เพื่อนอย่างนายมันน่าโมโหสุดๆเลย!!!

" ฉันๆ ชอบนายน่ะ ชะ ช่วยคบกับฉันด้วยเถอะค่ะ"

..เสียงเด็กผู้หญิงหน้าตาหน้ารัก ผมยาวสีบรอน ตาสีเขียวมรกต เหมือนกำลังสารภาพรักกับใครคนนึง

" นะคะ "

..เด็กผู้หญฺิงคนนั้น ท่าทางลุ้นมากทีเดียวกับการที่รอคอยคำตอบจากชายคนหนึ่ง

" ไม่ล่ะ ขอบใจนะ ที่ชอบผม แต่ว่าผม....ไม่สนใจผู้หญิงอย่างเธอหรอกนะ" แสยะ (แสดงว่าชอบไม้ป่าเดียวกันสิน่ะค่ะ>< )

"ทำไมล่ะ ทำไมถึงคบกับฉันไม่ได้!!! "

"ก็เพราะเธอมันไม่น่าสนใจนิ..."

...ตึก! ตึก! ตึก!  เด็กผู้หญิงคนนั้นวิ่งออกไปพร้อมกับน้ำตา

" พวกผู้หญิงเป็นแบบนี้กันทุกคนหรือไงกัน"

                             ..ด่านฟ้ามันก็ดีแบบนี้เองสิน่ะ..

"เห้ย! ทากิ วันนี้ไปคาราโอเกะกัน"    หืม ซาโต้เหรอ..ดูท่าทางวิ่งมาซะเหนื่อยเชียว

"ได้ดิ จะได้ไปจีบหญิงต่อ" ผมตอบกลับ

"ทากินายนี่มัน ร้ายวะ ทำหญิงร้องไห้ได้ทุกวัน ไม่เบื่อเหรอไง - -"  ซาโต้ตอบกลับ

"ก็มันสนุกดีนี่ เพลย์บอยอย่างฉันทำไรก็ดูดีไปหมดนั้นแหละ " ผมหัวเราะเบาๆ(หลงตัวเองไปหรือป่าวค่ะนั้น-^-)

"อ่าๆๆถึงนายจะเป็ยเพลย์บอย แต่ก็ต้องระวังๆหน่อยน้า เดี๋ยวนี้ผู้หญิงร้ายๆก็มีเยอะ...." นั้นไงพ่อพระซาโต้เอ๋ย

"แล้วจะไปเมื่อไหร่ " ผมตอบกลับอย่างรวจเร็วก่อนที่ซาโต้มันจะพูดจบซะอีก

"6 โมงเย็นเจอกัน ที่ star คาราโอเกะน่ะ ไปและ"

"เออๆ จะรีบไป อย่าลืมเตรียมสาวๆสวยๆไว้ด้วยน่ะเฟ้ย" ผมรับปากซาโต้ไว้แล้วคงต้องไปสินะเนี่ย เฮ่อ ขี้เกียจวุ้ย!!

                           .. ในขณะที่กำลังไป star คาราโอเกะ ..

มาจนได้สิเนี่ย...ผมเดินไปตามถนนที่ดูแล้วเหมือนไม่มีสิ่งมีชีวิตเดินไปผ่ายเลย

...ตุ๊บ! ตั๊บ! ตุ๊บ!

= =" สงสัยคงเป็นพวกนักเลงอีกตามเคย น่าเบื่อซะจริง ผมมองไปรอบๆเพื่อหาต้นเสียงแล้วก็เจอคนๆนึงที่ผมไม่คาดคิดว่าจะเจอซะด้วย คนที่มีสีผมดำเงา ดวงตาสีน้ำตาลทอง กำลังชกต่อยกับพวกนักเลง ในซอยที่ทั้งเล็กทั้งเหม็น ....เคียว ผมตกใจสุดๆที่เพื่อนร่วมชั้นของผมที่ดูเงียบขรึมกับมีเรื่องชกต่อยกับพวกนักเลง จนผมทนไม่ได้

"เห้ยพวกนายมันไม่แฟร์นี่หว่า 5 รุม 1 แบบเนี่ย" ผมตะโกนออกไปโดยไม่ได้สนใจสิ่งรอบข้าง เพราะยังไงในซอยที่ผมเดินผ่านมักไม่มีสิ่งมีชีวิตเดินสักเท่าไหร่

"อะไรของมันว่ะ ไม่ถูกชะตาเลยเว้ย" หนึ่งในกลุ่มนักเลงพูดขึ้น

"เอ่อ อยากมีเรื่อง ก็ อั๊ก!!!!" ก่อนที่มันจะพูดจบ เคียวก็ต่อยหนึ่งในกลุ่มนักเลงที่พูดอยู่

"ทากิ นายมาทำอะไรที่นี่" เคียวถามผมอย่าง งงๆ สงสัยจะกลัวผมเอาเรื่องนี้ไปเปิดเผย

"ฉันมากกว่าที่ต้องถามนาย แต่ยังไงก็ชั่งเถอะช่วยๆเอาไอพวกนี้ออกไปซะฉันไม่ชอบ!!!" ผมสวนกลับเคียวอย่าโมโหสุดๆๆๆๆ

"ได้ " หลังจากที่เคียวพูดเสร็จผมแถบไม่ต้องทำอะไรเลย เพราะเคียวอัดหน้าพวกนั้นซะเลือดอาบ ผมตกใจมาก แต่ก็ชั่งเถอะ ดีกว่าที่มือเรียวสวยของผมไปเปื้อนเลือดโสโครกพวกนั้นละนะ (หลงตัวเองอีกแล้วน่ะค่ะ -*-)

"เห้ยเคียวไหวไหม...." ถึงเคียวจะเก่งเรื่องแบบนี้แต่ตามตัวของเคียวก็มีรอยช้ำไม่น้อยเหมือนกัน

"เหอะ พูดอะไรฉันยังไหว...." เห้ยนั้นไง นั้นนนนนนไง!!! คราวนี้คนต้องเป็นภาระตูแน่ๆๆ = ="

"เคียวๆ เห้ยไอเคียว ไอ...เคียว" ผมเรียกชื่อมันพร้อมกับจับตัวมันแล้วสั้นให้มันได้สติ แต่มันก็ยังหลับอยู่ เว้ย!!ซวยผมแล้วไง เอาเป็นว่าเอาเคียวกลับบ้านผมก็ได้ใกล้แค่นี้ โอ้ย!! เสียดายสาวๆจริงๆเลยวุ้ย!!! ไอ้เคียวตื่นมาแกตายแน่ๆ  หลังจากนั้นผมก็แบกตัวมันขึ้นบ่า - -* หนังจริงๆเลย!! แล้วผมก็ต้องโทรไปยกเลิกนัดไอซาโต้อ่าดิ -[]-!! ชั่งมันก่อนเอาไอเคียวไปพัก ในห้อง ตูก่อนก็ได้ฟระ!!

.......................................................................................................................

จบไปแล้วหนึ่งตอนน่ะค่ะ ความจริงไรเตอร์เองก็กะจะให้ยาวกว่านี้ซะหน่อยแต่ติดธุระพอดี

เชิญจิตนาการต่อได้เลยค่ะว่า ในห้อง ที่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น>///<