RAUSANNE แทนใจรักในใจเธอ
เขียนโดย 
signorina
วันที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 09.37 น.
แก้ไขเมื่อ 26 มีนาคม พ.ศ. 2556 12.54 น. โดย เจ้าของนิยาย
8) เพื่อนข้างบ้าน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ8
~ เพื่อนข้างบ้าน ~
บ้านวิลเลอรี่
วันนี้เป็นวันหยุด แอลลิเซ่นลืมตาตื่นขึ้นมา นอนบิดตัวอยู่บนเตียงครู่หนึ่งแล้วเธอก็ลุกขึ้นเดินไปยืนที่หน้าต่าง ผลักหน้าต่างออกไป แล้วก็สูดอากาศหนาวยามเช้า เช้านี้อากาศหนาวจนขนลุกเกรียว แต่ก็มีลำแสงสีทองของแดดอ่อนๆ สาดลอดหน้าต่างเข้ามา เธอยืนสัมผัสไออุ่นจากแสงแดดอยู่พักใหญ่ แล้วหันหลังกลับไปเข้าห้องน้ำ
เธอแต่งตัวเสร็จแล้ว เดินออกมาจากห้องก็เหลือบไปมองห้องแคทธริน ประตูห้องเปิดอยู่ แต่เจ้าของห้องไม่อยู่ แคทธรินไปไหนแต่เช้าตรู่นะ เธอคิด
เธอเดินลงมาที่ชั้นล่าง บรรยากาศภายในบ้านเงียบมาก
“แม่คะ” เธอเอ่ย
เงียบ
“มีใครอยู่บ้านบ้างคะเนี่ย” เธอเล่นมุกกับตัวเอง แล้วยิ้ม
แอลลิเซ่นเดินไปที่ห้องครัว เปิดตู้เย็น หยิบไดเอทโค้กขึ้นมาแล้วก็เปลี่ยนใจ วางลงที่เดิม แล้วหยิบน้ำส้มขึ้นมาแทน เธอปิดตู้เย็นแล้วก็เห็นว่า มีกระดาษโน้ตแปะอยู่ที่ประตูตู้เย็น มีข้อความสั้นๆ เขียนถึงเธอ
แอลลี่... แม่กับลุงโคลออกไปทำธุระที่นอกเมือง
ค่ำๆ ถึงจะกลับมานะจ้ะ ส่วนแคทออกไปซ้อมเชียร์
ที่โรงเรียน… ลูกดูแลตัวเองนะ
รักลูกจ้ะ
โอ้ว เยี่ยม เธอคิด
หลังจากจัดการกับซีเรียลและนมสดเสร็จแล้ว แอลลิเซ่นก็เดินออกมายังห้องนั่งเล่น เปิดโทรทัศน์ เปลี่ยนช่องไปมา แล้วเธอก็คว้าโทรศัพท์มือถือมากดหมายเลขของมี
มีไม่รับสาย อืม วันนี้เยี่ยมจริงๆ
เธอนั่งรออยู่อย่างนั้น กวาดตามองไปรอบๆ บริเวณบ้าน แล้วก็ตัดสินใจว่า จะออกไปเดินเล่นข้างนอก เพราะตั้งแต่ย้ายมาอยู่ที่นี่ เธอยังไม่เคยออกไปชมเมืองนี้เลย เธอขึ้นไปหยิบสเวตเตอร์มาสวมแล้ววิ่งลงบันไดมา จัดการล็อคประตูบ้าน แล้วก็เดินออกไปอย่างสบายใจ เธอลังเลอยู่ครู่หนึ่งว่าจะปั่นจักรยานไปดีไหม แต่แล้วก็ตัดสินใจเดิน
การเดิน เป็นวิธีการสำรวจพื้นที่ที่ดีที่สุด เธอคิด
เธอเดินผ่านหน้าบ้านนายอำเภอ ที่ซึ่งหลายคืนก่อนได้มาจัดปาร์ตี้บาร์บีคิวกัน แต่เวลานี้เป็นเวลากลางวัน ทำให้เธอได้สังเกตเห็นว่าบริเวณหน้าบ้านหลังนี้มีสวนดอกไม้ขนาดใหญ่ สวยสะดุดตา มีดอกไม้หลายชนิดหลากสีสันปนกันอยู่ มีการจัดเรียงหินแม่น้ำทำเป็นทางเดิน ปลายทางเดินก็มีศาลานั่งเล่น แล้วเธอก็ยิ้มออกมา เมื่อนึกถึงลูกสาวนายอำเภอ…หนูน้อยแอ๊บบี้
คืนนั้น เธอขลุกอยู่กับแอ๊บบี้เป็นชั่วโมงที่ศาลาหลังนี้
แอลลิเซ่นหันกลับมามองสวนดอกไม้ เธอเห็นดอกไม้ชนิดหนึ่งมีสีเหลืองสด ไม่แน่ใจว่าเป็นดอกอะไร เธอเหลียวมองดูรอบๆ ไม่มีใครอยู่บริเวณนี้ เธอโน้มตัวไปข้างหน้าจนพ้นเขตรั้วบ้าน ตั้งใจว่าจะเข้าไปดูใกล้ๆ ทันทีที่เธอยื่นมือออกไป ก็มีเสียงหนึ่งเอ่ยขึ้นมา
“เฮ้ คุณครับ” ผู้ชายคนหนึ่งโผล่หน้าขึ้นมาจากสวนดอกไม้
แอลลิเซ่นตกใจรีบแก้ตัว
“เอ่อ ฉันแค่จะเข้าไปดูดอกไม้ใกล้ๆ ค่ะ”
เขายิ้ม “อ่อ ครับ ผมแค่ไม่เคยเห็นหน้าคุณมาก่อน”
“ค่ะ คือฉันเพิ่งย้ายมาอยู่บ้านนี้ค่ะ บ้านคุณหมอวิลเลอรี่”
แอลลิเซ่นผายมือไปยังบ้านเธอ
“อ๋อ คุณคือลูกสาวของน้าแอนนา ใช่มั้ย”
“ใช่ค่ะ” แอลลิเซ่นยื่นมือออกไปทักทาย แล้วยิ้มโล่งอก
“แอลลิเซ่นค่ะ เรียกฉันว่า แอลลี่ นะคะ” เธอยิ้มอีก
เขายื่นมือออกมาแล้วชะงัก รีบดึงมือกลับทันที
“โอ้ะ! ขอโทษที ผมทำสวนอยู่ มือเลอะไปหมด ผม... แพททริค ได้ยินว่าใครๆ แถวนี้เขาเรียกผมว่า ริค นะ” เขาทำหน้าทะเล้น เล่นมุกใส่เธอ เธอหัวเราะเบาๆ กับมุกของเขา แล้วพยักหน้า
“คุณชอบดอกไม้หรือ”
เธอยักไหล่ “ฉันชอบทั้งสวนนี้เลยค่ะ สวยมาก คุณจัดสวนนี้เองหรือ”
“ใช่ เอ่อ เฮ้ เข้ามาสิ เดี๋ยวผมเปิดประตูให้”
หลังจากที่ชมสวนและพูดคุยกันไปหลายชั่วโมง แอลลิเซ่นจึงได้รู้ว่า แพททริค ไฮนซ์ เรียนจบไฮสคูลมาปีกว่าแล้วและตอนนี้เขากำลังอยู่ในช่วงเรียนรู้ประสบการณ์ชีวิตจากการลองทำอะไรหลายๆ อย่างดู ก่อนที่จะตัดสินใจไปสอบเข้ามหาวิทยาลัยในเทอมหน้า
เขาสนใจงานด้านการถ่ายภาพ จึงไปลงเรียนหลักสูตรการถ่ายภาพระยะสั้น เขาชวนแอลลิเซ่นเข้าไปในบ้าน เธอกำลังดูรูปภาพมากมายที่ติดอยู่ที่ผนังบ้าน ส่วนใหญ่เป็นรูปธรรมชาติ ประเภทต้นไม้ ดอกไม้ แม่น้ำลำธาร แล้วก็สัตว์ แล้วก็มีเสียงนายอำเภอเอ่ยขึ้น
“อ้าว แอลลี่ มานานแล้วเหรอจ้ะ”
“หวัดดีค่ะ หนูมาได้ซักพักแล้วหละค่ะ”
“เอ้อ นี่ รู้จักกันแล้วใช่มั้ย คืนก่อนไม่มีริคอยู่ด้วยที่งานบาร์บีคิว... ”
“…ครับแม่” แพททริคโผล่มาจากหลังบ้าน
เขาเอ่ยต่อ “แอลลี่ ท่าทางจะชอบสวนของผมนะแม่ เป็นไงหล่ะ ฮ่าๆ ”
นายอำเภอหันไปมองลูกชายด้วยสีหน้าประหลาดใจ
แอลลิเซ่นยิ้ม “หนูชอบจริงๆ ค่ะ ดูสบายตาดี”
“สวนบ้านไฮนซ์ยินดีต้อนรับคุณทุกเมื่อครับ” แพททริคเอ่ย
นายอำเภอมองหน้าลูกชายอีกครั้งแล้วหันมามองแอลลิเซ่น เธอยิ้มให้
“ทุกเมื่อเลยนะ อย่าลืมหล่ะ” แอลลิเซ่นหยอดกลับ
ทุกคนหัวเราะร่วนพร้อมกัน
ค่ำแล้ว แอลลิเซ่นเดินกลับเข้ามาในบ้าน และก็เป็นไปตามคาด ยังไม่มีใครกลับมาเลยสักคนเดียว
เธอทานอาหารค่ำเรียบร้อยแล้วจากที่บ้านนายอำเภอ แล้วจึงเดินขึ้นข้างบน เธอเข้าไปในห้อง ทำธุระในห้องน้ำเรียบร้อยแล้ว ขณะที่เตรียมหย่อนกายลงบนเตียง ก็มีเสียงเคาะประตู
ก๊อก ก๊อก ก๊อก...
“ใครคะ”
“ฉันเอง... แคทจ้า ฉันเพิ่งกลับมาถึง”
แอลลิเซ่นเดินไปเปิดประตู แคทธรินโผล่หน้ามาพร้อมรอยยิ้ม
“เฮ้ วันนี้เป็นไง” แคทธรินทัก
“ก็ดี เข้ามาก่อนสิ” เธอหย่อนกายลงนั่งบนเตียง
“วันนี้ไม่ออกไปไหนเลยหรอ แย่จัง ฉันน่าจะพาเธอไปด้วย”
“อ๋อ ไม่ ฉันโอเค ฉันไปอยู่บ้านนายอำเภอมาทั้งวันเลย”
แคทธรินทำหน้าแปลกใจ
“อ่อ งั้นเธอรู้จักกับริคแล้วสินะ” เธอถาม
“ใช่ ฉันไปยืนชมสวนดอกไม้ของเขา”
“อื้มม ดีจัง”
“เธอหล่ะแคท วันนี้เป็นไงบ้าง”
“ก็... ดีนะ แต่เหนื่อยมาก ซ้อมเชียร์ทั้งวันนะ” เธอทำหน้าเซ็งๆ แล้วพูดต่อ
“อ้อ นี่ แอลลี่ พรุ่งนี้คุณพ่อต้องไปตรวจสุขภาพคุณปู่วินด์เซอร์ เราก็ต้องไปกับท่านด้วย ท่านจะพาเธอกับน้าแอนนาไปทำความรู้จักกับคนที่นั่นนะ”
“ที่ไหนหรอ”
“คฤหาสน์วินด์เซอร์”
แอลลิเซ่นขมวดคิ้ว
“ฉันต้องไปด้วยหรอแคท”
“ใช่ แต่ไม่ต้องห่วงนะ ไม่มีคำว่าเซ็งแน่นอน ที่นั่นมีอะไรสนุกๆ ให้ทำตั้งเยอะแยะ” แคทธรินยืนยัน
“โอเค” แอลลิเซ่นตอบ
“โอเค ราตรีสวัสดิ์จ้ะ”
แคทธรินเอ่ยลาแล้วผละออกไป
แอลลิเซ่นเดินไปปิดประตู แล้วกลับมานอนลงบนเตียง
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
