Strange Man. รักนะคนแปลกหน้า
เขียนโดย 
babymine
วันที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 15.34 น.
แก้ไขเมื่อ 13 มีนาคม พ.ศ. 2556 14.48 น. โดย เจ้าของนิยาย
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"ตื่นๆๆๆๆๆๆ ยัยฝน ตื่น"
"พี่ฝ้ายยยยยยยยยยยยยย เจ็บ" ฉันตะโกนใส่พี่สาวที่กำลังเอาหมอนตีฉันไม่หยุด
"แกก็ตื่นสิย่ะ กี่โมงแล้ว จะไม่ไปโรงเรียนหรือไงหะ ยัยน้องบ้า"
"แล้วนี้กี่โมงล่ะ"
"7:37 ม่ายน้า ตายแล้วน้ำฝนนนนน โดนทำโทษแน่เลยยยยย" ฉันรีบตื่น รีบไล่พี่สาวออกจากห้อง รีบอาบน้ำ แล้วรีบแต่งตัว โอ๊ยยยยยย ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วยน้า
"พี่ค่ะ แม่ค่ะ ฝนไปแล้วน้า จุฟๆ" ฉันกระโดดหอมแม่และพี่สาว แล้วหยิบแซนวิชที่แม่ทำไว้ให้ออกจากบ้าน
"สายแล้วๆๆๆ 45 แล้วอ่า โอ๊ยยยยยยยย"
ฉันรีบวิ่งไปที่ถนน โอ๊ยรถเยอะจัง จะแปดโมงก็มีคนรีบไปทำงานเยอะอะนะ ต้องเค้าใจ ตอนนี้แหละ วิ่ง!!
"อร๊าย....."
หมับ!!
"ระวังหน่อยสิ ทำไมเราซุ่มซามอย่างงี้เนี้ย ถ้าโดนรถชนแล้วเราจะทำไงหะ"
"โอ๊ยพี่ เจ็บน่ะ ที่พี่มาช่ายหนูอะ ก็ขอบใจมากนะค่ะ แต่พี่ก็อย่าบ่นเยอะมากนักสิ หนูรีบน่ะพี่"
"ช่างเถอะ มะนี้.." มืออุ่นๆจับมือฉัน พอรถเริ่มน้อย พี่เค้าก็พาข้ามถนนไป
"ขอบคุณค่ะ แค่นี้ก้ถึงหน้าโรงเรียนแล้ว ขอบคุนมากนะค่ะพี่ บ๊ายบาย"
ฉันรีบวิ่ง แต่ก็สดุดจนได้ เพราะพี่สุดหล่อไม่ยอม ปล่อยมือฉันเลย
"พี่ ปล่อยนะ เจ็บ"
"ไม่" ดื้อจิง พี่คนนี้
"นี่ พะ..พี่ ๆ.."
กอดอีกแล้วหรอ เหมือนเดิมอีกแล้วหรอ คนนี้อีกแล้วหรอ ความรู้สึกนี้....
"พี่...."
"พี่ ไม่ต้องการให้เราจำพี่ได้ พี่คิดถึงเรามาก พี่รักเรามาก พี่เป็นห่วงเรามาก รู้มั้ยครับ??"
"แต่ยังไงพี่ก็เป็นคนแปลกหน้านะ พี่มากอดฝนแบบนี้ดีแล้วหรอ???"
"พี่ไม่สนหรอกนะฝน แต่ตอนนี้พี่ต้องไปแล้ว พี่อยู่กันฝนนานไม่ได้ พี่ขอโทษนะ พี่รักฝนนะ พี่รักฝน"
"พี่ ก่อนพี่จะไปอะ พี่บอกได้มั้ย??? พี่ชื่ออะไรค่ะ?"
"สักวันฝนก็จะรู้เองครับ"
พี่สุดหล่อค่อยๆ คลายกอดฉัน แล้วเดินจากไปอย่างช้าๆ ม่รู้ทำไมนะ แต่ฉันรู้สึกว่า....ฉันรักพี่เค้ามากจริงๆค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
