form ltalr ท้ารักคุณชายว้ายร้าย

8.6

เขียนโดย พายแอปเปิล

วันที่ 11 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 11.25 น.

8 ตอน

7 วิจารณ์

12.74K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 มีนาคม พ.ศ. 2556 14.04 น. โดย เจ้าของนิยาย

8) Games in beach 2

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่ 8

Games in beach 2

ตอนนี่เป็นเวลาบ่ายโมงครึ่ง เรา้เล่นเกมส์ไปเรื่อยๆจนถึงเกมส์พระราชา อาจาร์ให้ทุกคนไปรวมกันที่ห้องบอลรูมของโรงแรม ซึ่งคนที่เป็นพระราชาก็คือรุ่นพี่คนหนึ่งที่มีชื่อว่าซอล พี่คนนั้นเป็นโฆษกประจำโรงเรียนนี้ รุ่นพี่บอกว่าคนมันเยอะเกินเลยแบ่งเป็น2กลุ่ม ซึ่งอีกกลุ่มก็แยกไปอีกห้องแล้ว

"เอาละค่ะเราจะมาเล่นเกมส์กันนะ"รุ่นพี่ซอลกล่าว

"เกมนี้คือเกมพระราชาซึ่งคนที่ได้เป็นพระราชาจะต้องออกคำสั่งใครก็ได้แล้วผู้ที่ถูกพระราชาออกคำสั่งจะต้องทำตามที่พระราชาสั่งถ้าใครทำไม่ได้มีลงโทษนะจ๊ะ^_^"รุ่นพี่ว่าพรางยิ้มหวาน

"แต่..ถ้าใครทำได้ก็จะได้เป็นพระราชาต่อ ส่วนบทลงโทษก็คือ..."รุ่นพี่ทำเสียงตื่นเต้นเล็กน้อย

"ต้องเต้นไก่ย่างบนเวที ตอนพิธีปิดค่ายนี่^_^" T-T<----หน้าทุกคนในงาน

"ถ้าเข้าใจแล้วก็เริ่มกันเลย"ว่าแล้วรุ่นพี่ก็ปราดหางตาหาผู้โชคร้าย นั่นก็คือ....

"เธอนั่นแหละ( -_-)---๔"รุ่นพี่ชี้มาที่โนเบลว

"เธอเต้นท่าลิงให้ทุกคนดูหน่อยสิ"โนเบลวเงียบไปสักพักก็เต้นท่าลิงแบบนี้ ดังนั้นโนเบลวเลยได้เป็นพระราชา

"ฉันสั่งพีชเชต์ให้กรี๊ดดังๆ"o_Oพีชเชต์ทำท่าตกใจ

"กะ...กรี๊ดดดดดดดดดดดดด"พีชเชต์กรี๊ดเสียงดัง แล้วรีบหนีออกจากห้องทันที

"ร..รุ่นน้องพีชเชต์ไปเสียแล้วจึงต้องเลือกคนใหม่"( -_-) (-_- ) ฉันก็ดันไปสบตากับรุ่งพี่ทันที

"งั้นเอาน้องแอลล่าก็แล้วกันว่าแต่สั่งให้ทำไรดีน่า"รุ่นพี่ทำสีหน้าคิดเล็กน้อย ก่อนจะแสยะยิ้ม

"ร้องเพลงให้ทายของแครอลให้ทุกคนฟังหน่อยสิ"เพลงนี่ฉันร้องเป็นอยู่หรอกแต่มันอาย เอาวะเป็นไงเป็นกัน

"ทุกที ทีพบเธอ บลาๆบลาๆ"ฉันร้องไปเรื่อยๆจนจบเพลง เกมพระราชาดำเนินไปอย่างสนุกสนาน

ฉันและทีมที่จะไปทดสอบความกล้ามารอรุ่นพี่อยู่ที่หน้าถํ้าที่จะไปวัดความกล้า สักพักนึ่งรุ่นพี่ก็มา

"เอาละ ถ้ามาครบกันแล้วพี่จะอธิบายกติกา กติกามีอยู่ว่าเราจะเขาไปกันเป็นทีมให้ส่งตัวแทนมา1คนเป่ายิ้งฉุบว่าใครจะเข้าไปทีมแรก พี่จะให้ไฟสายไป3กระบอกโดยต้องหยิบสร้อยตราโรงเรียนมาให้ได้ เอาละถ้างั้นก็เริ่มได้"ทีมเราส่งตัวแทนโนเบลวที่เป็นคนไปเป่ายิ่งฉุบ ผลลับทีได้คือทีมเราไปเป็นทีมสุดท้ายToT

เรารอให้ทีมอื่นไปก่อนจึงเดินตามไปเป็นทีมสุดท้าย ที่นี่ทั้งมืดทั้งแคบ ทีมเราเดินมาเรื่อยๆเพื่อหาสร้อยตราโรงเรียน

"ก..กรี๊ดดดดดด"เสียงพีชเชต์กรี๊ดออกมาและวิ่งไปไหนไม่รู้

"เฮ้ พีชเชต์จะไปไหน!!!"โนเบลวรีบวิ่งตามพีชเชต์โดยมีเกสต้ามาด้วย(โนเบลวลากไปด้วย)และก็หายเข้าไปในทันที ตอนจึงเหลือแค่ฉันกับเรย์ออนสองคน

"พวกนั้นหายไปไหนแล้วละ"เรย์ออนถาม นายจะมาถามทำไมก็น่าจะเห็นอยู่แล้ว

"ไม่รู้สิ เรารีบไปตามหาพวกนั้นกันเถอะ"ฉันรีบหันจนไม่ทันดูก้อนหินที่อยู่ข้างหลังจึงเสียหลัก เรย์ออนมารับตัุวฉันไว้ได้ทันก่อนที่ฉันจะล้มลงไป

"อ..เอ่อ..ขอบคุณนะ-///-"

เราเดินไปเรื่อยๆตาฉันก็ไปสดุดเข้ากับวัตถุบางอย่าง อ๊ะ!นั้นสร้อยตราโรงเรียนนี่น่า

"เรย์ออนฉันว่าฉันเห็นตราประจำโรงเรียนแล้วนะ"

"ห๊ะ!ไหนหรอ"เขาว่าพรางเดินมาใกล้ฉันจนหน้าเราเกือบชนกัน

"น..นั้นไง"ฉันว่าและชี้ไปที่หินที่รูปร่างเหมือนต้นไม้ เรย์ออนเดินไปหยิบมันทันที

"เก่งมากเลย"เรย์ออนว่าแล้วลูบศรีษะฉันอย่างอ่อนโยน

"งั้นเราไปที่หน้าถํ้าดีกว่าเผื่อพวกนั้นจะไปรออยู่หน้าถํ้า"เรย์ออนว่าแล้วจูงมือฉันไป