากแล้วก็ดูภาพเธอ
ณ บ้านปาปี้
'ปาปี้ลูกรักพ่อกับแม่ต้องไปทำงานที่ต่างประเทศสักพักนะนี่กุญญแจ่ทั้งหมดของบ้านหลังนี้ดูแลบ้านดีๆนะลูกรักลูกนะคะ'
ปาปี้หยิบขึ้นมาอ่านพร้อมและวางที่โต๊ะรู้ดีว่าตัวเองต้องทำอะไรบ้างเพราะบ่อยเหลือเกินที่ท่านทั้ง2ต้องไปดูงานที่ต่างประเทศปล่อยให้ปาปี้อยู่กับน้องหมาโกลเด้น2ตัวมอนม่อนกับมีมี่
ปาปี้จะหยิบโทรศัพท์ที่กระเป๋ากระโปรงของเธอเพื่อที่จะโทรหาแค๊ดดี้ให้มาอยู่เป็นเพื่อนแต่เธอก็ถึงกับตกใจเมื่อพบว่าโทรศัพท์ฉันไม่อยู่ TOT"อย่าบอกนะว่าโทรศัพท์ฉันตกตอนที่ฉันเดินชนกับนายตัวสูงนั่นไม่น้าาT^T"ปาปี้บ่นพรึมพำพร้อมกับนั่งลงที่โซฟาอย่างเซงๆ
ปี๊ดๆๆๆๆ!
เสียงรถยนสปอตคันโก้มาจอดที่หน้าบ้านปาปี้พร้อมกับบีบแตรเรียกให้เจ้าของบ้านออกมาต้อนรับสงสังถ้าไม่ออกคงบีบให้บ้านพังแน่เลย-_-
"ใครน้อมาบีบใส่บ้านเราตอนเย็นๆดึกๆแบบนี้"ปาปี้บ่นพร้อมกับพยุงร่างกายอันแสนเพลียของเธอเดินมาที่หน้าประตูแล้วก็พบว่าชายร่างสูงใส่เสื้อยืดลายเท่กับกางเกงสั้นเท่าเข่าทรงผมเท่ๆจมูกโด่งหน้าเลียววนั่นก็คือ
"ซุซอน 0_0"ปาปี้พูดพลางตกใจ
"ฉันดูแกลลอรี่เธอเห็นถ่ายรูปตอนพาน้องหมาไปเที่ยวสวนสาธารณะหมู่บ้านกับรูปที่เธอถ่ายกับบ้านของเธอฉันเลยขับรถมาหา..จะเอาโทรศัพท์มาให้"ซุซอนพูดพลางหน้านิ่งๆแต่ก็น่ารักม๊ากก><
"ขอบจัยนะ"ปาปี้หยิบโทรศัพท์คืนแล้วก็ยิ้มให้ซุซอน
"งั้นฉันไปละนะ"ซุซอนพูดพลางโบกมือให้แล้วก็ขยิบตาพร้อมกับขับรคันเท่ของเขาออกไปทิ้งให้ปาปี้ยิ้มอยู่หน้าบ้านสักพักแล้วเธอก็รีบเดินเข้าบ้านพร้อมกับคิดถึงที่แค๊ดดี้พูดไว้ว่าเกลียดอะไรได้อย่างนั้นปาปี้ส่ายหัวไปมาแล้วก็บอกว่าไม่ๆแค่เขาเอาโทรศัพท์มาให้ทำไมฉันต้องคิดถึงด้วยล่ะ>//<
คืนนั้นเธอออนเฟชเพื่อที่จะเล่าเรื่องนี้ให้ยัยแค๊ดดี้ถึงกับเขินแทนฉัน
"แค๊ดดี้ฉันง่วงละไปนอนก่อนน้าาาฝันดีจุ๊บ"ปาปี้บอกแค๊ดดี้พอเธอปิดคอมสักพักก็มีเสียงเมสเสจของโทรศัพท์มาว่า'ฝันดีนะยัยซุ่มซ่าม :P'
เธอถึงกับอึ้งในสิ่งที่เธอกำลังอ่านนั่นมันซุซอนแอบเอาเบอฉันไปหรอกหรอเนี้ยอยากจะกรี๊ดดดดด
ฉันปิดโทรศัพท์และเอาหัวลงหมอนนุ่มๆแล้วก็หลับตาลงพยายามข่มตาเพื่อไม่คิดอะไร
Goodnightนะจ๊ะืทุกคน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ