คนบิน

-

เขียนโดย sircake

วันที่ 11 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 23.40 น.

  2 บท
  2 วิจารณ์
  6,038 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 มีนาคม พ.ศ. 2556 01.34 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) บทที่1

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

           

          เสียงน้ำตกกระทบพื้นน้ำดังซู่ซ่า ซู่ซ่า ละอองน้ำแตกเป็นฝอยพร้อมทำให้เกิดรุ้งกินน้ำที่พาดผ่านระหว่างน้ำตก และไล่สี ม่วง น้ำเงิน เขียว เหลืองแดง ส้ม พร้อมประกายระยิบระยับ ช่างเป็นภาพที่สวยงามยิ่งนัก  ถัดมาไม่ไกลนัก ต้นไม้ใหญ่ที่ทอดกิ่งก้านลงไปถึงน้ำตกมีกระรอกขาว วิ่งไล่กันอย่างสนุกสนาน  พร้อมกับเสียงนกร้องสลับกับเสียงแมลงยามเช้า และภาพน้ำค้างบนใบไม้ที่ร่วง ลงสู่พื้นน้ำใสเห็นปลาแหวกว่าย พร้อมกระนั้น  นกปิกขาวหางยาวบินพัดผ่าน น้ำตกไป จนเห็นเขา  สองลูกพร้อมหมอกสีขาวที่กินพื้นที่ไกลสุดลูกหูลูกตา

         พื้นล่าง ถัดจากเขาสองลูกนั้น เป็นหมู่บ้านเล็กๆที่เห็นหลังคา สลับกับหมอก และบรรยกาศยามเช้า ของชาวบ้าน บางก็จูงวัว บางก็หุงหาอาหาร บางก็ซักผ้า อาบน้ำ ตามหนองน้ำที่ ทอดยาวขนานกับหมู่บ้านออกไป   และท้ายหมู่บ้านติดตีนเขานั้นเอง บ้านไม้ หนึ่งชั้น ที่ปลูกบนต้นไม้ใหญ่ พร้อมกับ บันไดลิงทอดลงมา ยันพื้นดิน

 

       " เสียงแจ๋วๆ  แว่วมาดัง ตาจ๋าตา.....  พร้อมกับภาพเด็กผู้หญิงอายุ 8 ขวบ ใส่เสื้อชาวเขา กางเกงชาวเขาสีน้ำเงิน หน้าตา กลมโต จมูกนิด ปากสวยได้รูป  พร้อมกับผมที่ขมวดเป็นมวย มีแต่ปรอยผมที่หล่นลงมาคลอเคลียกับแก้มยุ้ยๆ นัยตาใสซื่อ      พร้อมกับเสียงที่เอื้อนเอ่ย ออกจากปาก  ตาๆ ให้หนูไปด้วยน่ะ หนูอยากไปตลาดในหมู่บ้านน่ะจ๊ะตา      '' เองอย่าไปเลย   ณี   อยู่รอตาที่บ้านละ เดี่ยวตาซื้อขนมมาฝาก  น้ำเสียงที่อ่อนโยน คือตาแก้ว ชายชราอายุสัก48 ปี รูปร่างกำยำ ดำแดด ไปตามกาลเวลา ใส่กางเกงทหารสีน้ำเงินเสื้อสีดำมีเสื้อคลุมสีดำทับอีกที และที่หัวมีผ้าข้าวม้าโผกหัว ทีี่เอวมีมีดพกขนาดฝ่ามือ  บ่งบอกว่าเป็นพรานป่าที่หาตัวจับอยากคนหนึ่ง

     " แต่ ณี อยากไปกับตาด้วยนี้จะ ณี อยู่กับบ้านทุกวันเลย ตาให้ ณี ไปด้วยน่ะตาน่ะ

  "   ตาแก้ว มองผู้เป็นหลานด้วยสายตาที่อดเป็นห่วงและสงสารไม่ได้ พร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงตอบตกลง ประหนึ่งว่าจำยอม   อืม...... งั้นไปเตรียมตัวไปกับตา  สองตาหลานพร้อมกับกล้วยหวีใหญ่และผลหมากรากไม้อีกหลายชนิดที่จะเอาไปขายในตลาด เพื่อเปลี่ยนเป็นเงินตราและสิ่งของที่จำเป็นที่จะเอามาใช้ในชีวิตประจำวันนั้นเอง

 

           ตลาดภายในหมู่บ้านยามเช้า คึกคัก ไปด้วยพ่อค้าแม่ขาย และเสียงร้องขายของดังระงมไปทั่ว " ปลาไม่จ๊ะปลา    ทางนี้ก็หมู เห็ด  เป็ด  ไก่น่ะจ๊ะ     ณี สาวน้อยตื่นตา ตื่นใจ เพราะ นี้เป็นครั้งแรกที่ เธอมากับตา เธอมองสาย แลขวา หันทางนั้น  ที หันทางโน่น ที

                                                                                                                        

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา